Głosowanie w sprawie udzielenia absolutorium za rok 2014 nie było jednomyślne. Opozycja oceniała bowiem całą pracę zarządu i poszczególne decyzje, a nie tylko finanse.

- Analiza budżetu jasno wskazuje, że realizacja wydatków i przychodów przebiegała prawidłowo. Finanse bronią się same. Dziękujemy za takie zarządzanie i oczywiście będziemy głosować za udzieleniem absolutorium - tłumaczył w imieniu klubu radnych PSL Andrzej Wróbel, podczas czerwcowej sesji.

Władze miasta chcą, by centrum Białej Podlaskiej było sukcesywnie odnawiane. W tym celu proponują ulgi podatkowe dla tych, którzy podejmą się remontu swoich kamienic.

Uchwała dotyczy budynków położonych na obszarze zamkniętym ulicami: Artyleryjską, Nową, Alejami Tysiąclecia, Gabriela Narutowicza, Zamkową i Marszałka Józefa Piłsudskiego. Ulga będzie stanowiła połowę kosztów remontu, jednak nie wyższych niż 50 tys. zł i obejmie maksymalnie dziesięć lat.

Stare meble nieodmiennie kojarzą się z przeszłością. Matowym lustrem, w którym trudno się przejrzeć. Zapachem lawendy i zleżałych obrusów. Skrzypieniem drzwiczek. Szczękiem szuflady, w której babcia chowała swoje drobiazgi (dla wnucząt - skarby!).

Wyciągnięte z lamusa, oczyszczone z kurzu i na nowo pokryte politura, stare kredensy, stoły i krzesła odzyskują drugie życie. - Każdy odnowiony mebel to inna historia - przyznaje Wojciech Grala z Żukowa, stolarz z ponad 20-letnim stażem. - Tak się składało, że w zakładach, w których byłem zatrudniany, wśród zleceń było sporo renowacji starych mebli.

Administrator unickiej diecezji chełmskiej z ramienia rządu rosyjskiego Józef Wójcicki wespół z konsystorzem chełmskim wydał 8 września 1867 r. odezwę nr 720 do duchowieństwa greko-unickiego.

Zalecono w niej, aby polskie pieśni zamienić na inne nabożeństwo do Matki Bożej, ostatecznie rozebrać organy i wynieść, bo służą tylko niektórym krzykliwym kobietom, oraz intensywnie objaśniać ludowi, aby nie wracał do obcych obyczajów polskich i łacińskich, lecz twardo trzymał się wiary ruskiej.

Od 26 do 30 czerwca w parafii św. Józefa odbyły się renowacje misji ze św. Michałem Archaniołem. Parafia gościła również peregrynującą po Polsce figurę św. Michała.

Relacjonując przebieg renowacji misji, proboszcz parafii ks. kan. Jan Grochowski, wraca do 2014 r., który był dla parafii Trąbki - powstałej w 1924 r. - rokiem jubileuszowych obchodów. Oprócz 90 rocznicy istnienia parafii, mijało w nim 80 lat od ukończenia budowy kościoła, poświęconego przez bp. Czesława Sokołowskiego, oraz dziesięć lat funkcjonowania kaplicy w budynku dawnego młyna.

Licząca niewiele ponad 1,2 tys. wiernych parafia św. Rodziny obchodzi w tym roku 25-lecie istnienia. Rocznicowe uroczystości odbyły się w niedzielę, 5 lipca, i były zwieńczeniem trwających siedem dni misji.

Celebra rozpoczęła się uroczystą Eucharystią, której przewodniczył biskup siedlecki Kazimierz Gurda. Koncelebransami byli: ks. Waldemar Tkaczuk, były proboszcz unińskiej wspólnoty, i ks. Janusz Sałaj, obecny gospodarz parafii, oraz ks. dr Jacek Sereda, który poprowadził misje.

Odpowiadając na pytanie o to, jak na przestrzeni lat zmieniło się pielgrzymowanie, ks. P. Wojdat stwierdza, że z roku na rok jest ono coraz dojrzalsze.

Obserwuję, że Pątnicy już na etapie przygotowań mają świadomość znaczenia trudu, jakiego się podejmują, a czas pielgrzymowania staje się dla nich ważnym zastrzykiem na drodze duchowego uzdrowienia - stwierdza. Niejednokrotnie intencje, z jakimi wyruszają, ulegają przeobrażeniu pod wpływem modlitwy czy świadectw towarzyszących im sióstr i braci.

2 lipca w kodeńskim sanktuarium świętowano odpust ku czci Matki Bożej Kodeńskiej i Diecezjalny Dzień Chorego. W spotkaniu wzięło udział ok. 7 tys. wiernych.

Uroczystości odbyły się pod hasłem: „W komunii z cierpiącym i zmartwychwstałym Panem!”. Pielgrzymi przyjeżdżali do Kodnia już od wczesnych godzin porannych. Pierwszym punktem obchodów były Godzinki ku czci Niepokalanego Poczęcia NMP.

Pytany o to, czy Msza św., koncerty, modlitwa wystarczą, by odciągnąć młodych od budek z piwem i dyskotek, dyrektor Szkoły Nowej Ewangelizacji w diecezji siedleckiej, odpowiada:

- Nie, to nie wystarczy. Człowiek ma złożoną osobowość, jest uparty i czasami potrzebuje spaść na dno. Naszym zadaniem jest natomiast rzucenie iskry. Nie zależy nam na efektowności ani nawet na efektywności.

Kilka miesięcy temu - może lepiej nie dochodzić, dlaczego - obejrzałam „Jezioro osobliwości” w reżyserii Jana Batorego. Półtoragodzinny powrót do przeszłości.

To film dla młodzieży - na pewno bardziej damskiej niż męskiej - sprzed kilkudziesięciu lat. Inne realia, inna sceneria, ale problem od wieków aktualny - miłość. Pierwsze zauroczenie, na temat którego tyle już kartek zapisano, tyle taśmy filmowej zużyto. W „Jeziorze…” uczucie nastolatków jest niewinne, nieśmiałe i uwikłane w rodzinne konflikty.