Gmina Terespol będzie płacić „janosikowe”. W tym roku - 78 tys. zł. To pierwszy w powiecie bialskim samorząd, który jest na tyle bogaty, że może wspierać te biedniejsze.

Podatek „janosikowy”, „janosikowe” to obowiązkowa wpłata do budżetu państwa wprowadzona w 2003 r., którą najbogatsze samorządy przekazują na rzecz pozostałych. Stanowi ją określony odsetek dochodów podatkowych sprzed dwóch lat, a jego wysokość zależy od osiąganych wpływów.

Sąd Okręgowy w Lublinie oddalił wnioski o przeprowadzenie ponownych wyborów do rady powiatu, a także powtórne przeliczenie głosów. Dopuścił jednak dowód z oględzin nieważnych kart. Kolejna rozprawa 20 lutego.

W wyborach do rady powiatu 61 kart do głosowania uznano za nieważne, z czego aż 60 pochodziło z tej samej obwodowej komisji wyborczej. Powód? Formularze były niepodstemplowane przez komisję. W związku z zaistniałą sytuacją do lubelskiego sądu okręgowego wpłynęły protesty wyborcze mieszkańców Radzynia, którzy domagali się powtórzenia wyborów oraz ponownego przeliczenia oddanych głosów.

Szymek ma siedem lat i jasno określony krąg zainteresowań: anatomia! Zaskakujące? Nie w przypadku chłopca, który praktycznie od urodzenia jest podopiecznym stołecznego Centrum Zdrowia Dziecka.

Szymon Kołodziejczyk uczęszcza do I klasy Szkoły Podstawowej w Białej koło Radzynia Podlaskiego. Mimo poważnych problemów zdrowotnych i wymuszonych nimi absencji chłopiec świetnie odnajduje się w grupie rówieśniczej. Z zapałem podchodzi też do obowiązków szkolnych, co ma przełożenie na jego sukcesy w nauce i rozwój licznych pasji.

„Nowoczesna babcia nie założy kapcia, woli getry od spódnicy, gdy zje ciasto, zaraz ćwiczy...”. To słowa piosenki, którą śpiewają przedszkolaki. I coś w tym jest, bo współczesna babcia jest aktywną kobietą, chodzi na siłownię, lekcje tańca i zdrowo się odżywia.

Śniadanie o 7.00, w międzyczasie przygotowywanie kanapek do szkoły dla wnuczki. Potem czas na załatwienie spraw na „mieście”. Po południu gotowanie obiadu, a po nim: godzina aerobiku, spotkanie z przyjaciółką przy kawie czy rozmowa przez skype z synem, który mieszka w Anglii - to nie grafik aktywnej bizneswoman, ale kobiety, która za rok skończy 70 lat.

Już 19 stycznia rozpocznie się dwutygodniowa przerwa w nauce. Miejskie instytucje kulturalne postarały się o to, by w wolnym czasie nie panowała nuda.

Biblioteka, Miejski Ośrodek Kultury oraz Centrum Kultury i Sztuki proponują cykl zajęć - od czytania, rysowania i wirtualnych podróży, po interaktywne zabawy, konkursy, zajęcia teatralne, wokalne i taneczne.

Noworoczna Gala Akordeonowa odbyła się w sobotni wieczór, 10 grudnia, w wypełnionej po brzegi sali widowiskowej Oranżerii.

Zadania przedstawienia publiczności osiągnięć muzyków podjął się prowadzący galę Zbigniew Czuryło, dyrektor miejscowej Państwowej Szkoły Muzycznej I stop. im. Karola Lipińskiego, a jednocześnie założyciel i kierownik Międzyszkolnej Kameralnej Orkiestry Akordeonowej „Arti Sentemo”.

„Boże, jeśli jesteś prawdziwy, wyrwij mnie z tego wszystkiego, zrób coś ze mną”. Ta szczera modlitwa zapoczątkowała prawdziwą lawinę.

Krzysztof Zielski przez 17 lat zajmował się bioenergoterapią. Dziś nie tylko przestrzega przed jej skutkami; opowiada też o tym, w jaki sposób został uwolniony przez Pana Jezusa. Wspomina, że w bardzo młodym wieku przestał chodzić do kościoła i na katechezę. Lubił czytać, więc coraz częściej sięgał po różne książki. Wybierał szczególnie te, które kwestionowały słowo Boże i dogmaty Kościoła katolickiego.

Jak podały agencje informacyjne, w niedzielnej demonstracji w Paryżu wzięło udział blisko milion osób, w tym 50 przywódców państw.

Wielu z jej uczestników miało ze sobą ołówki (znak solidarności z zabitymi rysownikami) lub tabliczki z napisem „Je suis Charlie” (Jestem Charlie). Marsz był protestem przeciwko brutalnemu zamordowaniu 12 osób związanych z redakcją kontrowersyjnego tygodnika satyrycznego „Charlie Hebdo”.

Francuskiej gazety „Charlie Hebdo” prawdopodobnie bym nie zapamiętała, gdyby nie wydarzenia ostatnich dni. Dokonana na jej redaktorach masakra spowodowała, że tytuł stał się powszechnie rozpoznawalny.

Przyznaję, że zadałam sobie trochę trudu (prawdę mówiąc, w dobie internetu niewielki to trud) i obejrzałam publikowane w tym piśmie „satyryczne” rysunki. Prawdę mówiąc, nie bardzo widzę tam satyrę, rysunki są bowiem obsceniczne i wulgarne.

W niedzielę paryskimi ulicami przeszła jedna z największych manifestacji w dziejach Republiki. Ponad milion osób demonstrowało przeciwko organizatorom, koordynatorom i realizatorom zamachu na redakcję „Charlie Hebdo”, pisma ukazującego się we Francji od 1970 r.

Jest ono następcą innego pisemka o nazwie „Hara-kiri”, które zostało rozwiązane w tym samym roku (po niespełna dziesięciu latach wydawania) w następstwie wyśmiania (satyra?) śmierci Charlesa de Gaulla - prezydenta Francji. Ów nowy tygodnik ostał się 11 lat, gdyż ponownie został zamknięty w 1981 r.