Jeśli dzieci wykonają szopkę z ojcem lub matką, czas spędzony razem dłużej pozostanie w ich pamięci - mówi pani Ewa, mama sześciorga dzieci.

Adwent powinien być czasem duchowego przygotowania na głębokie przeżycie prawdy o wcieleniu Boga. Spotkanie z Jezusem podczas Mszy roratniej to dobra okazja do pogłębienia wiary zarówno przez dorosłych, jak też młodzież i dzieci. Aby przeprowadzić najmłodszych przez ten okres roku liturgicznego, potrzeba szczególnego zaangażowania rodziny, rozmowy na temat prawd wiary, wspólnego uczestnictwa w roratach, przygotowania wieńca adwentowego i żłóbka, nauki kolęd, a także zachęty do podejmowania adwentowych postanowień. Podczas ogłoszeń parafialnych na roraty zapraszane są zwłaszcza dzieci ze wskazaniem, aby przyniosły ze sobą lampiony.

Kilka dni temu w Monachium miały miejsce największe od 1933 r. opady śniegu. Ruch został sparaliżowany, miejska komunikacja się nie sprawdziła, pociągi nie kursowały, na lotniskach armagedon z powodu odwołanych lotów.

A wszystko to, ma się rozumieć, wskutek dramatycznego ocieplenia klimatu. Najgorzej było na lotnisku, gdzie należało zagospodarować tłum czekający na powrót normalności, czyli ocieplenia. Ale to pryszcz, bo -cytując klasyka - „Kiedy Jego Wysokość wysyła okręt do Egiptu, zali kłopocze się o to, czy myszy na statku mają wygodne pomieszczenie?”. Okazuje się jednak, że rzeczywistość zakpiła nie tylko z myszy, ale też z Ich Wysokości, które akurat miały się udać na szczyt klimatyczny w Dubaju. Oczywiście radzić, jak uratować matkę ziemię przed katastrofą ocieplenia klimatu.

Podobnie jak większość rodaków nie nabyłem drogą kupna popcornu i wbrew namowom rotacyjnego marszałka sejmu nie zasiadłem wygodnie przed ekranem, aby podziwiać kuglarskie sztuczki kolejnych artystów występujących w słynnym - do złudzenia przypominającym namiot cyrkowy - budynku przy Wiejskiej.

Za to drogą kupna na pewnym znanym portalu aukcyjnym nabyłem pewien przedmiot, który pewna znana firma kurierska dostarczyła mi do paczkowego automatu. Chwilę po tym, jak wyjąłem przesyłkę ze skrytki otworzonej przy pomocy zainstalowanej w telefonie aplikacji, z ekranu tegoż urządzenia (które, jak się okazuje, nie służy już tylko do dzwonienia) dowiedziałem się, że jestem osobą w sposób szczególny dbającą o dobrostan naszej planety.

Za nami pierwsze Warsztaty Wychowania Chrześcijańskiego. W czterech spotkaniach, jakie odbyły się w tym roku szkolnym, wzięło udział około setki rodziców.

Warsztaty są organizowane w trzech miejscach: sali przy parafii św. Józefa w Siedlcach, w sali przy parafii MB Częstochowskiej w Garwolinie i w Domu Rekolekcyjnym w Siedlanowie. Odbywają się w niedzielne popołudnia i trwają około dwóch godzin. - Ponieważ nie przewidujemy wcześniejszych zapisów, każde spotkanie pod względem frekwencji jest dla nas niespodzianką. W zjazdach w Siedlcach wzięło udział dziesięcioro rodziców, z kolei do Garwolina przyjechało 30, zaś do Siedlanowa 40 uczestników. Zaskoczyła nas ich otwartość i aktywność. Widać było po nich, że czują odpowiedzialność za wychowanie własnych dzieci, że chcą pracować nad swoim podejściem do nich.

Ks. Franciszek Dzięga urząd proboszcza w parafii św. Jadwigi Śląskiej w Samogoszczy pełnił w latach 1933-1960.

Najstarsi parafianie wciąż go pamiętają. Przed 60 rocznicą jego śmierci wyszli z inicjatywą budowy nowego pomnika na jego grobie. Pomysł przedłożyli obecnemu proboszczowi ks. kan. Bogusławowi Filipiukowi. Po omówieniu tej sprawy na spotkaniu parafialnej rady ekonomicznej podjęto decyzję o przystąpieniu do realizacji zamierzonego dzieła. Ministrant Piotr Paszkowski opracował projekt pomnika, a ksiądz proboszcz zachęcił parafian do poszukiwania zdjęć z lat duszpasterskiej posługi ks. Franciszka w Samogoszczy oraz wsparcia dzieła budowy pomnika swoją cegiełką. Ks. Franciszek Dzięga urodził się 3 października 1884 r. w Radzyniu Podlaskim. Święcenia kapłańskie przyjął w 1909 r. z rąk biskupa lubelskiego Franciszka Jaczewskiego.

Emerytowany sędzia Witold Okniński z Siedlec, artysta fotografik Michał Kurc z Węgrowa oraz Koło Miłośników Fortyfikacji i Historii z Terespola to tegoroczni laureaci nagrody im. Ludomira Benedyktowicza.

Wyróżnienie przyznawane jest od 1987 r. Patronem nagrody jest urodzony na Podlasiu i okaleczony w powstaniu styczniowym wybitny malarz i poeta Ludomir Benedyktowicz. Nagrodę otrzymują osoby, które swoją pracą naukową, artystyczną i społeczną rozsławiają region w kraju i za granicą. Do tej pory przyznano 109 wyróżnień, którymi odznaczono osoby fizyczne, instytucje i organizacje. W tym roku kapituła w składzie: Małgorzata Biały, Zofia Czapska, Krzysztof Chaberski, Sławomir Kordaczuk, Ryszard Kowalski, Grzegorz Skwarek i Grzegorz Welik postanowiła przyznać nagrody w trzech dziedzinach.

W Białej Podlaskiej trwa spór o kupno działki przy ul. Kruczej 5, na której ma być zlokalizowany nowy dom kultury.

Nieruchomość mieści się na os. Za torami, które do dziś nie doczekało się żadnej instytucji kultury. Na listopadowej sesji przedstawiono radnym uchwałę dotyczącą nabycia działki o powierzchni 779 m², na której znajdują się dwa budynki: jeden mieszkalny, a drugi gospodarczy. Ten ostatni pełnił niegdyś funkcję szwalni. Miasto chce nabyć działkę i zaadaptować budynki na potrzeby domu kultury. Procedura nakazuje najpierw zapytanie radnych o zgodę na nabycie nieruchomości. Projekt był konsultowany i długo dyskutowany na komisjach poprzedzających obrady. W trakcie sesji radny Karol Sudewicz (Zjednoczona Prawica) zawnioskował o wycofanie uchwały z porządku obrad i skierowanie jej na nowo do komisji oświaty, kultury i sportu.

Za Spiżową Bramą mieszkała 16 lat, a jej najbliższymi sąsiadami byli Jan Paweł II, Benedykt XVI i Franciszek.

O swojej codzienności w najmniejszym państwie świata opowiedziała radzynianom Magdalena Wolińska-Riedi. Korespondentka TVP oraz autorka książek o Watykanie i Rzymie była gościem 48 edycji Radzyńskich Spotkań z Podróżnikami. Wydarzenie i jego bohaterka przyciągnęły tak wiele osób, że na widowni sali widowiskowo-kinowej Radzyńskiego Ośrodka Kultury trudno było znaleźć wolne miejsce. Trudno się dziwić, bo na to spotkanie - jak przypomniał dyrektor ROK Robert Mazurek - czekali ponad trzy lata, ponieważ M. Wolińska-Riedi do Radzynia miała przyjechać 8 marca 2020 r. Jednak plany pokrzyżowała pandemia.

Jego prace można podziwiać w wielu kościołach.

Jest autorem m.in. wiszącego nad ołtarzem w siedleckiej katedrze krucyfiksu i tronu biskupiego, figury św. Eugeniusza w Kodniu. Marian Korczyk od blisko pół wieku przybliża wiarę przy pomocy drewna i dłuta. Choć podlaski twórca jest zawodowym artystą, nie od razu zajął się rzeźbą. - Najpierw byłem pracownikiem biurowym w artystycznym przemyśle drzewnym. Jednak uznałem, że to nie dla mnie. Potrzebowałem wysiłku fizycznego, tak bym czuł się zmęczony i miał satysfakcję z tego, co robię - wspomina pochodzący z Radzynia artysta. Trafić na właściwe tory pomógł mu dopiero ksiądz zajmujący się polichromiami w jego rodzinnym kościele. - Gdy dowiedział się że jestem po szkole artystycznej, zatrudnił mnie. Zaprzyjaźniliśmy się i malowaliśmy ołtarze oraz prezbiterium - dodaje M. Korczyk.

Jego misja została przerwana w trakcie zbyt krótkiego życia - mówi archeolog Wojciech Mazurek, wspominając Marka Bema, z którym współpracował przy badaniach na terenie po byłym niemieckim nazistowskim obozie zagłady w Sobiborze.

19 listopada w wieku 62 lat zmarł Marek Bem - historyk, autor licznych publikacji, w przeszłości dyrektor Muzeum-Miejsca Pamięci w Sobiborze i dyrektor Muzeum Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego we Włodawie, propagator Festiwalu Trzech Kultur. Z zamiłowania podróżnik, był wielkim ambasadorem Włodawy i regionu. Jako historyk poświęcił się problematyce Holocaustu, był wybitnym znawcą historii niemieckiego nazistowskiego obozu zagłady istniejącego od maja 1942 r. do grudnia 1943 r. w Sobiborze. Wspierał od strony historycznej badania archeologiczne prowadzone na terenie po obozie.