Jako matka jestem szczęśliwa i dziękuję Polsce oraz Polakom, którzy w tym trudnym dla narodu ukraińskiego czasie dali nam schronienie i wsparcie. Hospicjum to dzisiaj nasz dom - mówi Oksana.

Rodzinny Łuck opuściła tydzień po rozpoczęciu wojny. - Najgorszy dzień w moim życiu - nawiązuje do inwazji Rosji na Ukrainę. Od prawie dwóch lat mieszka w Polsce. - Siedlce to teraz nasze miasto - stwierdza. O pomocy, jakiej doświadczyła od Polaków, rodzinie, jaką stało się dla niej Siedleckie Hospicjum Domowe dla Dzieci, Oksana Kostanda mówi z wdzięcznością i dumą. - Pan Bóg stawia na drodze dobrych ludzi. On nigdy nas nie opuścił i nie opuści. Spotykamy się tuż przed świętami. - Choinka jest już ubrana, a prezenty czekają na rozpakowanie - informuje Oksana.

Kiedy oddawał Bogu swoje życie na adoracji, wylał wiele łez. Uświadomił sobie, że sam nie daje rady. Jakub Wachnik - sportowiec z najwyższej ligi siatkarskiej w Polsce - podczas spotkania w Rykach podzielił się świadectwem wiary.

Siatkarza Bogdanki LUK Lublin udało się zaprosić s. Marcie z klasztoru sióstr karmelitanek w Rykach. Mimo napiętego grafiku przyjmujący lubelskiego zespołu znalazł czas, by odwiedzić rycką parafię Najświętszego Zbawiciela w ostatnim dniu rekolekcji. 12 grudnia sala na wikariacie wypełniła się nie tylko miłośnikami sportu. Jakub Wachnik wiele mówił o karierze w siatkówce, która stała się jego szczęściem, ale i przekleństwem. Tego rodzaju sport wybrał już w dzieciństwie. - To, że mam potencjał, dostrzegł mój nauczyciel wychowania fizycznego.

Do niedawna - o czym sam zresztą wielokrotnie pisałem - Sejm RP wielu osobom jednoznacznie kojarzył się z cyrkiem.

Każdy, kto chciał wyrazić swoje oburzenie tym, co wyprawia się w budynku na Wiejskiej, mawiał: „niezły cyrk”. Dziś wiele wskazuje na to, że cyrk, być może na stałe już zostanie zastąpiony kinem. I choć stwierdzenie „ale kino” oznacza mniej więcej to samo co: „ale cyrk”, to - o ile sejmowy cyrk miał wymiar jedynie metaforyczny - o tyle kino dopełniło tę przenośnię realiami. Ostatnio bowiem popisy parlamentarzystów można było podziwiać już w jednym ze stołecznych kin, do woli zajadając się popcornem. Nim jednak do tego doszło, pracę posłów zaczęły śledzić tysiące osób za pomocą platformy YouTube, gdzie Sejm RP ma swój kanał.

No i proszę! Wystarczyło tylko zalegalizować skonfederowany Rząd 15 Października/13 Grudnia/Ośmiu Gwiazdek i Polska - jak za przyczyną czarodziejskiej różdżki - zmieniła swoją zapyziałą, ponurą gębę zacofanego grajdoła na radosne, uśmiechnięte oblicze nowoczesnej Europy.

Jak tylko nowo wybrany pan premier zakończył swoje expose magicznym życzeniem: „Szczęśliwej Polski, już czas”, stał się cud powszechnej polskiej szczęśliwości. Nie czekając na te, które zwyczajowo przypisane są do Wigilii, ministry, ministrowie i aktywiszcze przemówili ludzkim głosem i na wyścigi  starają się  uszczęśliwić poddanych. I tak w ramach tych wyścigów nowo zaprzysiężona ministra postanowiła uszczęśliwić uczniów, zakazując belfrom zadawania im prac domowych na święta.

W tym roku mija 25 lat, odkąd w święto św. Młodzianków Męczenników w miastach naszej diecezji organizowane są marsze życia.

Jak co roku temat przygotowań do grudniowego Marszu Młodzianków podjęliśmy we wspólnocie Domowego Kościoła już na przełomie października i listopada. Odkąd służymy z mężem w diakonii życia, wydarzenie to - obok Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego - traktowałam jako jedną z głównych inicjatyw diakonii. Spotkanie z parami odpowiedzialnymi za rejony DK oraz diecezjalnym duszpasterzem rodzin ks. kan. Jackiem Seredą pomogło wstępnie ustalić program tegorocznego marszu. Potem telefon do pani Wiesi Ziółkowskiej i… piękna niespodzianka: okazało się, że mamy srebrny jubileusz. To dobra okazja, by trochę powspominać.

W liturgiczne wspomnienie bł. Pauliny Jaricot 9 stycznia jej relikwie - cząstka serca - zostaną uroczyście wprowadzone i zainstalowane w siedleckiej katedrze.

To trzecie z relikwii błogosławionej sprowadzone do Polski, a katedra to pierwszy kościół w naszej diecezji, w którym będzie można się przed nimi modlić. Główną pomysłodawczynią sprowadzenia do naszej diecezji relikwii bł. Pauliny jest Agnieszka Chudzik, diecezjalna zelatorka Żywego Różańca w diecezji siedleckiej. - We wrześniu, po rekolekcjach organizowanych dla Rady ŻR, zelatorów i chętnych czcicieli Różańca, przygotowaliśmy stosowne pismo w tej sprawie, które następnie zaakceptował bp Kazimierz Gurda. O relikwie zabiegał ŻR, ale ponieważ koła istnieją w każdej parafii, uznaliśmy, że ich stałym miejscem powinna być matka wszystkich kościołów diecezji - katedra.

Mieszkańcy miasta zapłacą więcej za wodę i ścieki. Podwyżka jest naprawdę znacząca, a o nowych stawkach bialczanie dowiedzieli w dniu ich wejścia w życie.

W czwartek 14 grudnia na stronie internetowej i profilu facebookowym przedsiębiorstwa Bialskie Wodociągi i Kanalizacja „WOD-KAN” ukazała się informacja o podwyżkach cen za wodę i odprowadzanie ścieków. Nowe stawki weszły w życie w dniu ich ogłoszenia i wzrastają z 2,61 zł do 4,65 za m³ wody, a za odprowadzanie m³ ścieków z 4,6 zł do 9,51 zł (ceny z 8% VAT-em). - Ta sytuacja spadła na nas, mieszkańców, i radnych jak grom z jasnego nieba. Pan prezydent nie sygnalizował problemu na komisjach i sesjach. Podwyżka została przeprowadzona jakby po cichu - mówił Dariusz Litwiniuk, radny klubu PiS.

Pomnik św. Jana Kantego w parku Radziwiłłowskim w Białej Podlaskiej doczekał się konserwacji i zyskał nowe barwy. Dziś wyróżnia się na tle drzew i jest widoczny dla wszystkich, którzy wjeżdżają do miasta.

Do niedawna pomnik prezentował się w barwach bieli i szarości. Dziś ma kolor tzw. inkarnatu, utrzymany jest w odcieniach różu. - Nową kolorystykę uzgodniliśmy komisyjnie i zadecydowaliśmy, by zastosować taką właśnie tonację. Takie barwy były charakterystyczne dla baroku. Nawiązują one także do kolorystyki dawnego szpitala ss. szarytek, w którym obecnie mieści się ośrodek Caritas. Pierwotnie figura św. Jana Kantego stała właśnie przed tym budynkiem - wyjaśnia konserwator Agnieszka Andryszczak.

Choć tworzyły równoległe z mężczyznami, ich dzieła stanowią ledwie ułamek zbiorów najważniejszych muzeów.

Artystki wybitne i podziwiane, ale też nieodkryte i zapomniane to bohaterki książki Sylwii Zientek „Tylko one. Polska sztuka bez mężczyzn”. Autorka opisuje w niej barwne życiorysy 20 wybitnych polskich artystek (od oświecenia po XX w.) - w tym dwóch malarek urodzonych w Siedlcach: Małgorzaty Łady-Maciągowej i Anny Zawadzkiej-Żeromskiej. - Nie chodziło mi o wykluczanie mężczyzn artystów, a jedynie o podkreślenie, że jest to książka poświęcona wyłącznie artystkom - zaznaczyła autorka podczas spotkania promującego publikację, które odbyło się 13 grudnia w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Siedlcach.

Poznaliśmy już laureatów XI edycji Ogólnopolskiego Festiwalu Teatrów „Sztuka plus Komercja”.

Inicjatywa łącząca dwa światy: wielkiej sztuki z typowo komercyjną stroną, czyli przedstawieniami łatwymi w odbiorze, lekkimi i szybko dostępnymi, obejmowała w sumie 13 wydarzeń artystycznych, które od października wystawiane były na deskach CKiS. - Bez wątpienia było to wielkie święto teatru, jego twórców i pasjonatów, aktorów. Repertuar sięgał zarówno do sfer klasycznych, współczesnych, komediowych, jak i muzycznych - podsumowuje dyrektor Artur Mydlak. - Wierzę, iż dzięki festiwalowym produkcjom widzowie mieli wiele radości, świetnej zabawy, ale i wynikającej z obcowania ze sztuką refleksji - przekonywał Jarosław Boberek.