Jest wyblakły, ma twarde okładki i dużą plamę w jednym rogu. W środku kilka zasuszonych, maleńkich polnych kwiatuszków. Przeżył wszystkie przeprowadzki i zakusy, żeby go wyrzucić. Jest.Przywraca wspomnienia, rozrzewnia i zatrzymuje czas. Pamiętnik z bardzo wczesnej młodości.

Zawetowanie przez prezydenta Bronisława Komorowskiego ustawy o nasiennictwie spowodowało spory ruch nie tylko w mediach. I chociaż na decyzję głowy państwa wpłynął nie tyle brak zaufania do GMO, ile stwierdzenie, że dokument jest „legislacyjnym bublem”, powrócił problem żywności modyfikowanej genetycznie.

W zasadzie sama o tym nie pamiętałam. Bo i niby dlaczego? Ale gdzieś koło południa spojrzałam na wiszący w kuchni kalendarz. „O ty, Karoleczek” - pomyślałam dyskretnie i postanowiłam sprawdzić pozostałych. Czy pamiętają, czy kojarzą, czy wiedzą?

O Prymasie Tysiąclecia, jego postawie wobec komunistów i roli, jaką odegrał w najnowszej historii Polski, mówi Paweł Zuchniewicz - autor książek poświęconych Janowi Pawłowi II i najnowszej biografii Prymasa Wyszyńskiego.

Czyli takie tam wakacyjne gadanie o niczym. Znaczy o bliźnich. Niekoniecznie znajomych z podwórka, klatki schodowej czy ulicy. Także o tych z tzw. pierwszych stron gazet. Np. o Dominique Strauss-Kahnie.

To już ostatnie odliczanie. Do XXVI Światowych Dni Młodzieży pozostały niespełna trzy miesiące.

Polska kultura jest w jakimś stopniu skolonizowana przez ludzi, którzy się ją starają za wszelką cenę oderwać od rzeczywistości i zmienić w narzędzie propagandowe po to, żeby Polak był karmiony wizjami świata nie takiego, który jest, z którym on się musi borykać, tylko takiego, który być powinien zdaniem twórców tej kultury.

Jestem pod wrażeniem bardzo jednoznacznej postawy Polonii, jej patriotyzmu, manifestowania polskości na zewnątrz. Nasze spotkania przeradzały się w „długie, nocne Polaków rozmowy”.

Wpajany jest nam wizerunek, że mamy bezpieczne sojusze, że czeka nas już tylko świetlana przyszłość, partycypacja w dobrach europejskich, a wychodzi na to, że po 20 latach jesteśmy państwem gołym i bezbronnym.

Gdyby ktoś według takiego scenariusza chciał nakręcić film, byłby uznany albo za człowieka pozbawionego rozumu, albo propagatora kiczu. Tymczasem rzeczywistość po raz kolejny przerosła wyobraźnię. Tym razem wyjątkowo tragicznie.