„Czemu, o Panie, dozwalasz nam błądzić z dala od Twoich dróg, tak iż serca nasze stają się nieczułe na bojaźń przed Tobą?” (Iz 63,17) - u progu Adwentu pyta prorok Izajasz.

Ze znawstwem i troską gospodarz założył swoją winnicę: zainwestował we wszystko, co niezbędne - w mur, w tłocznię, w wieżę, by móc cieszyć się obfitością zbiorów.

Pan Jezus kontynuuje nauczanie o królestwie niebieskim. W przypowieściach mówi o ogromnej, niedającej się z niczym porównać wartości swojego Królestwa.

W pięćdziesiątym dniu od swojego zmartwychwstania Pan Jezus wypełnił obietnicę z wieczernika i obdarzył apostołów Duchem Świętym.