Jeśli jesteś chory, idź na miejsce, gdzie byli pochowani męczennicy, pomódl się tam, weź ziemię i przyłóż w miejsce choroby - mówili kiedyś mieszkańcy Pratulina, gdzie 24 stycznia 1874 r. w obronie wiary jedności Kościoła zginęło 13 unitów.

Dzisiaj ludzie wciąż szukają pomocy u błogosławionych unitów. A Wincenty Lewoniuk i jego 12 towarzyszy to wyjątkowo skuteczni orędownicy. Dowód? Coraz grubsza teczka ze świadectwami, z których wyłaniają się historie życia pełne dramatów, cierpienia, walki ze słabościami, nadziei, a w końcu radości i szczęścia. Ich autorów łączy wspólny mianownik: wiara w potężną moc modlitwy i wstawiennictwo bł. Męczenników z Pratulina. Dlatego do położonego niemal na samym końcu Polski kościółka przyjeżdża coraz więcej osób. Przybywają z różnymi intencjami. Proszą m.in. o zdrowie, życie, dar rodzicielstwa, uwolnienie z nałogów, pracę, miłość, zdanie matury i egzaminu. - Wstawiennictwa bł. Męczenników Podlaskich szczególnie dotykamy podczas styczniowej nowenny. Świadczą o tym podziękowania, jakie otrzymujemy od tych, którzy w tych dniach polecali swoje intencje przez orędownictwo naszych patronów - zapewnia ks. Jacek Guz, kustosz sanktuarium w Pratulinie i proboszcz parafii pw. św. apostołów Piotra i Pawła.

Rusza pilotażowy program Caritas Diecezji Siedleckiej „Dach nad głową” mający na celu pomoc w odbudowie domów dwóm chrześcijańskim rodzinom w Syrii.

Pomysłodawcą inicjatywy jest dyrektor Caritas Diecezji Siedleckiej ks. Marek Bieńkowski. Partnerem w jego realizacji został prezes Fundacji Fenicja im. św. Charbela Kazimierz Gajowy, od 1987 r. mieszkający w Libanie, współpracujący z Caritas Liban i organizujący pomoc syryjskim rodzinom. Program „Dach nad głową” polega na pomocy rodzinom syryjskim w odbudowie domów. Głównym celem jest umożliwienie rodzinom chrześcijańskich uchodźców z Syrii jak najszybszego powrotu do ojczyzny. Akcja prowadzona będzie w 2019 r. W jej ramach siedlecka Caritas planuje zebrać od stycznia do końca marca 10 tys. dolarów (ok 40 tys. zł) na adaptację dwóch zniszczonych domów, umożliwiającą zamieszkanie w nich. Do udziału w akcji zaproszeni są wszyscy darczyńcy. Organizatorzy zachęcają do przeprowadzania zbiórek w środowiskach lokalnych, zakładach pracy, szkołach, rodzinach, wspólnotach itp.

„Drodzy młodzi, miejcie odwagę, by wejść w swoje wnętrze i zapytać Boga: czego chcesz ode mnie? Pozwólcie, by Bóg do was mówił, a zobaczycie swoje życie przemienione i pełne radości” - tak zwrócił się do młodych papież Franciszek w Orędziu na 34 ŚDM w Panamie.

Najbliższe spotkanie młodych z całego świata z biskupem Rzymu odbędzie się w dn. 22-27 stycznia w stolicy Panamy. Tytułem papieskiego przesłania, zgodnie z wieloletnią tradycją, jest hasło najbliższych ŚDM: „Oto Ja, służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!” (Łk 1,38). Po raz pierwszy w historii dokument Ojca Świętego skierowany z okazji światowego spotkania młodzieży został opublikowany w formie wideoklipu. W blisko czterominutowym filmie Franciszek przypomina młodym ludziom, także niewierzącym, że ich gotowość służenia innym to „siła, która może przemienić świat”, i zachęca ich, by realizowali ją wsłuchując się w to, czego oczekuje od nich Bóg.

W święto św. Młodzianków, męczenników - 28 grudnia - w Siedlcach, Białej Podlaskiej, Łukowie i Włodawie odbyły się marsze w obronie życia organizowane przez diakonię życia Ruchu Światło-Życie, Domowy Kościół oraz inne ruchy formacyjne.

Organizowane dorocznie marsze stanowią okazję do publicznego zamanifestowania szacunku wobec ludzkiego życia oraz poparcia dla małżeństwa i rodziny. Zwracają też uwagę rządzących na rangę problematyki rodzinnej i pro-life. Marsz ph. „Z łona matki na łono Ojczyzny” rozpoczęła Msza św. w kościele Ducha Świętego pod przewodnictwem bp. Piotra Sawczuka. W homilii ksiądz biskup mówił o wymowie rzezi niewiniątek. - Bóg poświęcił życie niewinnych dzieci dla ratowania swojego Syna po to, żeby ten, przeszedłszy drogę człowieka, stał się ratunkiem dla wszystkich grzeszników - nauczał. Podkreślił wielką wartość życia ludzkiego, które także współcześnie jest niszczone i poddawane eksperymentom. Bp P. Sawczuk zwrócił uwagę na potrzebę wspólnotowego - w łączności ze wszystkimi wierzącymi Polakami - wyrażenia Bogu wdzięczności za dar życia i za tych, którzy troszczą się o życie. Mówiąc o naglącej konieczności prawnej regulacji zakazu aborcji, wskazał na potrzebę modlitwy o miłość i odwagę dla rodziców.

156 rocznicę wybuchu powstania styczniowego upamiętni w naszym regionie IV Pieszy Rajd Powstańczy im. ks. Stanisława Brzóski organizowany w nocy z 25 na 26 stycznia. Uczestnicy tegorocznej edycji wyruszą dwiema trasami: z Łukowa i z Wiśniewa.

Pamięć o bohaterach walk niepodległościowych stoczonych podczas powstania styczniowego jest na terenie gmin Łuków i Wiśniew pielęgnowana od lat. Wśród różnorodnych jej form wyróżnia się Pieszy Rajd Powstańczy im. ks. Stanisława Brzóski, organizowany w tym roku po raz czwarty. Ma on na celu przypominać o zrywie niepodległościowym z 1863 r. oraz ludziach, którzy wówczas stanęli do walki, a w sposób szczególny o ks. S. Brzósce - wywodzącym się z Dokudowa generale i naczelnym kapelanie województwa podlaskiego w czasie powstania styczniowego, naczelniku wojennym powiatu łukowskiego, najdłużej ukrywającym się powstańcu straconym 23 maja 1865 r. przez powieszenie.

Każde święta Bożego Narodzenia są inne, choć zazwyczaj wydają się podobne. Często nie dostrzegamy w nich tego, co najważniejsze.

Kiedy szukałam ludzi, którzy zechcieliby podzielić się swoimi doświadczeniami związanymi z Narodzeniem Pańskim, nieraz słyszałam: „chyba nie mam nic do powiedzenia, nie przeżyłam nic nadzwyczajnego”. Jedną z osób, jaka zdecydowała się powiedzieć coś więcej, był Marcin ze wspólnoty Odnowy w Duchu Świętym. - Bardzo czekam na tegoroczne Boże Narodzenie. To będą pierwsze święta po moim nawróceniu. Bóg powoli pokazywał mi właściwą drogę. Wreszcie wspólnie usiądziemy przy wigilijnym stole i spędzimy Boże Narodzenie tak, jak należy - zaczyna Marcin. Jego tata pił przez ponad 20 lat. Od kieliszka nie stronił nawet w czasie wigilii. Mama bardzo przeżywała nałóg męża. Załamała się psychicznie i trafiła do szpitala. Lekarze podejrzewali chorobę afektywną dwubiegunową. - Oboje wyszli z tych trudnych sytuacji dzięki modlitwie. Tata nie pije od trzech lat, zaczął chodzić do kościoła, przystępuje do sakramentów.

W sobotę 15 grudnia świętowano ćwierćwiecze nieprzerwalnej działalności oddziału Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży w parafii św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Siedlcach.

Oddział KSM przy parafii św. Teresy od Dzieciątka Jezus obchodzi w tym roku jubileusz 25-lecia swojego istnienia. Z tej okazji została zorganizowana uroczysta gala. W auli domu parafialnego licznie zebrali się obecni i byli członkowie oraz sympatycy stowarzyszenia. Uroczystość rozpoczęła się od przybliżenia zgromadzonym, w formie krótkiej prelekcji oraz pokazu slajdów, historii oddziału. Wiele wzruszeń wywołały zdjęcia i wspomnienia sprzed kilkunastu lat. Swoimi refleksjami podzieliły się osoby, które należały do oddziału przed kilku laty. Podczas gali uhonorowano szczególnie zasłużone osoby, które w znaczny sposób przyczyniły się do prawidłowego funkcjonowania stowarzyszenia na przestrzeni lat. Prezes oddziału Jakub Boruta i parafialny asystent o. Błażej Mielcarek OMI wręczyli specjalne podziękowania poprzednim księżom asystentom - o. Franciszkowi Bokowi OMI, obecnemu proboszczowi parafii, i o. Janowi Wlazłemu OMI, a także okolicznościowe statuetki byłym prezesom i szczególnie zasłużonym darczyńcom, wspomagającym inicjatywy prowadzone przez tutejszy oddział.

W sobotę 8 grudnia oficjalnie zakończono obchody jubileuszu 200- lecia naszej diecezji. Uroczystość miała miejsce w siedleckiej katedrze.

Punktem kulminacyjnym była Eucharystia sprawowana pod przewodnictwem bp. Kazimierza Gurdy. Mszę św. koncelebrowali biskup pomocniczy Piotr Sawczuk oraz kilkudziesięciu kapłanów. Pasterz Kościoła siedleckiego zaznaczył, że najważniejszymi wydarzeniami związanymi z jubileuszem były sesja plenarna Konferencji Episkopatu Polski w Janowie Podlaskim, ogłoszenie janowskiej kolegiaty bazyliką mniejszą oraz podpisanie dokumentów II Synodu Diecezji Siedleckiej. - Dzisiaj kończymy ten szczególny rok. Pragniemy dziękować Panu Bogu przez wstawiennictwo Matki Bożej Niepokalanie Poczętej za to, że dał nam łaskę przygotowania i przeżycia tych wydarzeń. Szczególnie dziękujemy za drugi synod diecezjalny i za wypracowane dokumenty synodalne, które zostały podpisane 9 czerwca w siedleckiej katedrze w obecności episkopatu Polski. Owe dokumenty mają stanowić normy prawne, którymi przez kolejne dziesięciolecia będą posługiwać się nasze parafie i instytucje diecezjalne. Dziękuję też bp. Piotrowi, wszystkim księżom i wiernym świeckim, którzy zaangażowali się w prace synodu - mówił bp K. Gurda.

W 20 wioskach należących do parafii Korytnica Łaskarzewska ustawiono głazy z tablicami upamiętniającymi 100-lecie odzyskania przez Polskę niepodległości. - Mieszkańcy są dumni ze stworzenia miejsc pamięci, przy których będą mogli świętować patriotyczne rocznice - podkreśla ks. Zbigniew Grzymała, proboszcz parafii.

Uroczyście odsłonięte i poświęcone kamienne pomniki przypominają o rodakach, którzy na przestrzeni dziejów walczyli o wolną ojczyznę. Jako wyraz patriotyzmu współczesnych mieszkańców stają się także znakiem troski o narodową spuściznę dla przyszłych pokoleń. - Zastanawiając się, w jaki sposób uczcić 100-lecie odzyskania przez Polskę niepodległości, doszliśmy do wniosku, że w naszych wioskach brakuje symbolicznych miejsc pamięci, przy których mieszkańcy mogliby spotykać się, by świętować patriotyczne rocznice - wyjaśnia ks. Z. Grzymała. Tak zrodziła się myśl, by pomniki powstały w każdej z miejscowości należących do parafii. - Ogłosiłem, że jeśli społeczność danej wsi ma życzenie odpowiedzieć na apel, może wybrać stosowne miejsce, w którym stanąłby kamień z pamiątkową tablicą i miejscem na flagę państwową - dodaje.

W niedzielę 2 grudnia w siedleckiej katedrze odbyła się wyjątkowa uroczystość: błogosławieństwo wdowy. Pochodząca z Dęblina Małgorzata Ciołek jest drugą w diecezji kobietą, która po śmierci męża przyjęła konsekrację.

Zapytana o to, jak rodziło się jej powołanie, odpowiada, że nie ma ono konkretnej daty. To był proces. - Pochodzę z wierzącej rodziny. Już jako dziecko dzięki mojej babci Stasi znałam cały pacierz i różne modlitwy - przyznaje M. Ciołek. - Jednak w miarę dorastania moją głowę zaczęły zaprzątać inne sprawy, a nie Bóg. Był czas, że o Nim zapominałam. Przełomowy w moim życiu okazał się 1990 r., kiedy wzięłam udział w rekolekcjach w Magdalence. Jechałam tam z myślą, iż jako pielęgniarka po prostu będę służyła pomocą medyczną. Wcale nie miałam zamiaru duchowo w nich uczestniczyć. Bóg jednak miał inne plany. Dotknął moje serce. Po powrocie z Magdalenki zdałam maturę i złożyłam dokumenty na studia teologiczne w Warszawie. Niestety, nie dostałam się. Pojawiło się pragnienie, by pójść do zakonu sióstr bezhabitowych. Kiedy nie zdałam egzaminu na teologię, zaczęłam zadawać Bogu pytania: co mam robić dalej? To, że nie przyjęto mnie na studia, odczytałam jako Jego odpowiedź - opowiada kobieta.