Parę tysięcy osób przewinęło się przez trwający kilka godzin piknik militarny, który miał na celu prezentację uzbrojenia polskiej armii z okazji 20 rocznicy wstąpienia Polski do NATO. Na placu przed starostwem powiatowym „zaparkował” między innymi Leopard, Rosomak, Krab, Rak i wiele innego sprzętu będącego na wyposażeniu wojska polskiego.

Pomimo lejącego się z nieba żaru na plac przed garwolińskim starostwem przybyło wiele osób z całymi rodzinami, by zobaczyć m.in. czołg Leopard 2A5, Kołowy Transporter Opancerzony Rosomak, jedną z najpotężniejszych broni polskiej armii - haubicę Krab, moździerz samobieżny Rak czy zdolną do przerzutu stację radiolokacyjną Soła. Koncertowała wojskowa orkiestra dęta, były pokazy sprawności i wyszkolenia wojskowych specjalistów. - Piknik militarny jest okazją do podsumowania 20-lecia Polski w NATO, ważnym sojuszu w którym jesteśmy, ale chcieliśmy też pokazać polską armię, polskich żołnierzy, którzy na co dzień są często bezimienni, i sprzęt, na którym pracują - mówi poseł Grzegorz Woźniak, inicjator przedsięwzięcia. - Udało nam się ściągnąć najnowocześniejszy sprzęt z całej Polski, będący na wyposażeniu armii. Najbliżej do nas miał czołg Leopard, bo z Wesołej, ale był sprzęt z Wędrzyna, Giżycka, Jarosławia, Węgorzewa i innych punktów - dodaje.

Pieszy Rajd Śladami kpt. Ostoi każdego roku gromadzi więcej uczestników. W czwartej edycji wzięło udział blisko 140 osób. Niezrażeni warunkami pogodowymi, wyruszyli na szlak zarówno dorośli, jak i dzieci, żeby wspólnie uczcić tych, którzy przed laty oddali życie za wolność ojczyzny.

Dorośli uczestnicy, zanim wyruszyli w trasę, spotkali się na łukowskim cmentarzu, obok pomnika poległych pod Gręzówką żołnierzy I batalionu 35 Pułku Piechoty Armii Krajowej. Tu, po odśpiewaniu hymnu narodowego, organizatorzy powitali uczestników rajdu, a prezes łukowskiego koła Światowego Koła Żołnierzy Armii Krajowej (ŚZŻAK) Ryszard Grafik przedstawił rys historyczny bitwy pod Gręzówką. Z cmentarza wszyscy udali się Bulwarem 100-lecia Odzyskania Niepodległości w trasę liczącą blisko 30 km, by późnym wieczorem spotkać się w bazie rajdu zlokalizowanej w rezerwacie przyrody Jata.

W niedzielę 16 czerwca w parafii Trójcy Świętej odbyły się uroczystości jubileuszowe. - Dziękujemy Bogu w Trójcy Świętej za 250 lat jego zbawczego działania w tej wspólnocie parafialnej i za wszystkich ludzi dobrej woli zaangażowanych w przygotowanie i przeżycie tego pięknego jubileuszu - podsumowuje proboszcz ks. Sławomir Sulej.

Świętowanie rozpoczęła wizytacja kanoniczna parafii. O 9.00 bp Piotr Sawczuk przybył na cmentarz parafialny, gdzie wspólnie z wiernymi modlił się w intencji zmarłych, których szczątki spoczęły w tym miejscu, m.in. ks. Adolfa Kodyma posługującego ludziom chorym na tyfus, zmarłego w 1942 r. Tutaj odbyła się też prezentacja poszczególnych wspólnot działających w parafii: kół Żywego Różańca, Rycerstwa Niepokalanej, Zespołu Liturgicznego, Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży. O 10.00 w sali przy plebanii ksiądz biskup odbył spotkanie z radą parafialną. Było ono poświęcone współpracy z księdzem proboszczem w podejmowaniu zadań duszpasterskich i gospodarczych oraz efektom tej współpracy od czasu ostatniej wizytacji w 2012 r. Na koniec ksiądz biskup podpisał księgi parafialne.

W uroczysku Baran zwanym „Małym Katyniem”, położonym w kąkolewnickim lesie, na terenie Nadleśnictwa Radzyń Podlaski, 9 czerwca odbyły się uroczystości patriotyczno-religijne.

Od 20 lat, w drugą niedzielę czerwca, mieszkańcy Kąkolewnicy i powiatu radzyńskiego przyjeżdżają tu, by uczcić pamięć pomordowanych żołnierzy Armii Krajowej i innych organizacji niepodległościowych. - To uroczysko przypomina nam, że zwycięstwo należy do Boga - mówił w homilii ks. prof. Edward Walewander z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W tym roku uroczystości honorowym patronatem objął prezydent Andrzej Duda w ramach obchodów 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości. W lesie Uroczysko Baran, w czasie stacjonowania w okolicy sztabu II Armii Wojska Polskiego, od jesieni 1944 r. do przełomu stycznia i lutego 1945 r. rozstrzeliwano żołnierzy AK, ale też WIN, BCh i NSZ, prawdziwych i urojonych dezerterów oraz innych, którzy nie spodobali się nowej władzy. Z dokumentów sądu wojskowego działającego przy 2 Armii WP wynika, że wyroki skazujące wydano na 144 osoby, wobec 61 orzeczono karę śmierci, a wyrok wykonano w 43 przypadkach. Nie są znane natomiast akta sowieckie dotyczące mordów w Kąkolewnicy, co sprawia, że pełen bilans ofiar - członków konspiracji oraz osób uznanych za „wrogów ludu” - pozostaje nieznany. Najostrożniejsze szacunki mówią o kilkuset ofiarach, ale padają też liczby 1300-1800 zabitych.

Parafia Najświętszego Serca Jezusowego w Horodyszczu jest jedną z typowych tzw. pounickich parafii południowego Podlasia. Jako wspólnota Kościoła rzymskokatolickiego została erygowana w maju 1919 r. Jednak jej historia sięga głęboko w przeszłość.

Pierwsze wzmianki o powstaniu parafii związane są z założeniem prawosławnej cerkwi zamkowej w 1550 r. przez Wasyla Połubińskiego, właściciela Horodyszcza. Dokumenty z tego czasu pozwalają sądzić, że we wsi istniała również cerkiew poświęcona Świętej Przeczystej. Może mieć to związek z datowanymi na 17 maja 1550 r. objawieniami Matki Bożej. Materialnym śladem tych objawień jest rosnąca na terenie przykościelnym lipa i duży kamień polny, częściowo zagłębiony w ziemi, na którym jeszcze do niedawna dopatrywano się odbicia stopy Maryi i który ze czcią całowano, szczególnie po nabożeństwach majowych. Gdy w 1596 r. została zawarta tzw. unia brzeska, pozwalająca m.in. na stosowanie obrzędowości prawosławnej w liturgii przy zachowaniu jedności i wierności z Rzymem, parafia horodyska została włączona do grekokatolickiej Cerkwi unickiej. Najstarszy znany opis budynku kościelnego pochodzi z 17 kwietnia 1759 r. i przedstawia bardzo starą budowlę z drewna, z czterema oknami, zwieńczoną kopułą krytą częściowo gontem, częściowo słomą, która wymagała remontu. Nad kruchtą usytuowana była dzwonnica z dachem krytym gontem, zwieńczona żelaznym krzyżem.

8 czerwca pracownicy Archiwum Państwowego w Siedlcach zaprosili do siebie mieszkańców, by m.in. opowiedzieć o swojej pracy. Można było także zwiedzić pracownie konserwacji i digitalizacji dokumentów, a także obejrzeć wyjątkowe zbiory.

Dzień otwarty został zorganizowany z okazji Międzynarodowego Dnia Archiwów. Przypada on 9 czerwca. W tym roku odbył się on ph. „Nie szukaj-znajdź w archiwach!”. W tym roku powodów do otwarcia drzwi AP było kilka. Po pierwsze - wspomniane już święto. Po drugie - 100- lecie utworzenia w Polsce archiwów państwowych. Po trzecie - premiera zmodernizowanego serwisu szukajwarchiwach.gov.pl, dzięki któremu miłośnicy historii regionu i osoby interesujące się dawnymi dokumentami będą mogły jeszcze sprawniej znaleźć potrzebne informacje. - Portal w nowej odsłonie daje większe możliwości - zapewniła Beata Troć, kierownik oddziału informacji, udostępniania i popularyzacji w siedleckim AP. - Użytkownicy będą mieli dostęp do kolekcji stworzonych i przez archiwa. Siedleckie AP zaproponowało dokumenty związane z powstaniem styczniowym, m.in. wykaz osób represjonowanych za udział w zrywie narodowym z 1863 r. i akty zgonu 66 żołnierzy poległych w Węgrowie.

Zwycięstwo ekipy „solidarnościowej” i porażka strony PZPR dały w rezultacie Polsce wolność i niepodległość, a nasz przykład pozwolił wywołać w Europie Środkowo-Wschodniej zmiany, o których nikt nie myślał, że będą możliwe do przeprowadzenia - powiedział Marek Biały, wiceprzewodniczący siedleckiego Wojewódzkiego Komitet Obywatelskiego „Solidarność”, podczas spotkania w rocznicę „kontraktowych” wyborów.

W piątek 7 czerwca w Białej Sali Miejskiego Ośrodka Kultury pojawili się sygnatariusze WKO, wybrani z jego list parlamentarzyści: posłowie Wiesław Zajączkowski i Krzysztof Szymański, senator Gabriel Janowski oraz ówcześni działacze opozycyjni. Spotkanie stało się okazją do przypomnienia wydarzeń z czerwca 1989 r. Zadaniem powstałego 30 lat temu w Siedlcach komitetu było przygotowanie wyborów „kontraktowych”, tj. wystawienie list kandydatów, zebranie podpisów pod listami popierającymi tych kandydatów, zagwarantowanie udziału przedstawicieli opozycji w komisjach wyborczych, wreszcie wybranie mężów zaufania swoich kandydatów. - Opozycyjne środowisko z miast i wsi województwa siedleckiego zebrało się, żeby odpowiedzieć pozytywnie na potrzebę, jaka zrodziła się po Okrągłym Stole.

Kiedy podeszłam do Ojca Świętego, by wręczyć mu swój dar, pozdrowiłam go od swoich najbliższych i moich uczniów, zapewniłam o serdecznej modlitwie. Odczułam, że słuchał mnie tak, jakby w tej chwili nie istniał nikt inny.

Ojca Świętego Jana Pawła II miałam okazję spotkać kilkanaście razy. Jedne z tych spotkań były krótkie, kiedy papież przejeżdżał czy przechodził blisko mnie. Inne - dłuższe, gdy uczestnicząc w Mszy św., prawie go nie widziałam z powodu odległości i tłumu pielgrzymów. Każde jednak pozostawiało niepowtarzalne wrażenie. Były to spotkania podczas papieskich pielgrzymek do Polski, jak i dwóch beatyfikacji w Rzymie (1989 i 2000 r.). Uczestniczyłam też w Mszy św. na krakowskich błoniach 18 sierpnia 2002 r., w czasie ostatniej pielgrzymki do ojczyzny. A w 2008 r. modliłam się przy grobie papieża w Rzymie. Największe przeżycie i wrażenie było moim udziałem 10 czerwca 1999 r., gdy Jan Paweł II przyjechał do Siedlec.

W dniach 24 maja - 2 czerwca odbywał się patriotyczny rajd „Wschodnim szlakiem Niepodległości”. Udział w nim wzięli członkowie Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Internowanych i Represjonowanych przybyli z całej Polski.

Program - co podkreśla Janusz Olewiński, przewodniczący OSIiR - uwzględniał pobyt uczestników rajdu w miejscach upamiętniających ważne wydarzenia historyczne związane z walką o niepodległość naszej ojczyzny. - Odwiedziliśmy m.in.: Jatę, czyli miejsce pobytu partyzantów, Zbereże w okolicach Włodawy, miejsce śmierci gen. Edwarda Taraszkiewicza „Żelaznego”, pomnik walk Korpusu Ochrony Pogranicza z Sowietami, jak też Wytyczno, gdzie znajduje się pomnik i cmentarz żołnierzy KOP, którzy zginęli 1 października 1939 r. w bitwie z sowiecką dywizją pancerną - wymienia. W Międzyrzecu Podlaskim, przy pomniku niepodległości z 1918 r., uczestnicy rajdu oddali hołd wszystkim, którzy na przestrzeni lat walczyli o wolność naszej ojczyzny.

30 lat temu nasze wspólne działanie było cząstką tego, co pozwoliło Polsce wkroczyć na drogę ku wolności i niepodległości. Spotkajmy się, porozmawiajmy, by nie zapomnieć o tamtych radosnych, a jednocześnie trudnych, niepewnych dniach - zapraszają przedstawiciele Wojewódzkiego Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” w Siedlcach.

Wybory parlamentarne w Polsce przeprowadzone w dwóch turach 4 i 18 czerwca 1989 r. - na zasadach uzgodnionych w trakcie obrad Okrągłego Stołu - miały wyłonić 460 posłów na sejm oraz 100 senatorów. Z inicjatywy grupy działaczy Wojewódzkiego Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” w Siedlcach obchody 30 rocznicy „kontraktowych” wyborów przybiorą formą otwartego spotkania założycieli i sympatyków WKO. W programie uroczystości zaplanowanej na piątek 7 czerwca (sala Biała Miejskiego Ośrodka Kultury; początek o 17.00) są m.in. referaty historyczne i wręczenie pamiątkowych medali. Organizatorzy liczą także na obecność młodych, dla których spotkanie może okazać się cenną lekcją historii. Marek Biały, ówczesny wiceprzewodniczący WKO „S”, wyjaśnia, iż pomysł obchodów był inicjatywą Andrzeja Chojnackiego (w 1989 r. ucznia liceum). - Poznaliśmy się przed laty, kiedy zbierał materiały do swojej pracy magisterskiej dotyczącej wyborów 4 czerwca 1989 r. w województwie siedleckim. Upamiętnienie rocznicy [za organizację wydarzenia odpowiada grupa działaczy WKO: M. Biały, Stanisław Jastrzębski, Janusz Niedziółka i Wiesław Zajączkowski] to także pokłosie argumentu, że „my pamiętamy, ale nasze dzieci - już nie”. Poszło sprawnie - nawiązuje do przygotowań. Zaproszenia do udziału w spotkaniu zostały wysłane do wszystkich sygnatariuszy WKO „S”.