Tutaj drżenie serca i łza stają się modlitwą. Czarna Madonna słyszy każdy szept, rozumie każdy ból, wie o każdej niewypowiedzianej nadziei, otaczając czułością i opieką wszystkich, którzy przychodzą, by w Jej ramionach znaleźć spokój. A kto raz spojrzy w oczy Mamy, chce tu wracać.

Przed tym wizerunkiem modlą się królowie, papieże, politycy, a także zwykli ludzie. Wchodzą po cichu. Jedni na kolanach, inni ze łzami w oczach i drżącym sercem, niektórzy z obawą, czy nie przybyli zbyt późno. Ale Ona - Czarna Madonna - czeka zawsze i jak matka: nie ocenia, nie pyta, po prostu słucha i wstawia się przed Bogiem.

Wprawdzie celem największej liczby pielgrzymek organizowanych w Roku Jubileuszowym jest Rzym, jednak wierni nawiedzają także kościoły stacyjne w naszej diecezji.

Rok Święty zakończy się 6 stycznia 2026 r. - w uroczystość Objawienia Pańskiego. W tym wyznaczonym czasie można uzyskać odpust zupełny, który uwalnia od doczesnej i wiecznej kary za grzechy odpuszczone podczas spowiedzi. Odpust zupełny można ofiarować także za zmarłych. Warunkiem jest stan łaski uświęcającej, przyjęcie Komunii św., modlitwa w intencjach Ojca Świętego oraz nawiedzenie jednego z wyznaczonych kościołów jubileuszowych.

Z zewnątrz zwykle wygląda to tak: Msza św., czasem ślub czy pogrzeb, pokropienie nowego samochodu i reszta dnia wolna.

W rzeczywistości proboszcz to człowiek instytucja: duszpasterz, administrator, menedżer, mediator, budowlaniec i... człowiek. Czy dziś łatwo być proboszczem? A może trudniej niż kiedykolwiek? Prowadzenie parafii to nie tylko liturgia, kazania i kancelaria, ale też odpowiedzialność za majątek, dokumentację, inwestycje i życie wspólnoty. Kapłani muszą odnajdywać się w rolach, do których nie przygotowuje żadne seminarium - od organizatora wydarzeń po kierownika budowy. I choć obowiązki proboszcza są opisane w prawie kanonicznym, życie dopisuje do nich długą listę obowiązków.

W związku ze 100-leciem kanonizacji św. Teresy od Dzieciątka Jezus swój jubileusz obchodzi w tym roku Zgromadzenie Sióstr „Jedność”, któremu patronuje Mała Święta.

Zajmuje ono w historii diecezji siedleckiej wyjątkowe miejsce ze względu na to, że jest naszym rodzimym zgromadzeniem, a siostry tereski w miejscach swojej posługi trwale zapisały się w pamięci ludzi. Świętowanie jubileuszu siostry rozpoczęły Eucharystią w siedleckiej katedrze 17 maja br. To ważna data, bo właśnie tego dnia 1925 r. papież Pius XI kanonizował św. Teresę, beatyfikowaną zaledwie dwa lata wcześniej, a losy zgromadzenia nierozerwalnie wiążą się z tą świętą.

Jeśli będziecie trwać w Chrystusie, staniecie się ziarnem nadziei dla świata, solą ziemi i światłem świata - mówił Leon XIV w rozważaniu na Anioł Pański po Eucharystii na zakończenie Jubileuszu Młodzieży.

Wzięło w nim udział ponad milion młodych ludzi z całego świata, także z naszej diecezji. Pociągami, samolotami albo rowerami, jak grupa młodzieży pod okiem duszpasterza młodych diecezji siedleckiej ks. Radka Piotrowskiego. Tego lata wszystkie drogi młodych - z aż 146 krajów świata - prowadziły do Rzymu. Jubileusz Młodzieży stał się okazją do wspólnej modlitwy w Roku Jubileuszowym, przejścia przez Drzwi Święte w czterech bazylikach, spotkania z papieżem, a także rozmów, wymiany doświadczeń i nawiązywania nowych przyjaźni. Od 28 lipca do 3 sierpnia Rzym tętnił młodością, śpiewem w wielu językach i radością, jaką niesie dotarcie do celu pielgrzymowania.

Swoją misję opierają na życiu i nauczaniu Papieża Polaka, obronie rodziny i na miłości do ojczyzny. Chorągiew Zakonu Rycerzy Jana Pawła II ze Stężycy świętowała w tym roku szóstą rocznicę działalności.

Uroczystości jubileuszowe miały miejsce w kościele św. Marcina Biskupa 7 lipca. Mszę św. w intencji braci z chorągwi w Stężycy odprawił ich kapelan, proboszcz parafii ks. Jarosław Grzelak. A szczególny charakter nabożeństwo miało dla jednego z rycerzy - brata Mirosława Senatora, który przyjął awans na trzeci stopień w hierarchii zgromadzenia. Jedyna w diecezji siedleckiej chorągiew Rycerzy św. Jana Pawła II powstała dzięki zaangażowaniu byłego proboszcza stężyckiej parafii - ks. kan. Edwarda Konarskiego oraz kilku mężczyzn z terenu gminy.

Każdego dnia przez Różaniec przychylają dzieciom nieba. Są przekonani, że systematyczna modlitwa w intencji własnych pociech jest takim samym obowiązkiem, jak troska o zapewnienie im dachu nad głową czy jedzenia.

Tak w kilku słowach można opisać matki i ojców należących do Różańca Rodziców. Powstał on 24 lata temu, a od 2022 r. jest w strukturach Żywego Różańca. Jego inicjatorami są Ewa i Ireneusz Rogalowie z Gdańska. - Od początku zaczęliśmy działać według schematu i tradycji modlitwy Żywego Różańca, ale z pewnymi modyfikacjami. Tworzymy 20-osobowe grupy, które każdego dnia modlą się jednym dziesiątkiem Różańca.

Takie zapewnienie wielokrotnie wybrzmiało podczas spotkania dziadków i teściów w sanktuarium Matki Bożej Królowej Rodzin w Parczewie w niedzielę 27 lipca.

Temat pielgrzymki - „Strażnicy nadziei” - nawiązywał do hasła trwającego Roku Jubileuszowego. Na początku bp Kazimierz Gurda przedstawił nowego dyrektora Wydziału Duszpasterstwa Rodzin. Ks. Jakub Kozak powitał zebranych w bazylice i przypomniał, że 21 lat temu jako absolwent parczewskiego liceum przekroczył progi seminarium po rekolekcjach powołaniowych, na które pojechał dzięki ks. Jackowi Seredzie, którego jako nowy duszpasterz rodzin zastąpił.