Obchody Świąt Narodzenia Pańskiego w każdym z obrządków łączą się z radością. Celebracja pamiątki przyjścia na świat Jezusa to jedna z największych uroczystości chrześcijańskich. O tym, jak Boże Narodzenie świętują grekokatolicy z Kostomłotów, opowiada ks. Zbigniew Nikoniuk.

„Dzisiejsza (…) Afryka to kraj, gdzie niezliczone ludzkie istoty - mężczyźni i kobiety, dzieci i młodzież - leżą jak gdyby porzucone przy drodze, chore, poranione, bezsilne, odepchnięte i opuszczone. Ludzie ci pilnie potrzebują dobrych Samarytan, którzy pospieszą im z pomocą” (Jan Paweł II, Ecclesia in Africa 41).

Benin, Boliwia, Czad, Wybrzeże Kości Słoniowej… - o świętowaniu bez względu na różnice szerokości opowiadają ci, którzy w wymienionych państwach posługują na co dzień.

Jest to przypowieść, która należy do dziedzictwa własnego św. Mateusza. Jej akcja ma trzy zasadnicze momenty. Wersety 24b-26 mówią o posianiu pszenicy i chwastu; dwa następne zawierają dialog właściciela pola ze sługami. Wersety 29-30 przynoszą decyzję właściciela pola.

Czy w głoszeniu Dobrej Nowiny mogą przeszkadzać granice państw, bariery językowe albo różnorodność kulturowa? Patrząc na życie s. Youngmi Lucii Kim, przełożonej warszawskiej wspólnoty Sióstr Świętego Pawła, śmiało można temu zaprzeczyć. Boże zamiary wobec nas, są często bardzo zaskakujące…

Często mamy przed oczami obraz wiary jako „produktu” gotowego, niewymagającego poprawek. Ale tak nie jest. Wiara jest nieustannym stawaniem się, wkraczaniem za horyzont, wyznaczany przez Pana Boga. Wiąże się z bólem, ciemnością. Bywa, że trzeba stanąć oko w oko z „demonem Południa”.

Ukazując postępowanie sędziego, którego obojętność potrafiła przemóc wytrwała prośba wdowy, Chrystus chciał pokazać, że o wiele łatwiej uczniowie będą mogli uzyskać pomoc i obronę u Boga, który jest od niego całkowicie inny.

- Choć osłabiony chorobą i strudzony wiekiem, stanowi dla nas niedościgniony wzór aktywności, zapału do pracy i pogody ducha. Tak, jak dla ks. Stanisława nie ma rzeczy niemożliwych, tak my wierzymy, że otrzyma on wyróżnienie o które bardzo prosimy - napisali uczniowie ze Szkoły Podstawowej w Grali.

Boga nie można zwieść obietnicami, pozorami, układnym potwierdzeniem, że zgadzamy się Nim. Bóg patrzy na czyny człowieka. To one potwierdzają „credo” wyznane słowami. To one nadają wartość naszym zapewnieniom o miłości i wierności.

Adwent zaczyna się w sercu człowieka, z roratnią świecą w ręku, przy ołtarzu, w konfesjonale. To przejście z ciemności do światła, z beznadziei do żłóbka, do narodzenia, do początku. To czas, kiedy chcemy być lepsi.