Mija osiem lat od tragicznego wypadku, w którym zginął ks. kan. Jerzy Górski. Do Medjugorie jechał, żeby podziękować za odzyskane zdrowie i wziąć udział w rekolekcjach dla kapłanów.

„O Matko Nieustającej Pomocy, z największą ufnością przychodzę dzisiaj przed Twój święty obraz, aby błagać o pomoc Twoją”. Te słowa wybrzmiewają w wielu kościołach w Polsce i za granicą, w każdą środę podczas Nieustannej Nowenny. Jest ona najbardziej znaną modlitwą do Matki Bożej Nieustającej Pomocy.

Kościoł katolicki jest największym organizatorem wypoczynku letniego dla dzieci i młodzieży. Oazy oraz pielgrzymki to doskonała oferta zbliżenia się do Boga młodego człowieka, który szuka swojego miejsca pośród pędzącego świata i nieustannie stawia sobie pytanie: „co jest najważniejsze?”

Każdego dnia, 24-letni Albert Szułczyński z podwarszawskiego Podkampinosu dziękuje Bratu Albertowi za łaskę życia, jaką otrzymał przez jego wstawiennictwo. Cud uzdrowienia 24-latka stał się podstawą do kanonizacji Świętego, którego Jan Paweł II nazwał „Bratem naszego Boga”.

Rok Kapłański miał nas skłonić do modlitwy, refleksji oraz dyskusji nad kapłaństwem. Rozprawiano o nowych zadaniach kapłańskich i oczekiwaniach wobec księży. Na nowo uświadomiliśmy sobie, że chrześcijaństwo bez kapłanów nie miałoby racji bytu. Eucharystia i kapłaństwo są filarami podtrzymującymi Kościół.

Bo góry mogą ustąpić i pagórki się zachwiać, ale miłość moja nie odstąpi od ciebie (…) mówi Pan, który ma litość nad tobą (Iz 54, 10). Te słowa obrazują, jak bardzo człowiek jest kochany przez Boga. Umiłował nas do tego stopnia, że posłał na ziemię Swojego Syna, który oddał życie za wszystkich grzeszników. Jego Serce wciąż goreje miłością…

Myli się ten, kto myśli że cuda dokonane za przyczyną św. Antoniego zdarzały się wyłącznie w odległych czasach. Okazuje się bowiem, że Święty także dzisiaj służy pomocą. I to nie tylko w odnajdywaniu rzeczy zagubionych.

Mam wielką prośbę: księża, mówcie do ludzi podczas katechezy, z ambony, aby nie lekceważyli znaku krzyża. Często gest ten bardziej przypomina odganianie muchy, jakieś nieokreślone machnięcie dłonią na wysokości pępka - a przecież to wyznanie wiary, synteza tego wszystkiego, co jest zapisane w Credo. Pozdrawiam. Andrzej

Posyła mnie Bóg, abym głosił Ewangelię i leczył rany zbolałych serc (Łk 4,18). Takie słowa umieścił ks. Jerzy Popiełuszko na swoim obrazku prymicyjnym. Dziś, z perspektywy czasu, możemy je nazwać proroczymi. Był nie tylko przyjacielem ludzi pracy, obrońcą wartości i patriotą, ale przede wszystkim wiernym kapłanem Chrystusa.

Prawda o Trójcy Świętej jest tajemnicą. Zauważmy jednakże, że tajemnica to coś bardzo różnego od zagadki. Karykaturalnie też pojmowalibyśmy tajemnicę, gdybyśmy ją traktowali jako coś, czego nie da się zrozumieć, i wobec tego powstrzymywali się od prób jej zrozumienia.