Przy kościele Podwyższenia Świętego Krzyża w Miętnem od ponad miesiąca czynna jest kaplica wieczystej adoracji Najświętszego Sakramentu.

Adoracja trwać będzie tutaj - jak zaznaczył ks. kan. dr Tomasz Bieliński przed jej błogosławieństwem przez bp. Kazimierza Gurdę 26 kwietnia - do końca świata. Pierwsze, co widzą wchodzący do kaplicy, to naturalnej wielkości figura Chrystusa Miłosiernego z monstrancją w miejscu serca, spod której wychodzą promienie symbolizujące krew i wodę. W witrażu, po prawej stronie ustawionych parami klęczników widnieje Matka Boża Pompejańska. Na przeciwległej ścianie umieszczono wizerunek św. Michała Archanioła. Ciszę w kaplicy potęguje przytłumione ciepłe światło.

Diecezja siedlecka pamięta o swoich kapłanach, którzy oddali życie w imię miłości bliźniego, Kościoła i ojczyzny. 23 maja w Wyższym Seminarium Duchownym odsłonięte i pobłogosławione zostały tablice upamiętniające księży poległych w czasie powstania styczniowego, zmarłych na wygnaniu, jak też pomordowanych w XX w. przez Niemców, nacjonalistów ukraińskich oraz Urząd Bezpieczeństwa Publicznego.

Okazją do upamiętnienia była 160 rocznica śmierci kapelana i przywódcy powstańców styczniowych - ks. Stanisława Brzóski, straconego 23 maja 1865 r. w Sokołowie Podlaskim. Jego wizerunek znajduje się na środkowej z trzech tablic, które umieszczono w holu seminarium, na ścianie kaplicy.

Sługa Boży bp Ignacy Świrski w swojej pasterskiej posłudze - tak w nauczaniu, jak i w organizowaniu wydarzeń diecezjalnych - był gorliwym propagatorem kultu Najświętszej Maryi Panny. „Rozumiemy, że jak najbardziej pogłębiony kult Matki Bożej nie przesłania nam Boga, przeciwnie: do Niego prowadzi” - pisał w liście pasterskim z 11 listopada 1954 r.

Od dnia ingresu do katedry siedleckiej 4 lipca 1946 r. Maryja stała się jego wspomożycielką w pełnieniu obowiązków pasterza diecezji. Jak czytamy w pierwszym liście pasterskim, Tę, „która w Kodniu i Leśnej łaskami słynie”, wzywał na pomoc i Ją jako najlepszą radę i obronę wskazywał również swoim wiernym. Pisał listy pasterskie Jej poświęcone, do Niej polecał się uciekać w modlitwach.

„Z pokorą i radością chcemy powiedzieć światu: spójrzcie na Chrystusa! Zbliżcie się do Niego! Przyjmijcie Jego Słowo, które oświeca i pociesza!

Posłuchajcie Jego propozycji miłości, aby stać się Jego jedyną rodziną: w jedynym Chrystusie jesteśmy jedno” - prosił Ojciec Święty podczas Mszy św. inaugurującej pontyfikat 18 maja. Czy wybór nowego papieża na czwartej sesji drugiego dnia konklawe był zaskoczeniem dla watykanistów, tysięcy ludzi zgromadzonych na Placu św. Piotra i milionów przed telewizorami? Na pewno tak. Świadczy o tym cisza, wręcz konsternacja zgromadzonych tam rzymian, pielgrzymów i turystów z całego świata, kiedy po wybrzmieniu słynnego „Annuntio vobis gaudium magnum: habemus papam!” padło imię 69-letniego amerykańskiego kardynała Roberta Francisa Prevosta jako 267 następcy św. Piotra.

Loretanka s. Kinga Katarzyna Pastor z parafii Bożego Ciała w Siedlcach rozpoczyna swoją posługę w dalekiej Tanzanii, a konkretnie w Tanga House.

To przystań dla chłopców i dziewcząt dotkniętych albinizmem. - Oczywiście, że po ludzku trochę się boję, ale w sercu mam słowa założyciela naszego zgromadzenia bł. ks. Ignacego Kłopotowskiego: „Do tego czasu Bóg dopomógł, dalej Bóg dopomoże” - mówi siostra. Choć Tanzania kojarzy się głównie z pięknymi afrykańskimi krajobrazami, jest zarazem jednym z najuboższych krajów Afryki, gdzie materialna nędza łączy się z surowością pogańskich wierzeń. Według jednego z nich amulety wykonane z fragmentów ciał albinosów mają być gwarancją pomyślności, dlatego są oni mordowani i okaleczani.

18 maja 2025 r. zostanie zapamiętany jako dzień inauguracji pontyfikatu papieża Leona XIV. To człowiek, który - choć urodził się w Stanach Zjednoczonych - dużą część swej kapłańskiej posługi pełnił w Peru.

Wybór, jakiego dokonało kolegium kardynalskie, dla wielu osób na świecie był zaskoczeniem. Kard. Robert Francis Prevost to pierwszy papież augustianin i drugi po Franciszku papież z kontynentu amerykańskiego. - W związku z wyborem modliłem się słowami ks. Jana Twardowskiego: „Duchu Święty, ni z tego, ni z owego, tchnij na nas, na całego” - mówi ks. Paweł Rytel-Andrianik, szef Sekcji Polskiej Radia Watykańskiego.

Nadzieja rodzi się najpełniej w rodzinie: w spojrzeniu matki na dziecko, w przebaczeniu małżonków, w wiernej modlitwie rodziców za swoje dzieci.

Rodzina to miejsce, gdzie codzienność spotyka się z wiecznością - mówił bp Grzegorz Suchodolski podczas Diecezjalnej Pielgrzymki Rodzin. W niedzielę 11 maja w parczewskiej bazylice spotkały się rodziny z całej diecezji. Towarzyszyło im hasło nawiązujące do motta Roku Jubileuszowego - „Rodzina nadzieją”. Rytm tego święta rodzin, jakim jest zawsze pielgrzymka, wyznaczały: wspólna modlitwa, konferencja, świadectwa, agapa, czas na rozmowy i zabawę dla dzieci.

Maj to tradycyjnie czas Pierwszych Komunii św. Wyjątkowo cicho w tym roku na temat spowiedzi dzieci - w minionych latach rozpalił on żarliwą troskę wielu lewackich środowisk i postępowych teologów o los dziewięciolatków.

Mnóstwo było ubolewania nad torturami, jakich maluchy rzekomo doświadczają przy kratkach konfesjonału, o zagrożeniach ze strony spowiedników już nie wspominając. Korzystając zatem z medialnej ciszy, pochylmy się na moment nad sakramentem pokuty. To temat rzeka. Katecheza szkolna, rekolekcjoniści, misjonarze skupiają się na zagadnieniu: jak się spowiadać? Spróbujmy zmierzyć się z problemem z nieco innej strony.

Litania loretańska jest odmawiana i śpiewana prawie od pięciu wieków. Jej kształt zmieniał się na przestrzeni lat. To jedna z pięciu litanii oficjalnie zatwierdzonych przez Kościół do publicznego odmawiania.

Wielu osobom stała się ona bliska dzięki nabożeństwom majowym i być może dlatego otrzymała tak dużo melodii. Kiedy jest połączona ze śpiewem, nabiera jeszcze większego piękna i podniosłości. Niewątpliwie pomaga nam zbliżać się do Matki Najświętszej, poznać Ją i jeszcze bardziej kochać. Swoimi wezwaniami pokazuje, jak „wielkie rzeczy uczynił Jej Wszechmocny”. Powtarzając kolejne wersy, jesteśmy zaproszeni do kontemplowania działania Boga w życiu Maryi.

Papież Franciszek zawsze stawiał w centrum Ewangelię miłosierdzia, wielokrotnie podkreślając, że Bóg nie męczy się przebaczaniem - mówił 26 kwietnia podczas Mszy św. pogrzebowej kard. Giovanni Battista Re, dziekan Kolegium Kardynalskiego.

Uroczystości pogrzebowe papieża Franciszka poprzedziła ceremonia zamknięcia trumny, która miała miejsce 25 kwietnia, o 20.00, przy ołtarzu konfesji w Bazylice św. Piotra. Przewodniczył jej kamerling Świętego Kościoła Rzymskiego Kevin Joseph Farrell, mistrz celebracji liturgicznych, zaś abp Diego Ravelli odczytał rogito - dokument zawierający krótkie podsumowanie pontyfikatu, który umieszczono w specjalnej tubie i złożono w trumnie.