10 stycznia w Galerii Podlaskiej w Białej Podlaskiej otwarto dwie wystawy, na których można oglądać prace Zofii i Marka Leszczyńskich.

W prezentowanych obrazach widać głęboki zachwyt naturą. Malarstwo państwa Leszczyńskich różni się od siebie i to dość znacząco. Pani Zofia zachwyca się przyrodą. Na płótnie uwiecznia ptaki, m.in. głuszce, bażanty, wilgi, pawie, dudki i słowiki. Jej prace mają kształt miniatur. - Od zawsze inspirowała mnie natura, pewnie dlatego, że urodziłam się i wychowałam na wsi, w bardzo urokliwym miejscu.

Rozmowa z Agnieszką Kadłubowską, wybitną sopranistką, cenioną śpiewaczką operową i operetkową, gwiazdą Wiedeńskiego Koncertu Noworocznego w pałacu Potockich.

5 stycznia w murach odrestaurowanego pałacu Potockich, rokokowej rezydencji - zaliczanej ze względu na walory artystyczne - do grona dziesięciu tego typu rezydencji w Europie odbył się Wiedeński Koncert Noworoczny. Czy dla Pani, gwiazdy koncertu, miało znaczenie miejsce tego wydarzenia? Pałac Potockich to jeden z najpiękniejszych zabytków w Polsce.

Przez trzy ostatnie dni grudnia ulicami rządzą brodacze, czyli lokalni przebierańcy, którzy w specjalnych strojach kolędują, zaczepiają mieszkańców, a panny biorą „na hocki”.

Tak od ponad 100 lat żegna się rok w Sławatyczach. Ta wyjątkowa tradycja przyciąga do nadbużańskiej miejscowości turystów z całego kraju. To jedyni tacy kolędnicy w Polsce, a może i na świecie. Nikt nie wie, skąd wziął się ten zwyczaj, ale bez niego trudno sobie wyobrazić pożegnanie starego i powitanie nowego roku. Zgodnie z tradycją wybierany jest też brodacz roku. Kryterium stanowi strój, który uczestnicy przygotowują własnoręcznie.

Już po raz drugi Międzyrzec Podlaski odwiedziła Magda Steczkowska. Przygotowany przez artystkę repertuar świąteczny wzruszył międzyrzeczan do łez.

- Są osoby, które poruszają nasze serca. Po majowym koncercie z okazji pierwszej rocznicy ogłoszenia św. Jana Pawła II patronem miasta nie mogłem nie zaprosić pani Magdy ponownie, tym razem z kolędami - podkreślił organizator wydarzenia ksiądz dziekan Dariusz Parafiniuk. Koncert artystki odbył się 3 stycznia w parafii św. Mikołaja. Było to przedłużenie wspólnego międzyrzeckiego świętowania, które rozpoczęło się kila dni wcześniej miejskim opłatkiem i kolędowaniem w kinie Sława.

Zamordowano ludzi, zburzono domy, zniszczono miejsca, ale wspomnień unicestwić nie zdołano.

Sztetl Shedlits wciąż istnieje na kartach „Księgi pamięci gminy żydowskiej w Siedlcach”. „Społeczności żydowskiej w Siedlcach już nie ma, ale pozostało po niej wspomnienie. Polski czytelnik zawdzięcza Łomżyńskiemu Towarzystwu Naukowemu im. Wagów kolejną Księgę Pamięci, która przybliża dzieje tej mniejszości religijnonarodowościowej, żyjącej przez wieki wspólnie z nami. Relacje osób znających to środowisko uzmysławiają, jak bogaty i różnorodny świat został zmieciony z powierzchni ziemi w wyniku oszalałej polityki rasowej prowadzonej przez Niemców.

W międzyrzeckim parku Potockich stanął odlew rzeźby Henryka Burzeca „Kwiat cywilizacji”.

To jedno z wielu wyjątkowych dzieł znanego artysty, które od kilkunastu lat ma w swoich zbiorach miasto. Można je oglądać w miejscowym pałacu oraz w holu kina Sława. Choć przyszedł na świat w Międzyrzecu, żył i tworzył w Zakopanem. To tam m.in. znajdują się jego kamienne dzieła: „Rodzina góralska”, „Taniec góralski”, „Rakieta” czy „Orbity”. Teraz i Międzyrzec ma swoje dzieło w przestrzeni. „Kwiat cywilizacji” to odlew z epoksydowej żywicy na postumencie z piaskowca.

Nad swoją Pietą pracował 16 lat. Alfred Jurek - rzeźbiarz z Hołubli, którego prace można zobaczyć w kościołach naszej diecezji, ale i prywatnych domach czy za granicą, inspiracji zawsze szuka w Piśmie Świętym.

Rzeźbi mimo wylewu, po którym nie odzyskał w pełni sprawności. Z kawałka drewna potrafi wyczarować a to chrzest Jezusa, a to św. Floriana, teraz pracuje nad św. Hubertem. Ostatnio zrobiło się o nim głośno za sprawą wielkiej Piety, która 13 lat czekała, by móc wyruszyć w świat. - Nie wiedziałem, co z nią zrobić, bo szkoda, żeby tak stała i nikt nie mógł jej oglądać - przyznaje. - Poprosiłem o pomoc Andrzeja Brochockiego, właściciela Gródka nad Bugiem, który zamawiał u mnie wcześniej rzeźby - dodaje.

Dwunasty Ogólnopolski Festiwal Teatrów „Sztuka plus Komercja” za nami. W opinii widzów była to jedna z ciekawszych edycji.

Produkcjom m.in. Teatru Capitol, Gudejko, Teatru Ziemi Chełmskiej czy Teatru Impresaryjnego Nejman Komedie towarzyszyło bowiem wiele emocji - od zabawy, śmiechu, do łez i refleksji. Na scenie nie zabrakło cenionych przez publiczność aktorów oraz muzyków. 13 grudnia, podczas finałowej gali, podsumowano wszystkie tegoroczne wydarzenia konkursowe oraz towarzyszące. - Festiwal od początku rządzi się pewnymi prawami.

Znajdziemy na nich stoiska z wyrobami rękodzielniczymi, tradycyjnymi potrawami i lokalnymi specjałami.

Jarmarki, które na dobre zagościły w wielu miastach Polski, przyciągają iluminacjami, muzyką i świąteczną atmosferą. Jarmarki bożonarodzeniowe z roku na rok stają się popularniejsze, nawiązując do popularnej tradycji Niemiec - najstarszy na świecie to drezdeński Striezelmarkt, który zachwyca od 1434 r. W naszym kraju nie były znane w takiej formie. - Na terenie dzisiejszej Lubelszczyzny w okresie przedświątecznym w XIX i na początku XX w. organizowano zapalanie choinek czy akcje charytatywne na rzecz ubogich dzieci. Miało to wymiar dzielenia się dobrem z drugim człowiekiem, a najmłodszym sprawiało wielką radość - mówi Sylwia Dmowska z Muzeum Wsi Lubelskiej.

Obok Marii Konopnickiej, Elizy Orzeszkowej czy Gabrieli Zapolskiej żyły i tworzyły - z równie dużymi sukcesami - także inne kobiety, o których świat nie pamięta.

Dziś - dzięki projektowi „Zapomniane pisarki polskie - odkrywanie utraconej historii” - możemy usłyszeć o nich na nowo. Szukanie informacji, łączenie literackich kropek, wiązanie faktów w całość - wszystko, z czym mają do czynienia w trakcie realizacji projektu, jest jak prawdziwe śledztwo. Stoi za nim grupa pracowników i studentów Uniwersytetu w Siedlcach, dla której przywołanie sylwetek wielu pisarek, poetek stało się wyzwaniem. Pracami kieruje dr Beata Walęciuk-Dejneka, profesor uczelni, dziekan Wydziału Nauk Humanistycznych. Jej zainteresowania od wielu lat skupiają się m.in. wokół tematyki i problematyki kobiecej w literaturze, głównie XIX i XX w.