Siostro, czy to prawda, że w czyśćcu zostanę zatopiony w jeziorze ołowiu, morzu ognia i będą mnie szarpać dziwne stwory - telefony z takimi pytaniami od przerażonych ludzi odbierają siostry ze Zgromadzenia Sióstr Wspomożycielek Dusz Czyśćcowych.

Dlatego przestrzegają, że rozczytywanie się w objawieniach prywatnych bez właściwiej interpretacji i odniesienia do nauki Kościoła może przynieść więcej szkody niż pożytku. Człowiek - jako istota z natury ciekawa - chciałby zajrzeć za zasłonę czyśćca. Bóg dzięki swoim świętym, błogosławionym czy mistykom daje mu tę możliwość. Jednak stan ten w objawieniach prywatnych opisywany jest przeróżnie, przedziwnie, a niekiedy tak przerażająco, że dla nas, współczesnych, brzmi to niczym „thriller z zaświatów”.

18 listopada mija 110 lat od męczeńskiej śmierci bł. Karoliny Kózkówny. Ta 16-letnia dziewczyna z maleńkiej wioski w Małopolsce nie przestaje przemawiać przykładem swego życia i bohaterską śmiercią w obronie czystości.

Święci są listem Boga skierowanym do nas, współcześnie żyjących. - Karolina nie została beatyfikowana tylko ze względu na swoją męczeńską śmierć. W tak straszliwych okolicznościach zginęło przecież dużo więcej osób. Ta śmierć była uwieńczeniem jej całego, pięknego życia! - mówi ks. dr Zbigniew Kucharski, były asystent generalny Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży, który bł. Karolinie poświęcił swoją pracę doktorską. Kózkówna pochodziła z chłopskiej, wielodzietnej rodziny. Dobrze znała smak pracy w domu i na gospodarce.

W przeddzień obchodów Święta Niepodległości powracają, niczym bumerang, pytania: jaki ma być nowoczesny patriotyzm?

W jaki sposób mówić dziś o Polsce - w czasach, gdy triada Bóg, Honor, Ojczyzna w wielu środowiskach jest mocno podejrzana, zaś każdy, kto manifestuje swoją miłość do Polski, przywiązanie do jej historii i tradycji, nazywany jest faszystą, ksenofobem, nacjonalistą? Jak przeciwstawiać się sączonej konsekwentnie od lat w serca i umysły Polaków pedagogice wstydu? Wdeptywaniu w ziemię wszystkich próbujących mówić o jej wielkości?...

Przyspieszone bicie serca, uczucie wolności oraz spełnienia. Piękne widoki i majestatyczne góry rekompensowały strach i trud wspinaczki.

Beata i Jacek Chruścielowie z Międzyrzeca Podlaskiego przeżyli prawdziwą górską przygodę. W październiku stanęli na szczycie Kazbeku (5047 m n.p.m.), jednym z najwyższych peaków Kaukazu. Beata i Jacek to bardzo aktywne sportowo małżeństwo. On wprawiony biegacz długodystansowiec, znany w środowisku zawodnik. Chętnie podejmuje ryzyko i wyzwania. Ona - silna i wysportowana biegaczka. Razem tworzą nietuzinkowy duet.

Kończąc swój list do chrześcijan mieszkających w Filippi, św. Paweł pisze: „Pozdrówcie każdego świętego w Chrystusie Jezusie!

Pozdrawiają was bracia, którzy są ze mną. Pozdrawiają was wszyscy święci, zwłaszcza ci z domu cezara. Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa niech będzie z duchem waszym! Amen” (Flp 4,21-23). Mogą nas dziwić te słowa. Bo święci to… No właśnie - kto? Ci z pobożnego obrazka wiszącego na ścianie, kościelnych fresków, obrazów w głównym ołtarzu? Bohaterowie opasłych tomów martyrologii, rzewnych historii ociekających lukrem i opisów przekraczających skalę nieprawdopodobieństwa bardziej niż najnowsze filmy z Jamesem Bondem?

Najbliższych miał bardzo krótko, bo gdy skończył 21 lat, został na świecie zupełnie sam. Najpierw śmierć matki, potem brata i ukochanego ojca.

„Nigdy nie czułem się tak samotny” - zwierzał się po latach ks. Stanisławowi Dziwiszowi kard. Karol Wojtyła. Cierpienie było wpisane w jego życie i pontyfikat. Mimo to nigdy nie szukał wyjaśnień tu, na ziemi, ale przytulał się do krzyża. Chciałbym wyrazić przez Maryję moją wdzięczność za dar cierpienia. Zrozumiałem, że ten dar był potrzebny. Papież musiał znaleźć się w klinice Gemelli, musiał cierpieć - powiedział Jan Paweł II 29 maja 1994 r. przed modlitwą „Anioł Pański” do tłumów zgromadzonych na Placu św. Piotra. Do takiego przekonania K. Wojtyła dochodził od najmłodszych lat.

Odnalezienie „Ekstazy św. Franciszka” podzieliło świat naukowców. „El Greco? - na pewno nie!” - grzmiały nagłówki gazet.

Dzisiaj nikt nie ma wątpliwości, kto jest autorem obrazu, który rozsławił Muzeum Diecezjalne w Siedlcach. I że miano „skarbu”, „perły Podlasia”, „wizytówki ziemi siedleckiej” należą się dziełu słusznie. Pytania „falsyfikat czy autentyk?” stawiane przez prasę w Polsce po odnalezieniu w 1964 r. obrazu w Kosowie Lackim dziesięć lat później zastąpiła pewność: „Mamy El Greca!”, a pierwszą publiczną prezentację w 2004 r. poprzedziły zapowiedzi: „Zobaczymy ocalone arcydzieło”. Trzy jubileusze związane są z jedynym w Polsce dziełem hiszpańskiego malarza greckiego pochodzenia Dominikosa Theotokopulosa, znanego jako El Greco.

Youtuberzy, influencerzy, patostreamerzy - czy wiesz, co twoje dziecko ogląda w sieci? Większość rodziców nie ma pojęcia, z czym już kilkulatki stykają się w równoległym świecie.

Zagrożenia, na jakie narażone są dzieci i młodzież korzystające z internetu czy portali społecznościowych, to temat powracający jak bumerang od 20 lat. A mimo to nadal nie ma odpowiednich regulacji prawnych czy zabezpieczeń, by skutecznie chronić najmłodszych użytkowników. Łukasz Wojtasik z Fundacji Dajemy Dzieci Siłę, który jest autorem pierwszej polskiej kampanii społecznej poświęconej bezpieczeństwu dzieci w internecie ph. „Nigdy nie wiadomo, kto jest po drugiej stronie” z 2004 r., zwraca uwagę, że hasło jest aktualne, ale dziś należy postrzegać je inaczej.