Nie łudźmy się, że kiedykolwiek uporamy się raz na zawsze z problemem wykluczenia społecznego. Można jednak zastanowić się, jak sensownie i z pożytkiem dla wszystkich pomóc tym, którzy przegrali zmiany ustrojowe. A takich osób, niestety, jest wiele...

Emerytura, która powinna być zasłużonym odpoczynkiem, staje się dziś walką o przetrwanie. Współczesna babcia czy dziadek coraz częściej nie mają czasu na opiekowanie się wnukami, bo muszą pracować.

Przemijanie to naturalny stan rzeczy. Niewiele też pozostaje po ludziach, którzy odeszli. Na miejscu dawnych budynków powstają nowe, zacierając ślady po swych poprzednikach. Wszystko zmienia się, jedynie ludzka pamięć zachowuje obrazy przeszłości.

Bezmyślność i brawura kierowców doprowadziły już do wielu tragedii. Niestety, pomimo licznych apeli o rozważną jazdę, znaczna część osób prowadzących auta, uwagi dotyczące włączenia myślenia puszcza mimo uszu.

A jak to sam Pan Jezus przyszedł nas dziś sprawdzić? Ładnie żeśmy wypadli. W Wigilię.

Nie ma chyba nic gorszego w życiu matki jak przeżyć tragiczną śmierć swojego dziecka. Pani Maria straciła w pożarze nie tylko jedynego syna, ale i dorobek całego życia.

Ludzie, wiążąc się ze sobą, przysięgają wzajemną wierność na dobre i na złe. Tymczasem w życiu przychodzą chwile, kiedy się nie układa. Co wówczas zrobić? Jak je przetrwać?

Niewielu ludzi zdaje sobie sprawę z tego, jak wielkie znaczenie dla środowiska naturalnego mają pszczoły. Natura dała nam gwaranta żywnościowego, a my musimy jedynie o niego dbać. I tu pojawia się problem, ponieważ człowiek przez swą zachłanność natrętnie ingeruje w zrównoważony ekosystem, przez co przybliża ekologiczną apokalipsę.

Wydarzenia z grudnia 1981 r. są nadal żywe w pamięci wielu Polaków. I nie chodzi tu wcale o często cytowany w różnego rodzaju programach telewizyjnych czy radiowych komunikat słyszany w słuchawce telefonicznej - „rozmowa kontrolowana”. Nie był to bynajmniej najtrudniejszy do zniesienia przejaw wprowadzenia stanu wojennego.

Dzieci i telewizja - czy ten tandem ma szanse powodzenia? Naukowcy ostrzegają, że maluchy do 2 roku życia w ogóle nie powinny siadać przed telewizorem, a starsze poświęcić temu zajęciu nie więcej niż godzinę dziennie. Zwolennicy bratania się z telewizją od najmłodszych lat podkreślają jej edukacyjny charakter. No bo gdzie, jeśli nie na szklanym ekranie, dziecko zobaczy choćby pędzącą antylopę. Najważniejsze jest jednak, aby z telewizji nauczyć się mądrze korzystać.