Rozmowa z ks. prof. Kazimierzem Matwiejukiem, liturgistą.

Adresatem Liturgii godzin jest cały lud Boży (OWLG 8), ale do jej codziennej celebracji są zobowiązani diakoni, prezbiterzy i biskupi. Podczas święceń diakońskich biskup, zanim włoży ręce na kandydata do święceń, pyta go: Czy chcesz zachowywać i pogłębiać ducha modlitwy, właściwego waszemu sposobowi życia, i w tym duchu wiernie sprawować Liturgię godzin w intencji Kościoła i całego świata?. Wyświęcony, realizując ten obowiązek, przekracza granice pobożności czysto osobistej i ukazuje eklezjalny wymiar swojej posługi.

Rozmowa z ​dr. Grzegorzem Welikiem, dyrektorem Archiwum Państwowego w Siedlcach

W uzyskaną w 1918 r. niepodległość Siedlce wchodziły jako największe miasto w regionie. Liczba ludności utrzymywała się na poziomie kilkudziesięciu tysięcy. Funkcjonował tu węzeł kolejowy z zakładami naprawczymi. Siedlce były dobrze skomunikowane z Warszawą - według przyjazdu pociągów w międzywojniu można było regulować zegarki. Kolej jeździła też w stronę Brześcia, Małkini, Dęblina, a także do Fronołowa, wożąc letników.

Rozmowa z ks. Mariuszem Telaczyńskim z Sekcji Polskiej Papieskiego Stowarzyszenia Pomoc Kościołowi w Potrzebie

Od dłuższego czasu do opinii publicznej przedostają się informacje o wojnie w Syrii. O co właściwie chodzi w tym konflikcie?

Rozmowa z o. prof. Jackiem Salijem OP, teologiem, pisarzem i publicystą.

Trzęsienia ziemi, powodzie, tornada, napięta sytuacja w Syrii, wybuchy wulkanów - wielu ludzi zastanawia się, czy kataklizmy, których jesteśmy świadkami, nie są zapowiedzią rychłego końca świata. W dodatku w czwartym rozdziale Ewangelii św. Mateusza czytamy, że narody i państwa będą walczyć przeciwko sobie, a wiele krajów nawiedzi głód oraz trzęsienia ziemi. Wprawdzie, odmawiając Ojcze nasz, mówimy: przyjdź Królestwo Twoje, to jednak po lekturze niektórych fragmentów Ewangelii można się nieco przestraszyć tego przyjścia. Czy słusznie?

Rozmowa z s. Olgą Marią od Męki Pańskiej z Zakonu Najświętszego Zbawiciela Św. Brygidy i Matką Przełożoną Domu Zakonnego w Holandii.

Jestem tu od dziesięciu lat. Do Holandii przyjechałam w 2006 r. z Rzymu, aby pomóc czteroosobowej wspólnocie sióstr brygidek (z antycznej gałęzi zakonu) w Weert. Pojawiły się plany, aby zamknąć nasz klasztor i przebudować go na kompleks apartamentów do wynajęcia, jednak dzięki naszej obecności został uratowany i odnowiony zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz. Prowadzimy tu bardzo intensywne życie wspólnotowe; modlitwa liturgiczna i adoracja Najświętszego Sakramentu - ofiarowana jako zadośćuczynienie za rozłam w Kościele Katolickim w czasie Reformacji (XVI w.) - przeplata się z apostolatem, którym jest gościnność o charakterze ekumenicznym.

Rozmowa z ks. prof. Józefem Naumowiczem, kierownikiem katedry historii starożytnej Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, autorem książki pt. Narodziny Bożego Narodzenia.

Podczas pracy nad książką odkryłem nową rzecz, która do tej pory nie pojawiła się w żadnym opracowaniu. A mianowicie, że święto Bożego Narodzenia narodziło się tam, gdzie Jezus: w Betlejem. Było celebrowane w uroczystej formie najpewniej już w 328 r., podczas inauguracji bazyliki zbudowanej nad Grotą Narodzenia Jezusa. Od tamtej pory co roku wspominano otwarcie świątyni, świętując również przyjście na świat Jezusa.

Rozmowa z ks. prałatem dr. Albertem Warso, pracownikiem Kongregacji Nauki Wiary w Watykanie.

W centrum życia Kościoła znajduje się żywa osoba Jezusa Chrystusa. Ważne jest, by przekaz Ewangelii i to, co Chrystus mówi było przez chrześcijan respektowane i przeżywane w sposób jak najbardziej piękny, czysty i prawdziwy. Ważne jest, aby jakimiś błędnymi teoriami nie rozmazać obrazu Ewangelii, nie wykrzywić tego, co mówi Chrystus. Tę prawdziwą naukę i jej interpretację przekazuje nam Urząd Nauczycielski Kościoła. Jan Paweł II napisał w adhortacji Kościół w Europie, że Kościół ma do zaoferowania Europie najcenniejsze dobro, jakiego nikt inny nie może jej dać: jest to wiara w Jezusa Chrystusa, źródło nadziei, która nie zawodzi.

Rozmowa z s. Bożeną z łukowskiej wspólnoty Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo.

Siostry pragną we wszystkim naśladować Pana Jezusa, który świadczył miłosierdzie na każdym kroku. Specyfiką charyzmatu jest służba ubogim: zarówno w ich potrzebach materialnych, jak i duchowych. Skoro Pan Bóg, stwarzając człowieka, powołał go do miłości i miłosierdzia, nie można nie odpowiedzieć na to wezwanie. Przynaglane miłością Chrystusa - i do miłości - siostry starają się realizować to wezwanie, pomagając z roztropnością człowiekowi słabemu i biednemu w wychodzeniu z trudnych sytuacji. Zgromadzenie ma charakter międzynarodowy, siostry pracują obecnie na całym świecie. Są też posyłane do pomocy biednym w ramach misji Ad Gentes.

Rozmowa z ks. Mateuszem Czubakiem, kapelanem Zakładu Karnego w Siedlcach

W więzieniu czuję się bezpieczniej niż na ulicy (śmiech). Funkcjonariusze, wychowawcy i sami osadzeni są dla mnie bardzo uprzejmi i życzliwi. Podczas pierwszych spotkań ze skazanymi myślałem sobie w duchu: Bracie, coś ty zrobił, że tutaj jesteś. Masz tyle talentów, ciekawych pomysłów, fajnie się z tobą rozmawia…. Ale po pewnym czasie zacząłem też stawiać sobie inne pytanie: Co zrobiła twoja rodzina, co my zrobiliśmy jako Kościół, społeczeństwo, żeby cię tutaj nie było?.

Rozmowa z dr. Stanisławem Krajskim, twórcą Akademii Dobrych Manier i Etykiety Biznesu, wydawcą i autorem książek z dziedziny savoir-vivre’u.

Obiektywnie rzecz biorąc, ze znajomością zasad savoir-vivre’u jest u nas słabo. Jednak w porównaniu z innymi europejskimi narodami wypadami nieźle. Według badań nad tym, które miasta na świecie są najlepiej wychowane, Warszawa plasuje się na piątym miejscu. Pierwszy jest Nowy Jork.