Jeden z najcenniejszych eksponatów - alabastrowe popiersie Henryka Sienkiewicza dłuta Piusa Welońskiego - muzeum w Woli Okrzejskiej zawdzięcza zaangażowaniu ówczesnego ordynariusza diecezji siedleckiej bp. Jana Mazura. Niewiele brakowało, by zamiast miejsca urodzenia noblisty zdobiło ono gabinet pierwszego sekretarza Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Kielcach.

- Ta historia kompletnie mnie zaskoczyła. Oczywiście bp J. Mazur odwiedzał muzeum, spotykał się z moim mężem, ale nie zdawałam sobie sprawy z tego, iż był tak zaangażowany w to, by to popiersie pozostało na ziemi łukowskiej - opowiada Anna Cybulska, żona wieloletniego dyrektora Muzeum Henryka Sienkiewicza w Woli Okrzejskiej Antoniego Cybulskiego, dodając, iż gdyby nie prośba o przygotowanie materiałów dla muzeum noblisty w Oblęgorku i pamiętnik jej męża, prawdopodobnie nikt nie dowiedziałby się o wyjątkowej roli, jaką w tej sprawie odegrał bp Mazur.

Rozmowa z Moniką i Danielem Leszczyńskimi z Domowego Kościoła.

​Od czego trzeba zacząć rozmowę o różnicach między kobietą a mężczyzną?

Monika: Od potrzeb. Według Marshalla B. Rosenberga, autora książki „Porozumienie bez przemocy”, grupę podstawowych potrzeb, z których wynikają szczegółowe, tworzą: potrzeba kochania kogoś, bycia kochanym, potrzeba bezpieczeństwa, dokonania, uznania, przynależności, autonomii i sensu. W gruncie rzeczy wszyscy mamy takie same potrzeby. Odmienne są w przypadku kobiety i mężczyzny sposoby ich realizowania.

21 marca Radzyński Ośrodek Kultury, Centrum Kultury w Lublinie, Kazimierski Ośrodek Kultury, Promocji i Turystyki w Kazimierzu Dolnym oraz Fundacja Ochrony i Promocji Dóbr Kultury NIKE podpisały porozumienie o partnerstwie.

- Powstał nowy format współpracy na polu kultury, swego rodzaju „trójkąt lubelski”: Lublin - Radzyń Podlaski - Kazimierz Dolny - powiedział Robert Mazurek, dyrektor ROK. - Nic nie łączy lepiej niż kultura. Nasze ośrodki współpracują już od dawna. Chcemy, żeby to współdziałanie było szersze i głębsze - podkreślił. Na uroczyste podpisanie porozumienie przybyli: dyrektor Kazimierskiego Ośrodka Kultury, Promocji i Turystyki w Kazimierzu Dolnym Maksymilian Skrzeczkowski i prezes Fundacji Ochrony i Promocji Dóbr Kultury NIKE w Warszawie Jerzy Lużyński. Sygnatariuszem porozumienia był także dyrektor CK w Lublinie Rafał Koziński.

Przed teatrem są dzisiaj zadania wyjątkowe, jak nigdy dotąd - mówi Sławomir Żyłka, instruktor w Gminnym Ośrodku Kultury, od ponad 20 lat prowadzący grupę Straszydełka.

Po dwóch latach ograniczeń odżywa działalność grup działających w ośrodkach kultury. - Z naszymi aktorami próbowaliśmy pracować online. Ale to nie to, dlatego sporo osób nam się wykruszyło - mówi S. Żyłka. Przed Młodzieżową Grupą Teatralną „Straszydełka” sporo scenicznych wyzwań, dlatego nie czas na narzekania. Trzeba zakasać rękawy. - Zaczęło się w 1999 r. od okazjonalnych działań teatralnych. Doprowadziły one do powstania grupy, która przyjęła nazwę Straszynki. Trochę później przerodziła się ona w Straszydełka - taką nazwę wymyślili pierwsi aktorzy i tak już zostało.

O. Pio znany jest z niezwykłych mistycznych zjawisk: stygmatów czy bilokacji. Jednak to liczne cuda za jego wstawiennictwem potwierdzają najmocniej świętość i potężne wsparcie, które daje wiernym z nieba.

Mawiał: „W niebie będę mógł wam więcej pomóc. Kiedy przygotuję wam miejsce, przyjdę z Jezusem i zabiorę was ze sobą. Bądźcie wierni i wytrwali, nigdy nie opuszczajcie owczarni. Tam, gdzie ja będę, będziecie i wy”. Uzdrowienie Grazielli - jednej z bohaterek książki włoskiego dziennikarza Roberto Allegriego „Po śmierci będzie o mnie głośniej niż za życia”, w której zebrał świadectwa osób doświadczających łask za wstawiennictwem kapucyna z San Giovanni Rotondo - wprawiło lekarzy w osłupienie.

Dotyczy życia na ziemi i wieczności. Jej krótkie, konkretne prośby brzmią nieco po żołniersku, ale są też pełne pokory, uniżenia, emocji i tęsknoty. Mocno wskazują na Jezusa jako źródło naszej mocy oraz świętości.

Modlitwa „Duszo Chrystusowa”, bo o niej mowa, powstała w XIV w. Popularność zyskała dzięki św. Ignacemu z Loyoli. Często bywa także nazywana Modlitwą św. Ignacego. Jest nie tylko odmawiana, ale też śpiewana, najczęściej w Wielkim Poście po Komunii św. Znają ją na pamięć wszyscy, którzy odbywali rekolekcje ignacjańskie. Warto ją nie tylko praktykować, ale też od czasu do czasu uczynić przedmiotem osobistej medytacji. Poszczególne jej prośby przypominają, że na zbawienie nie można zasłużyć, ponieważ jest ono darem. Odwołując się do Ciała i Krwi, do Jezusowej męki i ran, modlimy się o nowe życie, o naszą paschę i przemianę.

I już wszystko jasne... Chociaż Chorzów przywitał piłkarzy deszczem... Jak na złość. (K)ataru przecież szwedzkim rywalom nie życzył nikt z polskich kibiców.

A goście i tak przyjechali do kraju nad Wisłą wystraszeni - nie tyle umiejętnościami polskiej reprezentacji, co naszym geograficznym położeniem. Zorientowali się, że miasto, w którym zostanie rozegrany mecz, leży jedynie 300 km od granicy z Ukrainą. Ten fakt ponoć mógł wpłynąć na obniżenie komfortu i podniesienie poziomu stresu podczas gry. Wiadomo, pierwszym wyborem powinien być stadion narodowy. Ale na nim właśnie dzieje się historia... Nie piłkarska bynajmniej. Kiedy zapadała decyzja o wyborze lokalizacji, stadion narodowy służył jako szpital dla chorych na Covid-19. Teraz arena jest miejscem, w którym ukraińscy uchodźcy mogą się zarejestrować i uzyskać PESEL.

29 marca 2022, po dwóch latach oczekiwania z powodu pandemii, odbył się wreszcie pogrzeb Krzysztofa Pendereckiego.

Oczywiście bezpośrednio po śmierci kompozytor został pochowany, ale w miejscu tymczasowym, oczekując na uroczyste wprowadzenie do Panteonu Narodowego w Krakowie. Uroczystość ta stała się okazją do wygłaszania wielu przemówień, gdyż dorobek Pendereckiego i jego sława w świecie przyniosły chwałę całemu naszemu narodowi. Jak zawsze, tak i w tym przypadku, słowa bywały dobitne, patetyczne, górnolotne i pełne wdzięczności. Przy okazji jednak padły takie, które miały chyba stanowić watę słowną pomiędzy poszczególnymi frazami wypowiedzi.

27 marca br. w Stoczku Łukowskim odbyły się uroczystości poświęcone postaci urodzonego w tej miejscowości Adolfa Piotra Szelążka (1865-1950). Późniejszy biskup płocki i łucki, a obecnie kandydat na ołtarze uczył się w siedleckim gimnazjum.

Okres jego nauki przypadł na najczarniejszy w dziejach Polski okres rusyfikacji. Droga życiowa Adolfa Szelążka pokazuje, że działania rusyfikacyjne przypominały opisane przez Stefana Żeromskiego „syzyfowe prace”. A.P. Szelążek był w latach 1878-1883 uczniem Męskiego Gimnazjum Klasycznego w Siedlcach. Latem 1878 r. 13-letni Adolf przyjechał z Węgrowa, gdzie w sądzie pracował jego ojciec, do Siedlec, gdzie już pobierał nauki jego starszy brat Władysław.

Kaplica Matki Bożej Fatimskiej wybudowana staraniem ks. Bronisława Giersza, mieszkańców Osowy i parafii Kosyń została poświęcona 30 lat temu przez bp. Jana Mazura.

W Osowie (gm. Hańsk) miała miejsce potyczka powstania styczniowego. Ta niewielka miejscowość znana jest również z działającego tu w czasie II wojny światowej obozu pracy przymusowej. Chcąc odwiedzić Osowę, nie można pominąć wybudowanej, przy dużym zaangażowaniu mieszkańców, kaplicy. Kaplica była bardzo potrzebna mieszkańcom niewielkiej Osowy, którzy na Msze niedzielne i w święta udawali się, zazwyczaj pieszo, do oddalonego o kilka kilometrów kościoła św. Stanisława Kostki w Kosyniu. - Trzeba było przechodzić błotnistą drogą przez las, nieraz buty były przemoczone - wspomina tamte czasy mieszkająca od 50 lat w Osowie Krystyna Guz.