Czy Jan Maria Vianney może być wzorem dla kapłanów w wieku XXI? Czytając biogram świętego z Ars (nawet po oczyszczeniu go z hagiograficznej przesady - nieułatwiającej lekturę - nieodłącznej towarzyszki tego typu dzieł), ma się wrażenie, że jest on tak bardzo odległy od wzoru kapłana dziś utrwalonego, że nie przystaje do współczesności.

6 sierpnia Kościół obchodzi święto Przemienienia Pańskiego. Aby dobrze odczytać to wydarzenie, trzeba sięgnąć do jego kontekstu biblijnego. Niezrozumienie procentuje uproszczeniami interpretacyjnymi.

Dlaczego tam mało mediów katolickich w Polsce broni papieża? Ostatnie tygodnie wyciszyły nieco te głosy – zgiełk towarzyszący pożegnaniu króla popu Michaela Jacksona sprawił, że wielu dziennikarzy „zapomniałonawet wspomnieć o encyklice „Caritas in veritate”. Jest to o tyle dziwne, że kiedy Benedykt XVI podczas pobytu w Afryce wspomniał, iż prezerwatywa nie rozwiązuje problemu AIDS, serwisy informacyjne pękały w szwach od komentarzy i głosów oburzenia.

Dlaczego nie chodzisz do kościoła? - Bo… Bo… Kościół miesza się do polityki! Ileż razy słyszałem taką wymówkę. Slogan ukuty w latach 90. (burzliwych, ale też smutnych dla polskiej, młodej demokracji) ma się całkiem dobrze. Niestety, zdecydowana większość rozmówców po prośbie o sprecyzowanie powyższej opinii nie potrafiła rzeczowo i logicznie uzasadnić wypowiedzianego twierdzenia.

Jedno życie, trzy, a niekiedy nawet siedem. Skąd my to znamy? Oczywiście z wirtualnego świata gier komputerowych. Wystarczy zamknąć program, zresetować komputer - i po kłopocie! Problem polega na tym, że wielu ludzi w taki sposób zaczyna postrzegać swoje życie.

W sobotę 7 lutego w auli WSD Siedlce zespoły rejonowe uczestniczyły w II katechezie w ramach realizacji programu „Chrzest w życiu i misji Kościoła”. Temat spotkania: „Grzech i jego bezpośrednie skutki”. 14 lutego katechezy odbędą się w 4 rejonach diecezji: w Białej Podlaskiej, Siedlcach, Garwolinie i Parczewie.

Urodził się 8 stycznia 1894 r. Rajmund - bo takie imię na chrzcie nadano późniejszemu wielkiemu świętemu - był drugim z kolei dzieckiem Juliusza i Marianny Kolbe. Wychowany na typowej dla tego czasu robotniczej biedzie, od dzieciństwa poznawał smak codziennej troski o chleb. Tak jak inni, marzył o wolności, uczył się czytać i pisać po polsku w rodzinnym domu. Było jednak coś, co już od najmłodszych lat wyróżniało go spośród rówieśników: niezwykłe nabożeństwo do Matki Bożej.

Wiele lat temu podczas rekolekcji podeszła do mnie siwiuteńka babcia. - Proszę księdza - powiedziała - niech ksiądz wszędzie tam, gdzie będzie się mówiło do ludzi, prosi ich o to, aby się nie przeklinali nawzajem. Żeby nie życzyli sobie źle, nie obrzucali się pełnymi jadu i nienawiści słowami, a najbardziej, aby matki i ojcowie nie przeklinali swoich dzieci. Nie wiedzą, jakie nieszczęście mogą na siebie i na nie ściągnąć...

Antyklerykalizm znów staje się modny. Przybiera różne formy: raz jest agresywny, innym razem podstępny i inteligentny. Sięga po ludzki egoizm i nim się posługuje, strojąc go we wzniosłe frazesy o wolności. Wydaje się jednak, że ateizm jako taki jest niemożliwy do przyjęcia przez człowieka. Jest wbrew ludzkiej naturze. W czym zatem tkwi problem?

Modlitwa różańcowa, nabożeństwa majowe i październikowe, medaliki, szkaplerze, Godzinki, pielgrzymki do sanktuariów maryjnych, peregrynacje obrazu czy figury Matki Bożej, koronacje i inne formy kultu maryjnego są praktykami ogólnokościelnymi, choć w pobożności polskiej zajmują szczególne miejsce.