Czy nieśmiałość w dobie Internetu, gdzie nie istnieją tematy tabu, a każdy stoi przed szansą odnalezienia bratniej duszy, wciąż ma rację bytu?

Przyznanie się do niewiedzy przed dzieckiem nie jest czymś złym. Nasza pociecha i tak wkrótce odkryje, że nie wiemy wszystkiego. Najważniejsze to nie stracić zaufania dziecka, a na pewno jesteśmy narażeni na utracenie go, kiedy okłamujemy dziecko.

Przyznane niejako z urzędu, stały się wirtualną amboną, z której wierni czerpią zarówno bieżące informacje, jak i treści formacyjne. A kto nie wierzy, że Pan Bóg mieszka w necie, albo zarzuca Kościołowi opór wobec ducha postępu, niech spróbuje odpalić swoją stronę parafialną. Gwarantuję miłe zaskoczenie!

Do naszej świadomości opieszale zdaje się dociera prawda, że las jest otwarty, ale nie dla śmieci, tylko po to, by korzystać z jego zasobów! A dbanie o jego czystość to w równej mierze sprawa leśników, jak i spacerowiczów.

Po raz trzeci niewidomi i niedowidzący z diecezji siedleckiej pielgrzymowali do sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Hołubli. A przecież formacja nie jest jedyną sferą działalności tych osób. Obok duszpasterstwa istnieją bowiem koła. W tym jedno szczególnie aktywne!

Idzie 25 grup, a kolumny złączają się w połowie drogi. - Ale nie ściśle - zastrzega kierownik XXVIII Pieszej Pielgrzymki Podlaskiej na Jasną Górę. Kto uczestniczył, ten wie, że duchowej strawie towarzyszy codzienny trud i poświęcenie. To również wędrowanie w głąb siebie...

Platynowy Mikrofon dla parafii żyjącej kultem św. Józefa? Rodowitej szpakowiance trudno o obiektywizm, ale zaręczam, że nikogo, kto choć raz uczestniczył w marcowym nabożeństwie, wynik plebiscytu Katolickiego Radia Podlasie nie dziwi.

„Śladami zbrodni” to hasło realizowanego pod patronatem Instytutu Pamięci Narodowej programu naukowo-edukacyjnego. Co zakłada?

Diecezja siedlecka została erygowana bullą Piusa VII „Ex imposita Nobis” 30 czerwca 1818 r. W tym roku obchodzi więc 190-lecie swego istnienia. W skali dziejów Polski to wiek niemalże „przedszkolny”. Co było wcześniej?

Rekord zobowiązuje! Na szczęście odpowiedzialni za honorowe krwiodawstwo na naszym terenie nie zamierzają osiąść na laurach. Zatroskani o każdy mililitr, uczulają, że dziś „ja”, a jutro „ty”. Krew jest potrzebna w każdej chwili i nieraz wystarczy tak niewiele, by pozwolić komuś żyć.