Pierwszy wrześniowy dzień. Jeszcze do niedawna zapewne każdy z nas stwierdziłby, iż głowy naszych szanownych rodaków zaprzątnięte są pamięcią o początku wojny światowej i o bohaterskim czynie Polaków, którzy jako pierwsi w Europie nie poddali się bez walki niemieckim najeźdźcom.

Podobno nic nie jest dziełem przypadku. Inaczej po co polazłabym do księgarni, kiedy ruch jak w kołomyi, bo naród kupuje podręczniki, a ja dawno z podręcznikowych dzieci wyrosłam? Zaraz potem, jak na ironię, usłyszałam starą, dawno zapomnianą piosenkę (śpiewaną, zdaje się, przez też zapomnianych Piotra Janczerskiego i Niebiesko-Czarnych): „Jak szybko mija czas, kalendarz o tym wie.

Widmo krąży po Polsce, widmo kibola. Nawet plaże nadmorskie nie są już wolne od tej zarazy, nie mówiąc o cmentarzach czy miejscach patriotycznych obchodów. Strach otwiera coraz bardziej ludzkie oczy.

Jest takie trudne słowo na s. Sprawiedliwość. Wielu zapewne parsknie śmiechem: To chyba nie na tym świecie i nie w tym życiu. Ale to nie zmienia faktu, że mamy wpisane w nasze serca pragnienie sprawiedliwości. Że sytuacja, w której przestępcy chodzą po ulicach bezkarni i są wypuszczani na wolność z powodu nieudolności prokuratury, burzy krew w żyłach wielu.

Myślałem, że będę rozmawiał z kobietą - dziennikarz prowadzący radiową audycję nie krył zaskoczenia. Co go skierowało na taki trop? Tego również chciał się dowiedzieć rozmawiający z nim słuchacz. - Napisałeś w esemesie, że jeśli nie dostaniesz płyty, strzelisz focha - zwrócił uwagę prezenter.

Jedną z dobrych cech, jakie wyniosłem z czasów podstawówki i liceum, jest umiejętność dość dobrego zapamiętywania tekstów pisanych. Uczące mnie polonistki przykładały ogromną wagę do wdrożenia w sprawne i rozumne czytanie tekstów literackich i nie tylko. Ta umiejętność przydała mi się znacząco w czasie studiów, gdyż nie nastręczało mi trudności szybkie i jednorazowe czytanie odpowiednich lektur, szczególnie przed egzaminami.

Jedziemy z pielgrzymką do Rzymu do grobu bł. Jana Pawła II - zakomunikowała mi niedawno z dumą znajoma. - A dlaczego tylko do Jana Pawła II? - zapytałem przekornie. Przecież w Bazylice św. Piotra i w jej podziemiach spoczywa wielu innych papieży.

Reprezentant Polski Paweł Fajdek rzucił młotem na odległość prawie 82 metrów i został mistrzem świata! Podobno przez lata uparcie trenował. Gotowa jestem jednak się założyć, że dla wielu osób jest to wyczyn zdecydowanie mniejszej wagi niż ten, o którym informacja obiegła Polskę kilka dni wcześniej.

Władysław Bartoszewski ostatnimi czasy (choć ciężko jest mi wskazać datę początkową) postanowił istnieć w przestrzeni publicznej na sposób zbliżony do słynnego entomologa, dla którego dzień bez inwektyw jest dniem straconym.

Więźniowie to mają klawe życie. I nie chodzi mi tylko o byłych osadzonych, jak choćby „Słowik”, który kilka dni temu opuścił areszt. (Teraz pozostaje już tylko czekać, gdy ten szef gangu pruszkowskiego, uniewinniony w sprawie zabójstwa komendanta policji, zażąda finansowego zadośćuczynienia za niesłuszne pozbawienie go wolności.).