Zaiste, niezbyt długo przyszło nam czekać, by ktoś w kampanijnej gorączce rzucił hasło: „Wojna!”. Najciekawsze jest jednak to, że padło ono nie z tej strony, o której od dawna nas zapewniano, że opiera się li tylko na gwałcie i destrukcji.

Kiedy najlepszy z mężów tonem nieznoszącym sprzeciwu nakazał mi usiąść przed swoim okienkiem na świat, pobiegłam, ile tchu w piersiach.

Sam się sobie dziwię, że wybrałem za tytuł tego felietonu słowa prezydenta Federacji Rosyjskiej, Dymitrija Miedwiediewa.

Moda na singli to wynalazek ostatnich lat. Tak na dobrą sprawę trudno powiedzieć, ilu z nich wybrało ten stan świadomie, a ilu się on po prostu niechcący przydarzył.

Już miesiąc mija od wydarzenia, które wstrząsnęło Polską. Od czasu śmierci Sługi Bożego Jana Pawła II nie było podobnej reakcji społecznej.

Lubię maj. Taki kolorowy, radosny, pełen nadziei i wiary. Pełen, choćby i czasem zbyt chłodnej, wiosny. Pełen pewności, że tego zatrzęsienia kolorów i soczystej zieleni nie da się już odwrócić.

Słowa tytułu pochodzą z wiersza Zbigniewa Herberta „Tren Fortynbrasa”. Swoistej rozmowy z księciem duńskim Hamletem po jego śmierci.

- Bo w realnym życiu trudniej o idealnego mężczyznę niż idealną kobietę - odpowiedziała studentka na pytanie, dlaczego skonstruowany, przez nią i kolegów, robot jest płci męskiej. To wyznanie spowodowało, że przerwałam krzątanie się po kuchni i pobiegłam przed telewizor, chcąc przybić piątkę z przyszłą panią inżynier i pogratulować odwagi za wyznanie jednej z prawd życiowych przed milionową publicznością.

Ten tekst powinien pojawić się przed tygodniem. Niestety, pojawia się dzisiaj. I może ktoś uzna to za potknięcie felietonistyczne, ale jestem winny ten tekst tym, którzy zginęli. I jestem go winny samemu sobie.

Przysłuchując się dyskusji kilkunastu posłów, samorządowców, menadżerów w domu biskupim, a następnie zbierając postawione tezy w projekt tekstu deklaracji, która już otrzymała przydomek siedleckiej, byłem, jestem przekonany o autentyczności wstrząsu, jaki ci ludzie przeżyli.