Przykład zaangażowania ludzi zdrowych, którzy bezinteresownie niosą pomoc osobom niepełnosprawnym, to nic innego, jak cenna lekcja miłosierdzia w praktyce. Co każe im poświęcać swój czas i dzielić się talentami? Oddajemy głos wolontariuszom działającym w KSN.

Beata Dawidowicz na co dzień pracuje jako instruktor terapii zajęciowej w siedleckim Domu Pomocy Społecznej Dom nad Stawami. Do zaangażowania na zasadach wolontariatu w funkcjonowanie tutejszego oddziału KSN wpływ miała - co akcentuje - jej sytuacja rodzinna i wychowanie. - Moja siostra cioteczna jest osobą niepełnosprawną. W czasach liceum jeździłam do niej na wakacje - wyjaśnia, przyznając, iż wspólnie spędzony czas zaowocował cennym doświadczeniem i postanowieniem: chcę pomagać!

Nie każdej niedzieli Wielkanoc - głosi przysłowie. Halinka kłóciła się w duchu z ludową mądrością. Nad powiedzenie przedkładała bowiem wiarę w Bożą hojność, która ujawnia się każdego dnia, nie tylko od święta! Jezus umarł na krzyżu za nasze grzechy. Czy w świetle tak heroicznego dowodu miłości jakikolwiek człowiek może czuć się samotny? - westchnęła, pozwalając płynąć myślom.

Kobieta jedną ręką miesiła ciasto na wypieki, drugą ocierała pot roszący czoło. Sercem trwała jednak przy Chrystusie, który po wielkopiątkowej męce oczekiwał zmartwychwstania. Halina bowiem - zgodnie z sugestią księdza proboszcza wyrażoną podczas niedzielnego kazania poprzedzającego czas Triduum Paschalnego - starała się zachować duchową łączność z Bogiem od świtu aż po zmierzch.

Ewa Dymowska, zaskoczona pierwszą nagrodą w konkursie Echa Katolickiego i Biura Pielgrzymkowo-Turystycznego Arka, stwierdza: - Matka Boża spełnia nie tylko prośby, ale i marzenia. Liczę na niezwykłe rekolekcje, jakimi na pewno okaże się wyjazd na obchody 100-lecia objawień Maryi w Fatimie.

Pani Ewa pracuje na oddziale laryngologicznym bialskiego szpitala. Pielęgniarką jest od ponad 20 lat. O swoim zawodzie mówi krótko: kocham to, co robię. - Zawsze myślałam, że zostanę nauczycielką. Podczas pieszych pielgrzymek na Jasną Górę podpatrywałam, jak pielęgniarki opiekują się chorymi. Pod wpływem tego podjęłam inną decyzję. Nigdy jej nie żałowałam.

Z taką opinią odchodził do Pana. Z Wilna przez Siedlce do nieba - mówił podczas uroczystego pokazu filmu poświęconego bp. Ignacemu Świrskiemu bp Kazimierz Gurda. Następnie wypowiedział słowa, na które wszyscy czekali: - Bardzo bym chciał, abyśmy w przyszłym roku, tj. w 50 rocznicę śmierci bp. Ignacego i 200-lecie powstania naszej diecezji, rozpoczęli jego proces beatyfikacyjny.

28 marca w sali Podlasie w Siedlcach odbył się premierowy pokaz filmu pt. Z Wilna do nieba. Obraz w reżyserii Mirosława Krzyszkowskiego i Jana Świrskiego przybliża biografię bp. Ignacego Świrskiego, kierującego diecezją siedlecką w latach 1946-1968. Zanim jednak licznie zgromadzeni na widowni mieszkańcy mieli sposobność konfrontacji wiedzy z materiałami źródłowymi i świadectwami świrszczaków, jak nazywano księży - wychowanków Papy, głos zabrał Jan Pospieszalski.

Wielki Post to czas rekolekcji, nabożeństw i duchowej odnowy. Ale nie tylko. Są tacy, którzy w tym czasie rezygnują z jedzenia mięsa, wybierając tylko warzywa i owoce, piją wodę i soki, oczywiście warzywno-owocowe. Tzw. post Daniela zyskuje coraz więcej zwolenników, bo - jak twierdzą - ma on zbawienny wpływ nie tylko na ciało, ale i ducha.

Fuhrmana, Dunkana, kapuściana, garstkowa, Atkinsa, Kwaśniewskiego - na świecie istnieje kilkaset rodzajów diet i wszystkie zapewniają, że - jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki - tym razem już na zawsze stracisz zbędne kilogramy. Jaka bywa rzeczywistość, wszyscy wiemy: albo brak efektów, albo utrata wagi i szybko następujący po niej efekt jojo. A w konsekwencji - kolejna dieta cud.

Całe swoje sportowe życie bronił dostępu do bramki, ale dopiero teraz przed nim najważniejszy mecz - walka o powrót do zdrowia. Podczas jednego ze spotkań Paweł Matłacz doznał uszkodzenia rdzenia kręgowego. Lekarze orzekli, że bramkarz resztę życia spędzi bez ruchu. On się jednak nie poddał…

Pierwsze kroki w futbolu P. Matłacz zaczął stawiać w wieku kilku lat. - Na moim podwórku było dwóch bramkarzy. Przyglądałem się im, strzelałem gole. Potem sam stanąłem w bramce. Zaczęło mi się to podobać. Koledzy zobaczyli, że potrafię się rzucać, dali rękawice bramkarskie. Tak to się zaczęło - wspomina. Dlaczego wybrał akurat tę pozycję na boisku? - Bardzo mi się podobało, że mogę wyskoczyć, górować nad pozostałymi i złapać piłkę nad ich głowami. Miałem z tego frajdę. A już najbardziej, jak zatrzymałem piłkę po strzale.

Szybko rosnąca wieża zdradza już zamysł architektoniczny projektu kościoła przy ul. Kazimierzowskiej w Siedlcach. - Drobnymi elementami posuwamy się w górę - cieszy się z postępu prac proboszcz parafii o. Zdzisław Beń, patrząc na plac budowy.

Budowa ośrodka duszpasterskiego, tj. obiektu pomyślanego jako kompleks obejmujący klasztor, zaplecze duszpasterskie i kościół, ruszyła sześć lat temu. Zaczęto od części, w skład której wchodzą: klasztor, sale na potrzeby duszpasterskie oraz zakrystie i zaplecze techniczne kościoła. Obecnie w pełni wykończona jest ta połowa budynku, w której znajdują się pomieszczenia klasztorne: mieszkania ojców franciszkanów i kaplica na piętrze, a na dole kancelaria, refektarz, kuchnia i pokoje gościnne.

Potnij sobie ramię wzdłuż swoich żył, nie za głęboko, tylko 3 rany. Wyślij zdjęcie do swojego opiekuna, Wstań o 4.20 i idź na dach (im wyżej, tym lepiej), Jeśli jesteś gotów, by zostać wielorybem, wytnij TAK na swojej nodze - to tylko niektóre z poleceń, jakie dziecko może usłyszeć w nowej grze komputerowej. Śmiertelnie niebezpiecznej.

Blue Whale Challenge, czyli niebieski wieloryb - to interaktywna gra komputerowa. Szacuje się, że doprowadziła do śmierci od 130 do 200 osób (najwięcej w Rosji). Niedawno gra dotarła do Polski. Odnotowano już pierwsze przypadki samookaleczeń. Kilka dni temu media podały, iż troje nastolatków z powiatu pyrzyckiego (województwo zachodniopomorskie) dokonało ich na ramionach i przedramionach (wycięcie ostrym narzędziem symbolu f50). Sprawą zainteresowała się Prokuratora Krajowa.

Wspomnienie św. Józefa, ziemskiego opiekuna Jezusa i męża Maryi, to dobra okazja, aby przez pryzmat jego obecności i roli w historii zbawienia spojrzeć na duchową kondycję współczesnego mężczyzny.

Faktem jest, że nigdy w historii - może z wyjątkiem wielkich wojen, które osierociły miliony osób - nie było tak dużo żon bez mężów i dzieci bez ojców. Bardzo często dzieje się tak z powodu kryzysu męskości. Współczesna kultura, propagowany styl życia nakierowane są na destrukcję rodziny, wypaczenie jej istoty. Nie ma co do tego wątpliwości. Mężczyzna odkrywa w sobie podstawowe powołanie, którym jest ojcostwo, ale zarazem napotyka tysiące przeszkód, które nie pozwolą mu go zrealizować.

Nie da się wytłumaczyć osobie, która nie doświadczyła bólu - choć mało prawdopodobne, by ktoś taki chodził po świecie - czym on jest. Lekarz zacznie od opisu przyczyn jego odczuwania. Teolog przywoła pytanie, dlaczego Bóg dopuszcza ból i cierpienie. Tylko filozof nazwie rzecz po imieniu: ból - wierny towarzysz człowieka.

Teza o jego wszechobecności przekuta na aforyzm brzmi: Jeśli potrafisz iść przez życie bez zaznawania bólu, to prawdopodobnie jeszcze się nie urodziłeś (Neil Simon). Jakby na przekór temu - język oferuje całą gamę sugestywnych metafor bólu, które - wracamy do punktu wyjścia - są próbą jego unaocznienia i scharakteryzowania. Ból może szarpać, być rwący, pulsujący, rozdzierający.