Rozmowa z dr. Romanem Zającem, biblistą i demonologiem.

Chodziło mi właśnie o to, aby powstała publikacja o Biblii, która nie byłaby nudna dla współczesnego konsumenta kultury popularnej. W ogóle inicjatywa napisania tej książki wyszła ze strony pani Anety Liberackiej ze Stacji7, portalu, na którym od mniej więcej trzech lat pojawiają się moje teksty. Byłem początkowo sceptyczny i miałem wątpliwości, czy jest sens pisania kolejnego przystępnego wstępu do Biblii, skoro istnieją już - mające taki właśnie charakter - znakomite książki prof. Anny Świderkówny czy Zenona Ziółkowskiego. Wówczas pani A. Liberacka stwierdziła, że młody człowiek z pokolenia współczesnych 20-, 30-latków raczej nie sięgnie po dzieła Świderkówny.

O poszukiwaniach informacji nt. unitów i stanie wiedzy Polaków na ich temat mówi Bogusław Niemirka, pracownik Polskiej Akademii Nauk, z wykształcenia i zawodu prawnik, z zamiłowania historyk, autor książek i wystaw o tematyce unickiej.

Akty męczeństwa podlaskich unitów wydarzyły się niecałe półtora wieku temu. W czasach okupacji rosyjskiej pamięć o nich była powszechna, tyle że urzędowo tematu unitów jakby w ogóle nie było - dbała o to carska cenzura. Natomiast ogół polskiej ludności wiedział o męczeństwie unitów, tak samo jak wiedziano powszechnie o prześladowaniach polskiego Kościoła.

Rozmowa z Marzeną Florkowską, współautorką książki pt. Święci nie zarażają. Siostra Faustyna. Ostatnie lata życia.

Kiedy pisaliśmy z mężem książkę, dotarło do nas też, iż pobyt w szpitalu był dla s. Faustyny okazją do obcowania z ludźmi świeckimi, odkąd jako 20-latka wstąpiła do zakonu i gdzie pozostała aż do śmierci. Rozmawiała z lekarzem, innymi pacjentami, także mężczyznami. A to ktoś przyniósł jej słoik z malinami, pomarańcze, ktoś inny kłosy zboża. Pisała, że słyszy, jak w sąsiedniej sali gra radio, narzekała, iż mężczyźni są bardziej gadatliwi niż kobiety. Zaprzyjaźniła się z innymi chorymi.

Rozmowa z dr. Ryszardem Kowalskim, kierownikiem Zakładu Edukacji Biologicznej i Ochrony Przyrody w Instytucie Biologii Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach.

Dla mnie dożynki są świętem, w czasie którego wyrażana jest radość z plonów, które udało się zebrać w danym roku. To także okazja do podziękowania Bogu za hojność i wspieranie rolniczego trudu oraz samym rolnikom za ich odpowiedzialną pracę. Chociaż plony z pól zbierają rolnicy, to dziękować za nie powinniśmy wszyscy, gdyż z nich powstaje żywność - podstawa egzystencji każdego człowieka.

Rozmowa z ks. Pawłem Siedlanowskim - opiekunem grupy Dzieci Światła

Jak pisał poeta: Krzyże są takie same, ale na każdym inna samotność rozpięta…. Fundamentem spotkania jest słuchanie. Bywa, że trzeba dźwignąć wykrzyczany żal do Pana Boga, ból i bunt - choć wszyscy mamy świadomość, że to nic nie zmieni, życia dziecku nie przywróci. Nigdy nie ośmieliłem się też odpowiadać na pytanie: dlaczego?. Ono często pada. Któż z ludzi zna odpowiedź? Nikt. Kiedy już łzy zostaną wypłakane i ból wykrzyczany, zaczynamy się wspólnie zastanawiać, jak dalej żyć.

Rozmowa z ks. Tomaszem Denickim, pochodzącym z diecezji siedleckiej misjonarzem w Boliwii.

Dni w diecezji, które spędziliśmy w Łosicach, były dla nich najwspanialszym czasem pobytu w Polsce. Zarówno ja, jak i oni wspominamy to z ogromnym wzruszeniem, ponieważ wielu pierwszy raz w życiu doświadczyło, czym jest rodzina. Boliwijczycy żyją bowiem w konkubinatach, a jeśli już decydują się na ślub, biorą go, gdy są już u schyłku życia. Nie ma zatem więzi rodzinnej, odpowiedzialności za drugiego człowieka. Czymś naturalnym jest, że jeden mężczyzna ma dzieci z różnymi kobietami, więc mieszka trochę tu, trochę tam, a w rzeczywistości nie ma go wcale. Ponadto w tej części Boliwii panuje wielka bieda spowodowana suszą. Od pół roku nie spadła nawet kropla deszczu, w związku z czym nie zebrano żadnych plonów. Ta trudna sytuacja sprawia, że ludzie wyjeżdżają w poszukiwaniu lepszego życia, zostawiając swoich bliskich. Dlatego możliwość zamieszkania u rodzin była dla moich parafian czymś niezwykłym.

Rozmowa z s. Jolantą Glapką ze Zgromadzenia Najświętszego Serca Jezusa Sacré Coeur, założycielką fundacji pn. Pasja życia

Siostry z Kalkuty opowiadały mi, że Matka Teresa potrafiła przerwać rozmowę, bo - jak mówiła - Mistrz ją wzywa, a ona musi iść posłuchać, co ma do powiedzenia, po czym pędziła do kaplicy. Myślę, że ludzie czuli to jej zjednoczenie z Jezusem. Przy tym była doskonale zorientowana, co się wokół niej dzieje. Myślę, że na tym właśnie polega fenomen świętych, a przy tym jest to ogromna łaska. Nawet kiedy trwała w ciemnościach, była zjednoczona z Bogiem poprzez wiarę, dzięki której Pan ją oczyszczał.

Rozmowa z s. Barbarą Gromadą ze Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu

Przykład s. M. Banaś pokazuje, że wszystko zależy od wewnętrznej postawy człowieka. S. Małgorzata dała bardzo czytelne świadectwo, które aktywizuje i mobilizuje do podobnej wierności, oddania się Kościołowi, zgromadzeniu i misji, czyli posłudze rodzinom. Osobiście nie kryję swojego zauroczenia s. M. Banaś. Była prostą nazaretanką; nie przeżywała życia w świetle kamer i fleszy. Swoją misję spełniała cicho. Miała wielką głębię ducha i wyczucie spraw drugiego człowieka, spraw duchowych i samego Boga. Nazywam ją nowogródzką siłaczką. Jest dla nas wielkim darem!

Rozmowa z Katarzyną Kozioł, rzecznikiem prasowym Diecezjalnego Centrum Światowych Dni Młodzieży w Siedlcach i asystentem sekretarza generalnego Komitetu Organizacyjnego ŚDM w Krakowie

Ostatnie lata przygotowań to czas ogromnej pracy. Jednak nasze wysiłki na niewiele by się zdały, gdyby nie wsparcie z nieba. Te dni nie byłyby tak piękne i zjawiskowe, gdyby nie ich główny Organizator. Mieliśmy zwyczaj, że we wtorki całym KO uczestniczyliśmy w Mszy św. Tuż przed rozpoczęciem wydarzeń centralnych ks. Arkadiusz Czempik ze wspólnoty Emmanuel opowiadał w kazaniu o jednym z papieży, który kładąc się spać, miał dyskutować z Panem Bogiem. Panie Boże, to jest Twój czy mój Kościół? - pytał. Usłyszał, że Kościół należy do Boga. Dopiero wtedy mógł spokojnie zasnąć. Dlaczego o tym mówię?

Rozmowa z dr Beatą Gałek, politologiem, zastępcą dyrektora Instytutu Nauk Społecznych i Bezpieczeństwa Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach

Nie pamiętam, żeby współczesna Europa była pod tak dużą presją zewnętrzną. Presją, która momentami przybiera formę politycznego szantażu. I to na kilku płaszczyznach: ataki terrorystyczne, problem migracyjny, konflikt na Ukrainie i widmo kolejnego kryzysu finansowego.