Najpierw była burza po decyzji prof. Chazana, który odmówił aborcji dziecka z in vitro. Niedawno dyskusja toczyła się nad decyzją matki, która porzuciła dziecko z in vitro, gdy dowiedziała się, że jest chore, a do tego pomylono komórki podczas procedury. Czy kwestie związane z in vitro słusznie budzą tak skrajne emocje?

Rzeczywiście tak jest, ale sądzę, iż słusznie tak się dzieje. Kwestie, które są podejmowane, należą do tych najwyższej wagi. Nie chodzi o to, że to są pragnienia mężczyzn i kobiet, którzy chcą mieć dzieci, a nie mogą, choć niewątpliwie są to kwestie niezwykle istotne.

W sobotę poprzedzającą Niedzielę Palmową Siedlce gościć będą uczestników Światowego Dnia Młodzieży. Jak najkrócej można określić charakter tego spotkania?

Najkrócej? Modlitwa, świadectwo, wspólnota, radość. Podobnie jak w ubiegłym roku Światowy Dzień Młodzieży przeżywać będziemy pod przewodnictwem księdza biskupa w gościnnej parafii św. Józefa. Spotkanie rozpocznie się o 16.00.

Wielki Post to czas rachunku sumienia dla wielu z nas. Dlaczego mamy z nim problem?

Odpowiedź jest złożona: robimy go byle jak - w drodze do kościoła, w kolejce do konfesjonału. Przyzwyczajenie do grzechu sprawia, że przestajemy zauważać jego zrośnięcie się z naszą egzystencją i już go nie widzimy. Albo traktujemy Pana Boga sensu stricte matematycznie, jak rachmistrza, przed którym trzeba się rozliczyć i cieszyć, gdy uda się coś „ukręcić” - opowiedzieć o sobie tak, aby jak najlepiej „wypaść” i dostać jak najmniejszą pokutę. To nieporozumienie.

Jaki jest przepis na dobre kazanie?

Przede wszystkim w centrum musi znajdować się odbiorca, jego sprawy, problemy, na które kaznodzieja stara się spojrzeć poprzez objawione w Piśmie Świętym słowo Boże, a następnie prześwietlić nim życie człowieka tak, by w tym świetle spróbował znaleźć odpowiedzi na dręczące go pytania. Kazanie powinno być skonstruowane według zasad uwzględniających retorykę, czyli - jak w przypadku każdej wypowiedzi - należy je uporządkować. Ważny jest też czas. Wypowiedź nie może być przegadana, dlatego homileci zalecają, by trwała ona ok. 10 minut.

„Szkice z dziejów Kąkolewnicy i okolic” - książka, jaka ukazała się pod Pana redakcją, to niewątpliwie efekt historycznej pasji, ale też pragnienie ocalenia dla potomnych dziejów małej ojczyzny. Jakie okoliczności zadecydowały o powstaniu publikacji?

Zainteresowanie dziejami małej ojczyzny zrodziło się już podczas studiów. Spotkałem wówczas absolwenta historii, dziś znanego bialskiego regionalistę dr. Szczepana Kalinowskiego. Pracując w szkole, powołałem do życia koło turystyki rowerowej.

W Wielki Post wkroczyliśmy w Tygodniu Modlitw o Trzeźwość Narodu, którego hasło w tym roku brzmiało: „Abstynencja dzieci troską rodziny, Kościoła i narodu”. Jakie przesłanki każą zwrócić uwagę na potrzebę abstynencji dzieci?

Trzeba przede wszystkim zauważyć, że oddziaływanie alkoholu na młody organizm, na kształtującą się psychikę jest szczególnie szkodliwe.

W naszej diecezji przybywa parafii, w których są organizowane modlitwy w celu osiągnięcia uzdrowienia pochodzącego od Boga. Dlaczego przyciągają one rzesze wiernych?

Rzeczywiście, oprócz Dnia Chorego obchodzonego 11 lutego, w liturgiczne wspomnienie Matki Bożej z Lourdes, niektórzy duszpasterze w ciągu roku organizują w swoich parafiach systematyczne lub okazjonalne spotkania modlitewne o uzdrowienie. Duża frekwencja świadczy o głębokim przekonaniu, że wszelkie uzdrowienia pochodzą od Boga.

Proszę Ojca, czemu służy okres Wielkiego Postu?

To czas nawrócenia. Jego istotę najlepiej oddaje Środa Popielcowa oraz słowa „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Nawrócić się, to zacząć myśleć inaczej, niż do tej pory. Myśleć według tego, co mówi Jezus, co mówi Ewangelia. Do podjęcia tego wyzwania zachęca dobre przeżycie rekolekcji wielkopostnych.

Jednym z zadań członków Apostolstwa Chorych, którym Ksiądz kieruje, jest znoszenie cierpienia po chrześcijańsku. Co to oznacza w praktyce?

Każdy z nas przeżywa różnego rodzaju trudności w swoim życiu. Członkowie Apostolstwa Chorych pragną wszystko ofiarować Panu Jezusowi. Wszyscy mamy małe i większe krzyżyki, żeby je znieść potrzebujemy więzi z Jezusem.

Urząd Rzecznika Praw Dziecka (RPD) obchodzi 15-lecie istnienia. Jak na przestrzeni minionych lat zmieniała się rola tego organu?

Od momentu utworzenia instytucji Rzecznika Praw Dziecka jego kompetencje ulegały znaczącym przeobrażeniom. Początkowo rzecznik miał bardzo ograniczone instrumentarium prawnego oddziaływania i reakcji. Obecnie ustawa regulująca działalność polskiego RPD jest stawiana na świecie za wzór, a kraje podejmujące decyzje o utworzeniu takiej instytucji, często opierają się na naszych doświadczeniach.