Czym jest dla Pani Boże Narodzenie?

Nie tylko dla mnie, ale chyba dla wszystkich ludzi Boże Narodzenie to najpiękniejszy czas w ciągu roku. W dodatku wyjątkowo ciepły, choć za oknem śnieg i mróz. Może dlatego, że są z nami nasi bliscy? Poza tym to czas szczególny. Nikt się nigdzie nie spieszy, jesteśmy razem. Na co dzień brakuje takich chwil. Tęsknimy za nimi. Boże Narodzenie to serdeczne chwile przy wieczerzy, gasnące spory.

„Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” - tak brzmi hasło roku duszpasterskiego, który rozpoczął się wraz z pierwszą niedzielą Adwentu, 30 listopada. Co to w ogóle znaczy nawrócić się?

Wielu ludzi myśli, że chodzi o to, by się poprawić, jednak źródłosłów - greckie słowo metanoia -wskazuje, że nawrócić się, to zacząć myśleć inaczej. Bez tego wszystkie działania, żeby być lepszym, okażą się pozorne.

16 października w Watykanie komisja teologów jednomyślnie uznała heroiczność cnót sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego. Jaką rangę ma to wydarzenie w procesie beatyfikacyjnym polskiego kapłana, rozpoczętym 9 grudnia 1995 r.?

Uznanie heroiczności cnót ze strony komisji teologów Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych to bardzo ważny krok w procesie beatyfikacyjnym sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego. Opinia ta zostanie teraz przedstawiona komisji kardynałów i biskupów - członków Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych.

Według badań CBOS z 2013 r. „Rodzina - jej współczesne znaczenie i rozumienie”, dla ponad 78% respondentów szczęście rodzinne jest jedną z głównych wartości, którymi kierują się w życiu. Czy z tego powodu narodziła się inicjatywa zachęcania Polaków do głosowania na kandydatów przyjaznych rodzinie?

Polacy deklarują się jako społeczeństwo rodzinne. Uważamy, że miarą naszego szczęścia osobistego jest szczęście rodzinne. To w rodzinie wykuwa się kapitał społeczny osób, które w dorosłym życiu będą funkcjonowały w lokalnej wspólnocie. Tutaj dziecko zdobywa swoje pierwsze doświadczenia społeczne, uczy się określonych zachowań, norm postępowania.

O posłudze duszpasterza akademickiego, formacji studentów i owocach swojej pracy opowiada Od ośmiu lat jest Ksiądz duszpasterzem akademickim. Zaciekawić współczesnego studenta - pochłoniętego zdobywaniem wiedzy, zachłyśniętego dorosłością - to wyzwanie. Udaje się?

W porównaniu z innymi diecezjami jesteśmy ciągle jednym z najprężniej działających ośrodków w Polsce. Liczba korzystających z propozycji DA w Siedlcach osób jest wprost proporcjonalna do liczby studentów - zarówno dziennych, jak i zaocznych - naszych uczelni. Dlatego na skutek niżu demograficznego odczuwamy lekki spadek. Ponadto obecne pokolenie nie jest takie jak np. sprzed dziesięciu lat.

O sytuacji maronitów, kulcie św. Charbela oraz oczekiwaniach wobec naszych diecezjan w związku ze Światowymi Dniami Młodzieży, które w 2016 r. odbędą się w Krakowie, mówi Walid Raymond Medawar - koordynator ŚDM w Libanie.

Już na początku zaobserwowałem, że ludzie są bardzo przyjaźni - odpowiada zapytany o pierwsze wrażenia po przylocie do Polski. - Gdy chciałem kupić bilet z Warszawy do Siedlec, okazało się, że pani w kasie mówi wyłącznie po polsku. Nie mogłem się z nią porozumieć, wówczas obcy mi ludzie podeszli do okienka, pomagając w tłumaczeniu. Gdyby nie ich spontaniczna życzliwość, prawdopodobnie nie dojechałbym do was… [śmiech].

Przedstawiono dokument podsumowujący synodalną dyskusję na temat rodziny - tzw. Relatio post disceptationem (łac. raport po dyskusji). Jako duszpasterz rodzin z pewnością śledzi Ksiądz informacje, które docierają z Watykanu. Jakie są zatem Księdza pierwsze refleksje?

Trzeba pamiętać, że jest to dokument roboczy. Trafi on jeszcze do Ojca Świętego, który może go przyjąć, odrzucić albo zaprosić do ponownej refleksji i dyskusji, a następnie zlecić zredagowanie nowego raportu. Obecna wersja budzi ogromne kontrowersje. Bez wątpienia zachęta papieża Franciszka, by mówić szczerze o tym, co dotyka lokalne Kościoły, została potraktowana przez kardynałów i biskupów uczestniczących w obradach bardzo poważnie.

Panowie, ojcowie dezerterują! Coraz częściej sami wykluczają się z procesu wychowania. Co się dzieje? Ojciec staje się wielkim nieobecnym w domu!

RM: Spadek pozycji ojca w rodzinie jest zatrważający z różnych powodów - braku czasu, zmęczenia, przekonania, że zarabianie pieniędzy wyczerpuje formułę ojcostwa, mówiąc oględnie - „załatwia temat”. Nic bardziej mylnego. Ze zdziwieniem dowiadujemy się w którymś momencie, że dziecko nie ma wzorca, ojciec nie jest autorytetem. Jak ma nim być, skoro ojca nie było w domu, gdy syn czy córka najbardziej go potrzebowali?

W całej Europie październik jest Miesiącem Świadomości Raka Piersi, a 15 października ustanowiono Europejskim Dniem Walki z Rakiem Piersi. Jakie przesłanie niosą te daty?

Mają przypominać kobietom m.in. o tym, że styl życia, jaki prowadzimy, nie pozostaje bez wpływu na zdrowie naszych piersi, że każda z nas może zachorować na raka piersi, ale też zapobiegać zachorowaniom, oraz o tym, jak ważne w procesie zwalczania raka jest wstępne wykrywanie zachorowań.

„Wychowawca” to czasopismo ukazujące się od 21 lat. Czy Waszymi odbiorcami są tylko i wyłącznie pedagodzy katoliccy? Jak jesteście oceniani?

Wbrew pozorom zamawia nas więcej szkół publicznych niż katolickich. Jednak zastanawiające jest, że są to głównie placówki oświatowe z małych, czasem bardzo małych miejscowości, przeważnie południowej Polski. Prenumerują nas również wyższe uczelnie, głównie pedagogiczne, a także seminaria duchowne.