Protestująca młodzież nie kontestowała socjalizmu. W jej ocenie jedynie metody wprowadzania go w życie zawodziły na całej linii. Oni chcieli socjalizmu „z ludzką twarzą”. I tu była oś sporu - dowodzi Zenon Borkowski, autor książki „Zanim przyszła «S»”.

W opinii współzałożyciela NSZZ RI „Solidarność” w byłym województwie siedleckim rozruchy studenckie zapoczątkowane 8 marca 1968 r. przy Uniwersytecie Warszawskim zostały sprowokowane częściowo przez obóz władzy skupiony wokół stronnictw politycznych wywodzących się ze środowiska żydowskiego. W swojej najnowszej książce „Zanim przyszła «S»”, w rozdziale „Socjalizm - tak, wypaczenia - nie”, stawia tezę, iż duża rola w inicjowaniu tych zajść przypadła w udziale Mieczysławowi Moczarowi piastującemu stanowisko ministra spraw wewnętrznych i jego ludziom - tzw. partyzantom Gwardii Ludowej. - Protesty trwały niemal do końca marca - zaznacza w nawiązaniu do demonstracji odbywających się na warszawskim Krakowskim Przedmieściu w 1968 r., w które angażowali się młodzi także z mniejszych miast, w tym z Siedlec. Do uśmierzenia rozruchów, tj. rozgonienia manifestujących grup młodych, rzucano m.in. aktyw ze stołecznych zakładów pracy. Powód?

W 2019 r. obchodzimy 100-lecie erekcji parafii Krzesk (gm. Zbuczyn), której dokonał w 1919 r. bp Henryk Przeździecki. Jest to wydarzenie historyczne dla mieszkańców Krzeska i okolicznych miejscowości.

Parafia Matki Boskiej Częstochowskiej w Krzesku erygowana została 5 kwietnia 1919 r. Kościół parafialny budowany był w latach 1910- 1914, a erygowany został w maju 1920 r. Według badań archeologicznych prowadzonych przez prof. Joannę Kalagę dzieje grodu w Krzesku są datowane na VII-VIII i XI w. Późniejsze prace badawcze przesunęły datowanie grodziska - od IX do poł. XIII w. Pierwsi Słownie przybyli tutaj ok. drugiej połowy VI w. Według badań prof. J. Kalagi w X w. drewniane wały grodu spłonęły, ale nie w wyniku walk; przyczyną mogło być zaprószenie ognia przez mieszkańców lub wyładowanie atmosferyczne. W XI w. gród został odbudowany, co było związane prawdopodobnie z włączeniem tych ziem do państwa Bolesława Chrobrego oraz tworzeniem nowej struktury grodów. Pierwszą wzmiankę historyczną związaną z Krzeskiem odnajdujemy już w 1409 r., kiedy wieś pod nazwą Krzeszko należała do Micosiusa Krzeszky. Administracyjnie miejscowość należała do ziemi łukowskiej (od poł. XIII w. Łuków był stolicą kasztelanii). Osada Krzesk powstała na terenach lesistych.

21 marca w parafii św. Maksymiliana Kolbego w Siedlcach odbyło się spotkanie poświęcone ks. prof. Marianowi Myrsze. W 23 rocznicę śmierci kapłana wspominali ojcowie franciszkanie, sąsiedzi i przyjaciele.

Spotkanie rozpoczęło się o 18.00 uroczystą Mszą św., którą pod przewodnictwem proboszcza parafii o. Zdzisława Bienia koncelebrowali o. Ryszard Stefaniuk i o. Zdzisław Dzido, ekonom prowincji franciszkańskiej w czasach ks. M. Myrchy. Wcześniej tego dnia przedstawiciele parafii, m.in. Jadwiga Krasuska i Antoni Kluczek, wraz z o. R. Stefaniukiem złożyli kwiaty na grobie ks. M. Myrchy na siedleckim Cmentarzu Centralnym. Na początku Mszy o. Ryszard przypomniał ważniejsze wydarzenia z życia ks. M. Myrchy, które nierozerwalnie łączą się z dziejami parafii św. Maksymiliana Kolbe. - Na dzisiejszej Eucharystii gromadzi nas pamięć o księdzu profesorze. Ks. Marian Alfons Myrcha urodził się 8 grudnia 1907 r. w Siedlcach, zmarł 21 marca 1996 r. Studiował w Wyższym Seminarium Duchownym Diecezji Podlaskiej w Janowie, gdzie w 1931 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Wykształcony erudyta, o ogromnej wiedzy z zakresu historii, filozofii, a szczególnie prawa, zdobywał kolejne stopnie naukowe, a najwyższy - stopień profesora zwyczajnego uzyskał w 1967 r.