Kto wie, jak potoczyłyby się losy orędzia o Bożym Miłosierdziu przekazanego przez s. Faustynę, gdyby nie Jan Paweł II.

To dzięki determinacji Karola Wojtyły Kościół uznał objawienia polskiej zakonnicy. I choć ludzie zapewne mówili „prosta zakonnica, szkoda czasu”, on - profesor, teolog - widział, co Bóg chce przez nią przekazać światu. Orędzie Miłosierdzia Bożego zawsze było mi bliskie i drogie - wyznał Jan Paweł II w sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach w 1997 r., dodając, iż zabrał je ze sobą na Stolicę Piotrową i ono ukształtowało jego pontyfikat. Był człowiekiem oddanym kultowi Bożego Miłosierdzia. Zaowocowało to: pierwszą w historii Kościoła encykliką w całości poświęconą Bogu bogatemu w miłosierdzie - „Dives in misericordia”, ustanowieniem w całym Kościele Święta Bożego Miłosierdzia.

Kilka dni temu w tzw. internetach wyświetlił mi się filmik, którego bohaterką była zaradna amerykańska gospodyni.

Otóż rzeczona pani wyciągnęła z szuflady dwie paczki - jak powiedziała - starego makaronu, po czym wsypała ich zawartość do jakiegoś niewielkiego urządzenia i zmieliła. Do uzyskanej w ten sposób gruboziarnistej mąki dodała chyba ze dwa jajka, wymieszała w blaszanej misce, następnie zawartość wyrzuciła na stolnicę, ugniotła, rozwałkowała, pokroiła na szerokie paski, wrzuciła do gara z wrzątkiem i ugotowała. Po odcedzeniu ułożyła kluski na talerzu, polała pomidorową papką, czymś posypała, udekorowała jakimś zielskiem i… zaczęła piać z zachwytu, jakie to zdrowe, smaczne, tanie, a do tego eleganckie i wykwintne danie, którego nie powstydziłaby się postawić na świątecznym stole.

Za nami czas Wielkiego Postu i Triduum Paschalne. Święta Wielkanocne - w momencie, kiedy piszę te słowa - też powoli stają się przeszłością, a tak naprawdę to minęły nie powoli, a bardzo szybko.

Tak to już jest, że dni, na które szczególnie czekamy - szczególnie szybko. Za tydzień Kościół prawosławny będzie obchodził święta Zmartwychwstania, kolejne naznaczone cierpieniem wojny. Być może ktoś w swojej „łaskawości” ogłosi nawet zawieszenie broni. A na razie, pierwszego dnia kwietnia, Rosja objęła przewodnictwo w Radzie Bezpieczeństwa ONZ i nie jest to wcale primaaprilisowy żart. Fakt ten dowodzi, jak mizerne pozostają moce rozmaitych gremiów. Kilka dni wcześniej Międzynarodowy Komitet Olimpijski zezwolił sportowcom Rosji i Białorusi na start w kwalifikacjach olimpijskich. Pod neutralnymi flagami i przy spełnieniu drobnych warunków.

Eucharystia i kapłaństwo są bezcennym darem Boga dla nas, bowiem w nich zawarta została Jego nieskończona miłość - mówił bp Kazimierz Gurda.

Podczas Mszy Wieczerzy Pańskiej w katedrze otwierającej Triduum Paschalne pasterz Kościoła siedleckiego tłumaczył w homilii wartość ofiary Jezusa. Zaznaczył, że jej doskonałość polega na tym, że ona rzeczywiście i na zawsze pojednała człowieka z Ojcem Niebieskim. - Jezus jako paschalny Baranek składa siebie samego w ofierze Ojcu Niebieskiemu, aby nas wyprowadzić, uwolnić z niewoli grzechu. Jego krew ratuje nas od śmierci wiecznej, bo w Jego krwi zostajemy obmyci z naszych grzechów. I nic innego jak Krew Chrystusa nie może nas obmyć z grzechów, nie może nas ocalić od zniszczenia - przypominał ordynariusz. Potem wskazywał na wartość sakramentu kapłaństwa.

Do 22 kwietnia przyjmowane są zgłoszenia grup z poszczególnych parafii na III Kongres Służby Liturgicznej Diecezji Siedleckiej zaplanowany na sobotę 29 kwietnia.

Gospodarzem kongresu będzie sanktuarium św. Józefa w Siedlcach, a ponieważ odbędzie się on w sobotę rozpoczynającą długi weekend, nazwano go: „Początek majówki u św. Józefa”. Kongres, który jest wydarzeniem ogólnodiecezjalnym, z powodu pandemii jeszcze nie zadomowił się na dobre w kalendarzu naszego lokalnego Kościoła. Stanie się tak, jeżeli jak najwięcej osób odpowie na zaproszenie do udziału w wydarzeniu, które ma być wielkim spotkaniem wszystkich zrzeszonych w szeroko pojętej służbie liturgicznej. Tworzą ją ministranci każdego stopnia, lektorzy po formacji ministranckiej, członkowie schol dziecięcych i młodzieżowych.

Kochał i rozumiał podlaski folklor, bo tu się urodził i wychował. Chciał go nie tylko promować, ale też opisywać naukowo. Dlatego nazwano go podlaskim Kolbergiem.

Osoba i działalność Aleksandra Oleszczuka są dziś nieco zapomniane. 22 kwietnia minie równo 40 lat od jego śmierci. Pozostały po nim książki i liczne artykuły. Wielu wiadomości na jego temat można dowiedzieć się, odwiedzając Gminną Izbę Pamięci w Komarówce Podlaskiej, gdzie poświęcono mu aż dwie sale. Chętnych oprowadza po niej m.in. Zofia Jakimowicz, dyrektor komarowskiego Gminnego Centrum Kultury. Podkreśla, że z postacią A. Oleszczuka po raz pierwszy zetknęła się podczas pisania pracy magisterskiej.

Ludzie z pasją, umiejętnościami i talentem - tak w kilku słowach opisać można Sabinę i Zygmunta Bartoszków - małżeństwo, które wpisało się w kulturalną i religijną historię Międzyrzeca Podlaskiego.

Jeszcze zanim się poznali, rozwijali swoje zainteresowania, które po latach pozwoliły na prawdziwy artystyczny rozkwit utalentowanych międzyrzeczan. Sabina (z d. Szczecińska) urodziła się w 1915 r. w Międzyrzecu. - Od najmłodszych lat mama brała udział w imprezach szkolnych i przedstawieniach teatralnych. W 1939 r. była odtwórczynią głównej roli w sztuce „Południca” Leopolda Staffa wyreżyserowanej przez ks. Piotra Aleksandrowicza.

Porzucił miasto królów, by szukać natchnienia i spokoju w prozie wiejskiego życia.

W Zalesiu nieopodal Ryk swoją pracownię konserwatorską i plastyczną stworzył krakowski artysta. Grzegorz Bajorek, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, do Zalesia trafił nieprzypadkowo. Z miejscowości pochodzi jego żona. - Chcieliśmy uciec od zgiełku miasta. Tu mamy kontakt z przyrodą, bo za oknem zdarza się widzieć lisy, zające, sarny, a nawet łosie. Poza tym wspaniale jest móc zrobić sobie przerwę, pijąc herbatę na tarasie z widokiem na ponad 60-letnie jabłonie - podkreśla artysta, który wraz z żoną założył pracownię konserwatorską i plastyczną. Od niedawna pełni też funkcję dyrektora Gminnego Ośrodka Kultury w Ułężu.

Ich cel to odkrywanie i utrwalanie historii.

Natomiast mottem są słowa bł. kard. Stefana Wyszyńskiego „Naród bez historii jest jak drzewo bez korzeni, każdy wicher może je obalić”. Stowarzyszenie Odkrywców Ziemi Włodawskiej działa od 2021 r. Jego członkowie mówią o sobie, że zajmują się odnajdywaniem przedmiotów, świadectw lokalnych dziejów, jednocześnie tworząc pozytywny wizerunek poszukiwacza. W 2022 r. odnaleźli nieśmiertelnik nr 866 należący do Jana Horszczaruka. W latach 1936-1937 pełnił on służbę w pułku Strzelców Poleskich 30 Dywizji Piechoty. Udało się dotrzeć do wnuka żołnierza - Stanisława Horszczaruka, który, jak się okazało, znał losy swojego dziadka.

Cały cywilizowany świat odchodzi od takiego systemu hodowli, a my stajemy się zagłębiem kurnikowym.

Kurnikiem Europy - podkreślali podczas sesji rady powiatu protestujący przeciwko budowie ferm przemysłowych. - Technologia produkcji drobiu się zmieniła. Obecnie jest dużo bardziej bezpieczna i przyjazna środowisku - kontrargumentowali pracownicy firmy Wipasz, która kurniki chce stawiać. Strony spotkały się 30 marca podczas sesji rady powiatu bialskiego, na której miała zapaść decyzja w sprawie powołania komisji doraźnej do przeprowadzenia rzetelnej oceny pozytywnych i negatywnych skutków funkcjonowania na terenie powiatu bialskiego wielkoprzemysłowych hodowli zwierząt. Inwestycje te planowane są w Żeszczynce (gmina Sosnówka).