Rozmowa z Marcinem Stefańcem, szkoleniowcem piłkarzy ręcznych AZS AWF Biała Podlaska i drugim trenerem reprezentacji Polski do lat 20.

Rozpocząłeś przygodę z reprezentacją Polski do lat 20…

Zostałem powołany na drugiego trenera reprezentacji Polski do lat 20, a konkretnie do opieki nad zawodnikami z rocznika 2004. Zaczęliśmy na początku czerwca od zgrupowania w Pruszkowie. Potem wyjechaliśmy na turniej do Szwajcarii z udziałem gospodarzy, Czarnogóry i Niemiec. Długo na to czekałem, bo zawsze chciałem prowadzić zespół reprezentacji. Do tej pory było to jedno zgrupowanie, na razie w zastępstwie. Liczę, że uda się dołączyć do reprezentacji na stałe. A jeżeli nie do tej, to do innej, bo to marzenie każdego trenera. Bardzo z tego się cieszę.

Święcenia dla każdej diecezji są niezwykle ważną, doniosłą i pełną radości chwilą. W ubiegłą sobotę przez posługę JE ks. bp. Grzegorza Suchodolskiego sześciu alumnów naszego seminarium otrzymało święcenia diakonatu. W sobotę 17 czerwca czekają nas święcenia prezbiteratu, których w katedrze siedleckiej udzieli JE ks. bp Kazimierz Gurda. Do kapłańskiego grona dołączą: dk. Arkadiusz Chromiec, dk. […]

Rozmowa z ks. dr. Łukaszem Celińskim, kierownikiem Referatu Liturgicznego Kurii Diecezjalnej Siedleckiej.

Od 1 lipca zacznie obowiązywać w naszej diecezji dekret dotyczący zasad liturgiczno-muzycznych celebracji pogrzebu. Jaki jest jego cel?

Nie jest to pierwszy tego typu dekret w naszej diecezji. Wcześniej ukazał się podobny dokument dotyczący pewnych elementów liturgiczno-muzycznych związanych z celebracją małżeństwa. Ten, który wkrótce wejdzie w życie, stanowi jego kontynuację. Zawiera wstęp teologiczno-duszpasterski, zagadnienia związane z różnymi formami pogrzebu. Mówi również o czasach, w jakich można go sprawować, wyjaśniając m.in., jak liturgia pogrzebowa powinna wyglądać podczas Triduum Paschalnego. Dokument jest również opatrzony w aneks Komisji ds. Muzyki Kościelnej naszej diecezji.

Spsiała nam rzeczywistość. Zubożała. Śmieciowe jedzenie, śmieciowa elita, śmieciowy język. Nikt nie jest święty, każdemu kiedyś wypsnęło się to i owo.

Problem w tym, że dziś bluzgi trafiły na salony. I stanowią normalny sposób komunikacji. Nie milkną echa nowej „roli”, w jakiej wystąpił znany aktor Andrzej Seweryn, dyrektor zasłużonego i ważnego dla polskiej kultury Teatru Polskiego w Warszawie. Nie jest tajemnicą, że od lat Seweryn sprzyja opozycji, czego dawał wyraz wielokrotnie. OK, wolno mu. Tym razem w sieci pojawił się krótki film (rzekomo prywatny, robiony telefonem komórkowym „z ręki”), stanowiący przesłanie do wnuka (?). Film „puścił w świat” Tomasz Lis, po czym szybko go skasował. Ale ponieważ „internet pamięta”, błyskawicznie pojawiły się w sieci kopie. I rozpętała się medialna burza! Co zatem mogliśmy zobaczyć i usłyszeć?

Wstępując do Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Misjonarek Maryi, s. Lucyna Ignaciuk (1931-2021) miała jasno wytyczony kierunek: nieść Chrystusa innym.

Tak też żyła - zawsze na pierwszej linii frontu - jako przełożona polskiej prowincji zgromadzenia w trudnym okresie przemian, na misjach w Afryce i Słowenii, w końcu - w Bośni i Hercegowinie, dokąd pojechała nieść pokój. Przyszła na świat 20 maja 1931 r. jako jedno z ośmiorga dzieci rolników Anny i Stanisława Ignaciuków. Mieszkali w Kopcach w powiecie łosickim, blisko Mostowa, który był - jak napisze wiele lat później we wspomnieniach - małą zagubioną wioską, bez drogi, daleko od miasta. Na jej dzieciństwie cieniem położył się wybuch wojny, przez co do szkoły w Mostowie rozpoczętej 1 września 1939 r. chodziła tylko trzy dni.

1 czerwca, w święto Jezusa Chrystusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana, w kodeńskim sanktuarium odbyło się II Spotkanie Apostolatu Margaretka.

Organizatorami przedsięwzięcia byli ojcowie oblaci. Spotkanie rozpoczęło się od Mszy św. celebrowanej pod przewodnictwem ks. Sebastiana Biska, diecezjalnego moderatora Apostolatu Margaretka. Kapłan w homilii nawiązał do Ewangelii o modlitwie Jezusa w Ogrójcu. Wskazywał nie tylko na Jego duchowe cierpienia, ale także na opuszczenie i samotność. Przypominał, że doświadczenie osamotnienia jest bliskie również kapłanom i przytoczył obszerny fragment „Modlitwy kapłana w niedzielny wieczór” autorstwa Michaela Quoista. „Jestem Panie sam, cisza mnie przygniata, samotność gnębi. Tobie siebie oddałem. Ciężko niczym być dla siebie, żeby być wszystkim dla bliźnich.

Kiedyś uważał, że strój ludowy to jarmarczny ubiór. Jednak gdy wgryzł się w tematykę, dostrzegł w nim piony, skosy, rytmy i harmonię.

Tak w głowie malarza Marka Leszczyńskiego narodził się pomysł na serię prac, z których powstała wystawa pt. „Strój ludowy”. Ekspozycję można oglądać w Galerii „Oranżeria” Radzyńskiego Ośrodka Kultury, gdzie 26 maja odbył się wernisaż artysty malarza, pedagoga, regionalisty, inicjatora plenerów rodzinnych, który urodził się w Międzyrzecu Podlaskim, ale od lat 70 związany jest z Radzyniem Podlaskim. M. Leszczyński ukończył Państwowe Liceum Technik Plastycznych w Nałęczowie (1967 r.), w 1976 r. obronił dyplom na wydziale sztuk pięknych toruńskiego Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika. Jego malarstwo mieści się w nurcie szeroko rozumianej sztuki figuratywnej. Warunkuje je specyfika pogranicza - barwnego, wielokulturowego.

W tym roku Biblioteka Pedagogiczna w Białej Podlaskiej obchodzi 75-lecie istnienia.

Placówka od dekad i na wiele sposobów służy nauczycielom, studentom i uczniom. Obecnie mieści się przy ul. Kolejowej 8. Jest dobrze znana osobom związanym z oświatą i kierunkami pedagogicznymi. - Na przestrzeni lat kilkukrotnie zmieniała swoją siedzibę i nazwę. Nie zmieniał się tylko jej cel, jakim jest wspieranie edukacji za pośrednictwem książek i czasopism. Myślę, że nasza placówka odegrała istotną rolę w rozwoju oświaty miasta Biała Podlaska oraz powiatów: bialskiego, radzyńskiego, parczewskiego, łukowskiego, a dawniej także łosickiego. Przez lata bialska Biblioteka Pedagogiczna i jej filie stanowiły jedyną książnicę gromadzącą księgozbiór naukowy adresowany do nauczycieli, pracowników powstających w naszym mieście uczelni oraz studentów - zaznacza Renata Adamczuk, wicedyrektor biblioteki.

31 maja odbyły się uroczystości pogrzebowe kpt. Władysława Szwendera, weterana spod Monte Cassino.

Był ostatnim z mieszkających w kanadyjskim Edmonton żołnierzem 2 Korpusu Polskiego Władysława Andersa. Kapitan zmarł 31 maja 2022 r. w wieku 97 lat. Dokładnie w pierwszą rocznicę śmierci jego prochy powróciły do rodzinnego Międzyrzeca Podlaskiego. Takie było bowiem życzenie zmarłego. Uroczystości pogrzebowe śp. kpt. W. Szwendera wraz z ceremoniałem wojskowym odbyły się w kościele pw. św. Mikołaja. Mszy św. przewodniczył proboszcz i dziekan dekanatu międzyrzeckiego ks. kan. Dariusz Parafiniuk. - Człowiek, który służył innym. Żył, niosąc w sercu wielkie umiłowanie do ojczyzny. Swoim życiem i śmiercią pokazał, co znaczy słowo Polska - mówił o zmarłym w homilii ks. D. Parafiniuk.