W niedzielę, 19 października, w miejscowości Budziska wchodzącej w skład parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Woli Zadybskiej poświęcono nowy krzyż. Eucharystia, której przewodniczył proboszcz ks. Włodzimierz Wąsowski, zgromadziła liczne grono mieszkańców i gości.

Nowy krzyż znajduje się na wjeździe do miejscowości, przy drodze prowadzącej od Żelechowa. Został postawiony w miejscu poprzedniego drewnianego krzyża z 1932 r., który wraz z biegiem lat uległ zniszczeniu. Mieszkańcy Budzisk, widząc zły stan dotychczasowego krzyża, wyszli z inicjatywą budowy nowego i solidarnie przystąpili do realizacji swoich zamierzeń.

Bolesnym złudzeniem dla Podlasian było ogłoszenie władz rosyjskich o łagodnych warunkach ujawniania się powstańców i o rzekomym tylko składaniu przysięgi na wierność carowi.

Wielu dało się na to nabrać, tym bardziej że początkowo starano się faworyzować partyzantów pochodzenia chłopskiego. Tymczasem carski aparat śledczy nieustannie pracował: co dzień następowały zatrzymania i wykonywano wyroki śmierci. 20 lutego 1864 r. w Paszenkach 20-letni Jan Grzeniecki został aresztowany za byłe kontakty z żandarmami powstańczymi - Szwedem i Białkowskim. Zarzucono mu, że wspólnie z nimi w folwarku Kolano odebrał 15 sztucerów i schował je w owczarni.

Moja fascynacja poezją Zbigniewa Herberta nie jest raczej niczym dziwnym dla czytelników tych felietonów. A ponieważ znam wiele jego utworów na pamięć, więc powracają one dość często w moich myślach, gdy chcę skomentować jakąś teraźniejszą sytuację.

Ten fragment prozy poetyckiej („Z technologii łez”) przypomniał mi się niemal natychmiast, gdy usłyszałem różnego rodzaju komentarze po zakończonym niedawno w Rzymie synodzie biskupów na temat rodziny. Niekiedy, śledząc doniesienia z obrad biskupów, przecierałem ze zdumienia oczy, słysząc wypowiedzi także purpuratów. Skądinąd zasłużony kard. Krzysztof Schönborn, arcybiskup Wiednia, w jednym z wywiadów rozwodził się nad tym, jak wspaniale „partnerzy” opiekują się sobą w związkach homoseksualnych i choćby dlatego należy wziąć ich za wzór.

Są takie sytuacje, z których nie bardzo jest dobre wyjście, a prawdę mówiąc, chyba w ogóle go nie ma. Bo proszę sobie wyobrazić, że człowiekowi szwankują i nogi, i głowa.

I jest np. tak: Tup-tup-tup - idą nogi do piwnicy, a głowa niesie informację po co. Ale jak już do tej piwnicy dochodzą i pytają głowę, po co przyszły, to głowa ani rusz nie potrafi stanąć na wysokości zadania i odpowiedzieć: kartofle to potrzebne, cukier czy mąka? Wszystkiego zabrać się nie da, a może by i trzeba zaraz z powrotem przynosić, jak produkty okażą się nietrafione…

Każdy człowiek powinien mieć przyjaciół. W tym zacnym gronie nie może zabraknąć również… świętych. Znajomość z tymi, którzy odeszli z tego świata, przynosi nadzwyczajne owoce.

Kiedy myślimy o świętych, oczyma wyobraźni widzimy postaci z aureolą i złożonymi rękami. - Święci często są nam obcy, nawet gdybyśmy wiarę w ich obcowanie wyznawali po milion razy. Pozaziemski świat wydaje się odległy, bajkowy, wręcz wymyślony - zauważa ks. Tomasz Cabaj. - Tytuł świętego w odczuciu wielu z nas kojarzy się z kolejnym szczeblem kościelnej kariery. Świętość ciągle wiążemy z pewną tajemnicą. Nie wiadomo, co jest trudniejsze: żyć jak święty czy przejść wszystkie kongregacje Watykanu, by zdobyć takie miano - dodaje.

Parafia w Hrudzie nosi wezwanie Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny, zaś kościół - Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Wspólnota - jak wyjaśnia przewodzący jej od listopada 2013 r. ks. Jarosław Grzelak - liczy ok. 1,2 tys. osób. Do parafii należą miejscowości: Hrud, Ossówka, Kamieniczne i Rozkosz.- Początki duszpasterskiej posługi ks. J. Grzelaka wiążą się z podjętym dziełem remontu domu parafialnego. Rozpoczęte pod koniec marca tego roku prace są już na finiszu, zaś ich przeprowadzenie - co akcentuje proboszcz - stało się możliwe dzięki zaangażowaniu i hojności miejscowej społeczności. - Większość remontowych prac zostało wykonanych w czynie społecznym przez parafian posiadających uprawnienia w zakresie różnych specjalizacji. Ludzie są bardzo życzliwi i chętni do pomocy - podkreśla ks. J. Grzelak.

Widzowie opuszczali salę po ponad półtoragodzinnym spotkaniu z Teatrem „Już Kończymy” poruszeni i zachwyceni - zarówno treścią, jak i formą spektaklu.

- Czułam się jak w profesjonalnym teatrze - powiedziała jedna w wychodzących pań. - Spektakl był nie „jak profesjonalny”, ale po prostu: profesjonalny - sprostowała jej rozmówczyni. Młodzieżowy teatr prowadzony przez Ewę Śliwińską w piątkowy wieczór, 10 października, w Radzyńskim Ośrodku Kultury zaprezentował swój najnowszy spektakl, zatytułowany „44”, poświęcony powstaniu warszawskiemu.

Bialczanie pamiętali o liturgicznym wspomnieniu bł. ks. Jerzego Popiełuszki. Spotkanie poświęcone męczennikowi miało nie tylko charakter modlitewny.

Mieszkańcy Białej Podlaskiej spotkali się najpierw na Mszy św. celebrowanej w kościele Wniebowzięcia NMP. Eucharystii przewodniczył ks. dziekan Marian Daniluk. Słowo Boże wygłosił ks. Grzegorz Kozłowicz. Homilię rozpoczął od przypomnienia okoliczności aresztowania i śmierci bł. ks. Jerzego. Przytaczał słowa ks. Teofila Boguckiego, ówczesnego proboszcza parafii św. Stanisława Kostki na Żoliborzu, który stojąc nad trumną ks. J. Popiełuszki mówił: „ziemia polska otrzymała nowego bohatera narodowego i nowego męczennika”. Ks. Grzegorz zaznaczył, że nauczanie ks. Jerzego jest ciągle bardzo aktualne.

17 października odbyła się inauguracja roku akademickiego w Państwowej Szkole Wyższej im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej. W tym roku uczelnia obchodzi 15-lecie swego istnienia.

Uroczystość zorganizowano w nowo wybudowanej hali sportowej. W spotkaniu wziął udział podsekretarz stanu Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego Jacek Guliński. Uczestnicy inauguracji wysłuchali m.in. wystąpienia rektora uczelni prof. dr. hab. Józefa Bergiera, który przypomniał, że w pierwszym roku funkcjonowania PSW (wtedy jeszcze PWSZ) naukę pobierało 348 studentów.

Przyszedł czas na modernizację przestarzałych urządzeń liczącej prawie 30 lat oczyszczalni ścieków. Tym bardziej, że korzysta z niej teraz także gmina Międzyrzec Podlaski.

Remont obiektu planowano już kilka lat temu, jednak przeszkodą były wysokie koszty. Gdyby Przedsiębiorstwo Usług Komunalnych zdecydowało się realizować to zadanie z własnych środków, potrwałby on kilka lat. Spółce udało się jednak pozyskać dofinansowanie z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej i zaplanować modernizację oczyszczalni do końca 2015 r. Szacowany koszt inwestycji to 8 mln zł. PUK z własnych środków dołoży prawie 3 mln zł. Będzie w niej partycypować ponadto gmina Międzyrzec Podlaski.