Targają mną mieszane uczucia. Z jednej strony odczuwam satysfakcję, że m.in. moje teorie spiskowe się sprawdzają, z drugiej jest mi przykro, iż nad Polską pod rządami uśmiechniętych nieudaczników wisi miecz Damoklesa.

Ostrze, które - nie ma się co łudzić - po raz kolejny najboleśniej zrani najsłabszych. A właściwie już ich rani. To oni bowiem najdotkliwiej odczuwają ból, oglądając po trzykroć każdą złotówkę wyciąganą z coraz chudszych sakiewek. To oni z przerażeniem spoglądają na termometry, bo nie są pewni, czy będzie ich stać na ogrzanie mieszkań drożejącą w zawrotnym tempie energią z „tanich” ekoźródeł. Oni polują na najtańsze produkty, gdyż to, na co jeszcze przed rokiem wydawali kilka złotych, dziś kosztuje dwa, trzy razy tyle. To oni wreszcie zachodzą w głowę, co zrobią, gdy nagle pojawi się przed nimi perspektywa utraty pracy.

23 listopada w parafii Trójcy Świętej odbyło się spotkanie modlitewno-formacyjne kół Żywego Różańca rejonu bł. Karoliny Kózkówny.

Wzięło w nim udział ok. 600 osób: zelatorów i zelatorek z dekanatów: łaskarzewskiego, garwolińskiego, żelechowskiego, ryckiego i osieckiego. Spotkanie rozpoczęło zawiązanie wspólnoty, po czym proboszcz ks. kan. Jan Spólny scharakteryzował gończycką parafię. Dużo miejsca poświęcił Grobowi Dzieci Utraconych znajdującemu się na miejscowym cmentarzu. W 2020 r. pochowano w nim 640 dzieci zmarłych w wyniku aborcji lub poronień. - Coraz więcej ludzi tu przybywa: świeccy, księża, nawet kilku biskupów. Przyjeżdżają ludzie, którzy nie mogą mieć dzieci, ale też ci, którzy zmagają się z syndromem poaborcyjnym - podkreślał.

Akcja Katolicka i Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Diecezji Siedleckiej w niedzielę 24 listopada przeżywały swoje święto patronalne.

Centralnym punktem uroczystości była Eucharystia pod przewodnictwem bp. Grzegorza Suchodolskiego w siedleckiej katedrze. - Dzisiaj, w uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, gromadzimy się, ażeby uznać panowanie Jezusa Chrystusa nad całym światem, a przede wszystkim nad każdym człowiekiem - podkreślił. - On jest Królem ludzkich serc, Królem pełnym pokory, miłości, służby względem człowieka, dlatego przy Jego sercu odnajduje się każdy: począwszy od tych, którzy są najsłabsi, odrzuceni, pokrzywdzeni, aż po najmożniejszych tego świata - powiedział na początku Mszy św.

Powiększa się zbiór zdigitalizowanych dokumentów Archiwum Diecezjalnego w Siedlcach, udostępnionych na stronie archiwum.diecezja.siedlce.pl.

Dostępnych jest obecnie 30 ksiąg, do końca roku zamieszczonych zostanie kolejnych 15. Przybywa też badaczy korzystających z cyfrowej wersji dokumentów. Jak wskazuje umieszczony na stronie licznik, od maja br. odwiedziło ją 1430 osób. Budowanie wirtualnego zbioru rozpoczęło się w 2022 r. od skanów trzech unikalnych ksiąg z XVII i XVIII w. Wytypowane wówczas woluminy ze względu na bardzo zły stan zachowania manuskryptów przed przystąpieniem do digitalizacji poddano konserwacji. Zajął się tym zespół konserwatorów papieru z Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

Modlitwa ma sens i wartość. Nie jest przykrym czy nudnym obowiązkiem, ale okazją do spotkania z Bogiem i bycia w Jego szczególnej obecności.

Najmocniej i najbardziej przekonująco brzmią świadectwa tych, którzy ją praktykują. Wojciech Telaczyński zaznacza, że modlitwa łączy się dla niego nierozerwalnie z tożsamością bycia dzieckiem i umiłowanym synem Boga. - Jest otwartością na łaski płynące nieustannie od Dobrego Taty. Modlitwa pacierzowa jest trwaniem ze wspólnotą Kościoła na adoracji Boga. Moja modlitwa osobista nie jest już pacierzem, a rozmową, żaleniem się, dziękowaniem za wszystko, nawet to, co w życiu trudne. Moją najukochańszą formą modlitwy jest uwielbienie, trwanie przy Panu, oddawanie Mu czci. Ta forma najbardziej owocuje w moim życiu i przekłada się na relacje z Nim i ludźmi - tłumaczy.

Pierwszą Niedzielą Adwentu rozpoczniemy duchowe przygotowanie do przeżycia świąt Bożego Narodzenia. Choć galerie handlowe i ulice od dawna rozświetlone są lampionami, mienią się tysięcznymi refleksami światła, wydaje się, że jest w nas coraz więcej ciemności i beznadziei.

Oto pani w okienku kiosku przy warszawskiej ulicy kupuje karki bożonarodzeniowe. „Tylko bez tych «Jezusków» proszę” - dodaje. Infantylizm? Zła wola? A może jedno i drugie? Zresztą… trzeba mieć wiele szczęścia, by w XXI w. dostać pocztówki zawierające rzeczywiste motywy świętowania. Dominują czerwone krasnale, gwiazdka, wesołe reniferki, tysiące pustych, nic nieznaczących słów o „magii świąt” - niezliczone maski pustki, coraz trudniej kryjące ludzką - nieuświadomioną często - rozpacz stanowiącą konsekwencję skazania Boga na banicję.

Rozmowa z Markiem Budziszem, publicystą, historykiem, ekspertem ds. Rosji i obszarów postsowieckich Instytutu Wolności.

Jak ocenia Pan ostanie wydarzenia i decyzje wokół wojny na Ukrainie: zezwolenie na używanie rakiet ATACMS przez Ukrainę, wystrzelenie przez Rosję pocisku międzykontynentalnego. To początek końca wojny czy raczej jej rozszerzenia na inne kraje?

Wydaje mi się, że do jej rozszerzenia nie dojdzie. Mamy do czynienia z pewną grą manipulacyjną, której celem jest pokazanie, że obie strony konfliktu, zarówno Federacja Rosyjska, jak i Ukraina oraz jej sojusznicy, są gotowi przenosić wojnę na wyższy poziom. To m.in. udzielenie Ukrainie zgody na zaatakowanie celów na terenie Rosji czy zaangażowanie państw trzecich po stronie Federacji Rosyjskiej.

Rozmowa z ks. kan. dr. Jerzym Dudą, proboszczem parafii św. Stanisława BM w Siedlcach i wykładowcą patrologii w Wyższym Seminarium Duchownym w Siedlcach.

Ledwo zdążyły dopalić się znicze na grobach naszych bliskich po Wszystkich Świętych, a już mamy atmosferę Bożego Narodzenia. Ze wszystkich stron atakują nas watahy bałwanków, mikołajów, choinki. Jakby między 1 listopada a 25 grudnia istniała pustka. Nierzadko w całym tym przedświątecznym zabieganiu zapominamy, po co to wszystko. Zapominamy, że rozpoczyna się Adwent.

To prawda. Opowiadają, że Mahatma Gandhi, twórca współczesnej państwowości indyjskiej, kiedy w młodości studiował w Anglii, widząc to całe przedświąteczne zabieganie, zakupy, reklamy, choinki, mikołajów zapraszających do supermarketów, renifery, pocztówki krzyczące o magii świąt, zapytał: „Gdzie w tym wszystkim jest Chrystus?”.

Potrzebujemy świadków, którzy będą mówili o Bogu, Kościele, swojej miłości do Niego.

Mam nadzieję, że błogosławione wdowy staną się czytelnym znakiem obecności Kościoła w życiu współczesnego świata i swoich najbliższych - podkreślał podczas Mszy św. bp Kazimierz Gurda, który 23 listopada w siedleckiej katedrze konsekrował sześć wdów. Helena Chaciak z parafii Bożego Ciała i Henryka Romaniuk z parafii św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Siedlcach, Ewa Chudek z parafii Trójcy Świętej w Wiśniewie, Maria Owczarczyk z parafii św. Jana Chrzciciela w Górznie, Anna Pucyk z parafii Nawiedzenia NMP w Domanicach i Stanisława Sobiczewska z parafii św. Jakuba Apostoła w Przesmykach przygotowywały się do tego dnia kilka lat, choć - jak przyznają - pragnienie konsekracji kiełkowało w ich sercach od dawna.

„Adventus” po łacinie znaczy „przyjście”. Znów będziemy słuchać podczas liturgii pięknych czytań z Księgi Izajasza, znów będą Roraty na cześć Miriam, znów z jakimś wzruszeniem i poruszeniem serca przeczytamy adwentowe hymny brewiarzowe i antyfony, znów wrócą adwentowe melodie i pieśni. Cieszę się tym wszystkim, jak dziecko. Pan objawia się w tak wielkim bogactwie i pięknie […]