Mszą św. sprawowaną w intencji potrzebujących oraz wieczornicą zatytułowaną Być dobrym jak chleb 18 grudnia w sanktuarium Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Radzyniu Podlaskim zainaugurowano obchody Roku Świętego Brata Alberta. Obok Matki Bożej patronuje on radzyńskiej świątyni.

W czerwcu br. Sejm RP ustanowił rok 2017 Rokiem Świętego Brata Alberta, nawiązując do 100-lecia jego śmierci. W radzyńskim kościele poświęcona świętemu jest boczna kaplica, w której znajduje się obraz z wizerunkiem św. Alberta Chmielowskiego. To właśnie tam specjalny program słowno-muzyczny zaprezentowała młodzież z I LO.

W święto Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, siostry tereski z siedleckiej wspólnoty Jedność oficjalnie rozpoczęły akcję duchowej adopcji więźnia.

Propozycję otoczenia modlitwą każdego proszącego o nią więźnia wysunęły siostry ze Zgromadzenia Jedność pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus: Anna Sławatyniec i Bożena Wetoszka, które pomagają w oprawie Eucharystii sprawowanej dla osadzonych w siedleckim Zakładzie Karnym i w innych akcjach związanych z apostolatem więziennym. - Pomysł zrodził się w sercu s. Anny w czasie modlitwy. Nie sposób nie uznać, że pochodzi od Ducha Świętego - relacjonuje s. Bożena.

Możesz być jak człowiek - to tytuł reportażu Żanety Walentyn i Adriany Andrzejewskiej, dziennikarek Polskiego Radia Pomorza i Kujaw, o Chavie Nissimov z Izraela, która życie zawdzięcza Bronisławie i Wawrzyńcowi Walczakom z Siedlec. Jej historia jest jednym z epizodów ostatniej wojny, widzianym z perspektywy dziecka. Opowieść o czasach grozy zapisała - już jako osoba dorosła - na kartach książek. W Siedlcach historia ocalenia żydowskiej dziewczynki przez rodzinę Walczaków jest nadal nieznana.

Chava Nissimov urodziła się 9 czerwca 1939 r. w Warszawie. W chwili wybuchu wojny miała 12 tygodni. Nie uchroniło jej to jednak przed koszmarem zagłady. Od początku musiała wraz z bliskimi żyć w ukryciu. Zagrożenie minęło wraz z wyzwoleniem spod okupacji niemieckiej Siedlec, gdzie wówczas przebywała.

Ponieważ już drugi rok nie było zajęć z religii w guberni siedleckiej i lubelskiej (w języku rosyjskim), gdyż bp Jaczewski nie wyznaczył do tego innych kapłanów, pod koniec 1902 r. nowy premier rządu rosyjskiego Plehwe wezwał ordynariusza diecezji do Petersburga.

Oświadczył mu, iż życzeniem cesarza jest, aby biskup wyznaczył prefektów do nauki religii. Bp Jaczewski wyjaśnił, że tego nie może uczynić, gdyż byłby jako pasterz zignorowany przez społeczeństwo polskie, chyba że premier da przyrzeczenie na piśmie, że po roku wykłady będą prowadzone po polsku. Plehwe odmówił, więc biskup odpowiedział, że nie może wyznaczyć prefektów, gdyż już tyle obietnic ze strony rządu pozostało niespełnionych.

O tym, gdzie są peryferie, nie decydują kilometry. Misjonarze idą głosić Chrystusa na peryferia ludzkiego życia. Do osób wykluczonych z głównego nurtu życia. Nieważnych, zbyt słabych, by upomnieć się o swe prawa, pozbawionych godności i znaczenia z powodu nędzy duchowej i materialnej.

Obecnie 2007 misjonarek i misjonarzy z Polski głosi Ewangelię w 97 krajach świata. Opuścili swe domy rodzinne, wspólnoty i diecezje, by wśród trudności i przeszkód dzielić się skarbem wiary i służyć najuboższym z ubogich. Misjonarze prowadzą działalność charytatywną, edukacyjną i medyczną, stając się znakiem nadziei dla opuszczonych, sierot, starców, bezdomnych i wykluczonych.

Rozmowa z ks. dr. Jerzym Dudą, dyrektorem Wydziału Duszpasterskiego Kurii Diecezjalnej Siedleckiej

Podczas swej pierwszej podróży apostolskiej, której celem była Brazylia i Światowe Dni Młodzieży w Rio de Janeiro, rozpoczynający w 2013 r. pontyfikat papież Franciszek zauważył, że żyjemy dziś „nie tyle w epoce zmian, ile znajdujemy się w sytuacji zmiany epoki”. Remedium na duchowy głód charakteryzujący współczesny świat upatrywał w wewnętrznej przemianie, duszpasterskim i misyjnym nawróceniu wspólnoty wiernych i jej pasterzy. Być uczniem-misjonarzem - co to znaczy i jakie kroki narzuca wspólnocie Kościoła?

Jeśli zaś miarę w zawziętości przebierzecie, tedy nie będzie ani dla jednych, ani dla drugich zmiłowania i poganin posiądzie tę ziemie na wieki wieków - przestrzegał w Trylogii. 10 grudnia 1905 r. Henryk Sienkiewicz został pierwszym polskim laureatem literackiej Nagrody Nobla.

Drogę do światowej sławy bez wątpienia utorowała mu wydana w 1896 r. powieść Quo vadis, która zrobiła zawrotną karierę w całej Europie. Jednak, wbrew panującej opinii, to nie za nią dostał najbardziej prestiżową spośród nagród. Akademia Szwedzka uhonorowała Polaka za całokształt pracy artystycznej: za wybitne osiągnięcia w dziedzinie eposu i rzadko spotykany geniusz, który wcielił w siebie ducha narodu.

Nauczyciel, przyjaciel, człowiek wielki duchem - pod takim hasłem 16 grudnia w Radzyńskiej Izbie Regionalnej odbył się wernisaż fotografii obrazujących pracę zawodową i społeczną prof. Mieczysława Stagrowskiego.

23 grudnia przypadała 30 rocznica śmierci tego wybitnego nauczyciela i dwukrotnego dyrektora radzyńskiego liceum ogólnokształcącego, twórcy harcerskiego szczepu Węzeł, oddziału Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, opiekuna miejsc pamięci i turysty. Wernisaż połączył kilka pokoleń ludzi, którzy na różnych etapach swego życia zetknęli się z osobą M. Stagrowskiego.

1 stycznia po raz 50 będziemy modlili się o pokój. Papież Franciszek w Orędziu na Światowy Dzień Pokoju 2017 przypomniał, że wszelki niepokój wywodzi się z wnętrza człowieka. Iż każda przemoc zawsze prowadzi na manowce, niszczy to, co w człowieku najcenniejsze. Ratunkiem jest powrót do Ewangelii i jej logiki.

Pokój! Wołanie o niego rozbrzmiewa dzisiaj tak często, jak nigdy dotąd. O potrzebie pokoju językiem dyplomatycznym i propagandowym mówi wielka polityka, piszą media, dyskutuje się na forum wielkich organizacji międzynarodowych. Pacyfiści zwołują potężne protesty, manifestują zieloni i obrońcy demokracji, o pokój wołają przywódcy mocarstw - za plecami trzymając pod bronią (na wszelki wypadek) potężne dywizje, uzbrojone w najnowocześniejszy sprzęt, służący do szybkiego i sprawnego zabijania ludzi.

Pielgrzymować oznacza (…) odejść od samego siebie i pójść na spotkanie z Bogiem, tam, gdzie On się objawił, tam, gdzie łaska Boża ukazała się w szczególnym blasku - mówił papież Benedykt XVI podczas swej pielgrzymki do sanktuarium św. Jakuba w Santiago de Compostela. Słowa te bardzo dobrze pasują do tego, co zrobili Mędrcy ze Wschodu, by spotkać Chrystusa.

Ewangelia mówi o nich mocno powściągliwie. Nie podaje nawet ich liczby - to, że obchodzimy święto Trzech Króli jest wynikiem utrwalenia pewnej tradycji (jednej z wielu, dodajmy), a nie historycznego przekazu. Zresztą, nawet co do historyczności mędrców bibliści i badacze starożytności toczą zaciekłe spory. Największą liczbę zwolenników ma stwierdzenie, że byli to prawdopodobnie astrologowie, posiadający wiedzę tajemną.