W naszej diecezji przybywa parafii, w których są organizowane modlitwy w celu osiągnięcia uzdrowienia pochodzącego od Boga. Dlaczego przyciągają one rzesze wiernych?

Rzeczywiście, oprócz Dnia Chorego obchodzonego 11 lutego, w liturgiczne wspomnienie Matki Bożej z Lourdes, niektórzy duszpasterze w ciągu roku organizują w swoich parafiach systematyczne lub okazjonalne spotkania modlitewne o uzdrowienie. Duża frekwencja świadczy o głębokim przekonaniu, że wszelkie uzdrowienia pochodzą od Boga.

Proszę Ojca, czemu służy okres Wielkiego Postu?

To czas nawrócenia. Jego istotę najlepiej oddaje Środa Popielcowa oraz słowa „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Nawrócić się, to zacząć myśleć inaczej, niż do tej pory. Myśleć według tego, co mówi Jezus, co mówi Ewangelia. Do podjęcia tego wyzwania zachęca dobre przeżycie rekolekcji wielkopostnych.

Pytana o to, co najbardziej fascynuje ją w tym organie, jakim jest mózg, Aleksandra Kołodziej, siedlczanka studiująca neurokognitywistykę, odpowiada krótko: - Fakt, że w każdym aspekcie życia bez końca można sobie zadawać pytanie: „Co w tym momencie dzieje się w głowie?”.

Od wielu lat próbę rozgryzienia tej zagadki podejmuje psychologia, jednak mózg nadal w pewnych aspektach pozostaje jak czarna skrzynka.

Jak minęło Księdzu Biskupowi Boże Narodzenie tysiące kilometrów od rodzinnego domu w Polsce?

Skromnie i spokojnie. Przed świętami na spotkanie opłatkowe, które zorganizowałem w Symferopolu, przyjechali posługujący katolikom na Krymie księża, zakonnicy i zakonnice. 24 grudnia, tak jak w Polsce, nasi wierni wzięli udział w Pasterkach, z tym że odprawione one były o 18.00 albo 22.00, ponieważ na 24.00 wielu osobom nie udałoby się dojechać, a po Mszy - wrócić do domu.

„Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” - tak brzmi hasło roku duszpasterskiego, który rozpoczął się wraz z pierwszą niedzielą Adwentu, 30 listopada. Co to w ogóle znaczy nawrócić się?

Wielu ludzi myśli, że chodzi o to, by się poprawić, jednak źródłosłów - greckie słowo metanoia -wskazuje, że nawrócić się, to zacząć myśleć inaczej. Bez tego wszystkie działania, żeby być lepszym, okażą się pozorne.

Z graniem jest jak… - Tomasz zawiesza głos, szukając najtrafniej oddającego istotę rzeczy porównania. - Zna pani ten kawał? Żona mówi do męża: „W życiu nie zdołasz zerwać z hazardem”. A on na to: - „A założysz się?!”. Tak, właśnie tak zmienia człowieka ten przeklęty nałóg - stwierdza.

- Nazywam się Tomasz, lat 62. Miałem wszystko: dyplom inżyniera, świetną pracę, dobrze prosperującą firmę, dom, dwa samochody, rodzinę. Od kilkunastu lat jestem w separacji z żoną, dzieci widuję sporadycznie. Mieszkam w starym drewniaku po dziadkach, a na chleb zarabiam na budowie. Uczciwie - zastrzega. - Nie boję się tych słów: przegrałem swoje życie - mówi.

W świecie elektroniki dzieci czują się jak ryba w wodzie. Zabijają nam ćwieka w kwestii technicznych szczegółów telefonu komórkowego. Bez mrugnięcia okiem rozgryzają zagwozdki podsuwane przez autorów gier komputerowych. Tworzą nowe światy. I niechętnie wracają do reala.

- Próbujemy nad tym zapanować - przekonują rodzice, podpytywani, jak radzą sobie z odrywaniem swoich córek i synów od komputerów, konsol, telefonów. Ale nie brzmi to przekonująco, zwłaszcza że pociągnięci za język, nie potrafią ukryć wrażenia, że wirtualny świat - gry, portale społecznościowe, zakupy w sieci itd. - po prostu kradnie im dzieci.

W całej Europie październik jest Miesiącem Świadomości Raka Piersi, a 15 października ustanowiono Europejskim Dniem Walki z Rakiem Piersi. Jakie przesłanie niosą te daty?

Mają przypominać kobietom m.in. o tym, że styl życia, jaki prowadzimy, nie pozostaje bez wpływu na zdrowie naszych piersi, że każda z nas może zachorować na raka piersi, ale też zapobiegać zachorowaniom, oraz o tym, jak ważne w procesie zwalczania raka jest wstępne wykrywanie zachorowań.

Życie nas nie rozpieszcza, ale to nie powód do malkontenctwa - przekonuje Renata Orłowska. Jej filozofia życiowa? Jeśli jakaś kłoda przypadkiem wpadnie człowiekowi pod nogi, a w jej przypadku - koła wózka, którym się porusza, trzeba ją pokonać. Po prostu. - Trudności nas wzmacniają - akcentuje.

Renata Orłowska ma 38 lat, wiele pogody ducha i potrzebę bycia w ruchu we krwi. Z mężem dzieli wiele pasji, które sprawiają, że życie jest takie ciekawe: literaturę fantasy, skandynawskie kryminały, polskie filmy, koty czy podróże. - Jestem też gadułą - uprzedza lojalnie, sprawnie podjeżdżając do stołu, na którym jej mąż Paweł stawia herbatę.

Od niemal 20 lat posługuje Ksiądz w najsłynniejszym i najstarszym z istniejących sanktuariów ku czci św. Michała Archanioła, „nie ludzką ręką poświęconym” - we włoskiej Apulii, na Górze Gargano. W czym tkwi wyjątkowości tego miejsca?

Podczas pierwszego objawienia św. Wawrzyńcowi, biskupowi Sipontu, św. Michał Archanioł powiedział znamienne słowa: „Tam, gdzie się otwiera skała, będą przebaczone grzechy ludzkie. Modlitwy, które będziecie tu zanosić do Boga, zostaną wysłuchane”. Grota w Górze Gargano jest więc miejscem spotkania z Bogiem, miejscem nawrócenia, powrotu do źródeł, które św. Michał wskazuje swoim imieniem. Hebrajskie imię Mika’El znaczy „Któż jak Bóg”, inaczej mówiąc: Bóg w centrum, Bóg punktem odniesienia.