W sobotę 3 września w sanktuarium Matki Bożej Królowej Rodzin odbyła się II Diecezjalna Pielgrzymka Osób Zawierzonych Jezusowi w niewolę miłości przez ręce Maryi. Był to szczególny czas, którego hasłem przewodnim były słowa wypowiedziane przez Maryję: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”.

Program pielgrzymki obejmował: zawiązanie wspólnoty, konferencję formacyjną, adorację Najświętszego Sakramentu, modlitwę różańcową, świadectwo osób zawierzonych oraz wspólną Eucharystię. Grupa pielgrzymów z całej diecezji przybyła do Parczewa, aby wspólnie zainaugurować stałą formację osób zawierzonych. Wraz z kapłanami na co dzień formującymi osoby zawierzone przyjechali z wielu parafii: Białej Podlaskiej, Łukowa, Siedlec, Radoryża Kościelnego, Wisznic, Dębowej Kłody, Kodeńca, Radzynia Podlaskiego, Kąkolewnicy, Terespola, Kałuszyna, Garwolina, Kłoczewa.

Tegoroczna Diecezjalna Pielgrzymka Kół Żywego Różańca do Leśnej Podlaskiej zgromadziła ponad cztery tysiące uczestników. To było rekordowe spotkanie!

Zgromadzonych powitali przeor leśniański o. Justyn Duszczyk oraz ks. Grzegorz Koc, diecezjalny moderator ŻR. Potem pielgrzymi wypełniający plac św. Józefa wysłuchali konferencji wygłoszonej przez znanego z kanału internetowego „Teobańkologia” ks. Teodora Sawielewicza. Kapłan mówił o siedmiu etapach modlitwy wskazywanych przez św. Teresę z Avila. Najpierw przypominał, że Różaniec jest modlitwą ustną i myślną. Zaznaczał, że ważne jest w nim nie tylko wypowiadanie poszczególnych „zdrowasiek”, ale przede wszystkim myślenie o tajemnicach. - „Zdrowaśki” mają jedynie nadawać rytm naszej modlitwie, istotniejsze jest rozważanie treści biblijnych ukazanych w tajemnicach - wyjaśniał ks. Teodor. Potem dopowiadał, że modlitwa myślna dzieli się na medytacyjną i kontemplacyjną. - Rozważając np. nad zmartwychwstaniem Pana Jezusa, myślimy o jakimś grobie w swojej duszy, o tym, że Pan Jezus chce tam zmartwychwstać, że jest jakiś grzech, z którego powinniśmy zrezygnować.

Wspólnota parafialna to wspólnota żyjąca wiarą i niosąca wiarę - powiedział generał zakonu paulinów, dziękując Bogu za 30 lat posługi zakonników we Włodawie.

28 sierpnia w parafii św. Ludwika 30-lecie powrotu paulinów do Włodawy obchodzono z uroczystością odpustową ku czci patrona - króla Francji. Świętowanie rozpoczęła wieczorna Msza św. w intencji zmarłych, celebrowana przez o. Anzelma Frączka OSPPE w kaplicy Zmartwychwstania Pańskiego na cmentarzu 27 sierpnia. W niedzielę, przed Sumą odpustową, przeor włodawskiego konwentu paulinów o. Marek Nowacki OSPPE dziękował Bogu za 30 lat posługi ojców i braci Zakonu Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika na ziemi włodawskiej. - 30 sierpnia 1992 r. nastąpiło liturgiczne przejęcie parafii przez paulinów, którzy wpisali się w historię tego miasta i jego rozwoju - mówił przeor. Zaznaczył, że rocznica ta połączona została z odpustem ku czci św. Ludwika oraz jarmarkiem, który ma pokazać gościom „to wszystko, co mamy najlepszego w naszym historycznym i kulturalnym dorobku”.

Księdzu prałatowi nie było obojętne, jak funkcjonuje Kościół i całe miasto - we wszystko się angażował - mówił bp Grzegorz Suchodolski w homilii podczas Mszy św. pogrzebowej ks. prałata Henryka Rzeszotka.

16 sierpnia w parafii św. Zygmunta Króla pożegnano wieloletniego proboszcza zmarłego w piątek 12 sierpnia. Śp. ks. H. Rzeszotek przeżył 90 lat, z tego 64 lata w kapłaństwie. Budził nadzieję Na początku homilii bp G. Suchodolski, nawiązując do odczytanej Ewangelii, podkreślił, że największą tragedią jest dla ludzi śmierć Boga w naszym sercu. - Jesteśmy dzisiaj po to, by wsłuchać się w Ewangelię nadziei o żyjącym Bogu, o żyjącym w Jezusie Chrystusie, Panu i Odkupicielu człowieka, który nawet do tych swoich uczniów tracących nadzieję przyłącza się na nowo, idzie z nimi cierpliwie, wyjaśnia im pisma i łamie dla nich chleb. To jest Jezus - Bóg, który nigdy nie opuszcza człowieka. Dzisiaj, kiedy chcemy oddać ostatnią posługę zmarłemu ks. prałatowi, przypominamy sobie prawdę o Bogu żyjącym. Przez 64 lata swojej posługi kapłańskiej ks. H. Rzeszotek był tym, który nieustannie budził w sercach ludzi nadzieję o żyjącym Bogu i budował wspólnotę Kościoła, by w tej wspólnocie wielu młodych i starszych mogło odzyskiwać często utracone nadzieje, odnajdywać Boży zamysł względem swojego życia i stawać się pełnymi wiary i gorliwości uczestnikami projektu zbawienia - zaznaczył, dodając, że uroczystości pogrzebowe są też okazją, by za posługę słowa, sakramentów św. i budowania wspólnot kościelnych księdzu prałatowi podziękować.

Jak wielki, wspaniały i piękny może być człowiek, który złączył swoje życie z Jezusem Chrystusem - mówił podczas kazania biskup siedlecki, wskazując na s. Hilarię.

Urodzona w Świerszczowie w 1887 r., ochrzczona w Wereszczynie Emilia Główczyńska - w zakonie s. Maria Hilaria od Imienia Jezus - jest patronką cierpiących duchowo, psychicznie i fizycznie. Życie służebnicy Bożej i wypełnianie powołania przez przyszłą błogosławioną Kościoła zostało przybliżone przez s. Bogumiłę Czemko ze zgromadzenia Małych Sióstr Niepokalanego Serca Maryi 21 sierpnia w kościele św. Stanisława BM w Wereszczynie, w wykładzie poprzedzającym Mszę św. z udziałem bp. Kazimierza Gurdy. Jedno biedne nic Na uroczystości 135-lecia urodzin s. Hilarii w miejscu, w którym przyjęła chrzest, zgromadziły się licznie siostry honoratki, obecny był dziekan dekanatu hańskiego ks. Janusz Sutryk, wikariusz prowincjalny Warszawskiej Prowincji Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów o. Tomasz Wroński, proboszcz parafii św. Bazylego w Świerszczowie ks. Sławomir Górny, gospodarz miejsca - proboszcz parafii św. Stanisława BM w Wereszczynie ks. Gabriel Mazurek oraz wierni z miejscowości i okolic. S. Bogumiła, postulatorka procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożej, w wykładzie określiła s. Hilarię mianem „mocarza Bożej miłości”. - Mówiła o sobie „Jedno biedne nic” i tak chciała być znana. Stało się zgoła inaczej - podkreśliła, przywołując czas narodzin i początek drogi do świętości Emilii, która wychowana była w rodzinie o głębokich tradycjach katolickich.

Śp. ks. Jan w wierze i razem z Chrystusem rozeznawał swoją przyszłość, odczytywał drogę życia, którą miał dla niego przygotowaną Pan Bóg, odczytywał drogę swojego powołania - mówił bp K. Gurda w homilii podczas uroczystości pogrzebowych.

Ks. Jan Zaleszczyk zmarł 10 sierpnia w wieku 76 lat. Uroczystości pogrzebowe odbyły się w piątek 12 sierpnia. O 10.00 w parafii Trójcy Świętej pod przewodnictwem bp. Grzegorza Suchodolskiego sprawowana była Msza św. żałobna poprzedzona modlitwa różańcową. Następnie ciało zmarłego przewiezione zostało do Wisznic, do jego rodzinnej parafii, gdzie o 14.30 sprawowana była Msza św. pogrzebowa, której przewodniczył bp Kazimierz Gurda. - W takich chwilach jak dzisiejsza, doświadczając tajemnicy śmierci naszych bliskich, wyrażamy wdzięczność Bogu za dar zbawienia, za to, że obdarowuje nas życiem wiecznym po naszej śmierci i zapowiada na końcu czasów nasze zmartwychwstanie. I ufamy, że nasz brat ks. Jan z daru zbawienia dokonanego przez Jezusa, Bożego Syna, już się raduje i cieszy. On bowiem spełnił podstawowy warunek, jaki Jezus stawia każdemu, kto chce otrzymać dar zbawienia, a mianowicie przyszedł do Jezusa - mówił biskup w homilii, przywołując słowa Pana Jezusa z Ewangelii św. Jana: „Tego, który do mnie przychodzi, precz nie odrzucę” (J 6,37).

Sierpniowy odpust ku czci Wniebowzięcia Matki Bożej zgromadził w sanktuarium Matki Bożej Kodeńskiej tysiące pielgrzymów. Takich tłumów nie było tu od kilku ostatnich lat.

Obchody jak zwykle rozpoczęły się już 14 sierpnia. Tego dnia, późnym popołudniem, ojcowie oblaci tradycyjnie witali pielgrzymki piesze. Najliczniejsze grupy przybyły z Piszczaca (430 osób), Wisznic (360), Terespola (300), Łomaz (200), Sławatycz (160), Horbowa (110), Huszczy (100) i Tucznej (95). Przed 18.00 kopię wizerunku Matki Bożej Kodeńskiej przeniesiono w procesji z bazyliki na kalwarię. Potem rozpoczęła się uroczysta Msza św., której przewodniczył biskup pomocniczy naszej diecezji Grzegorz Suchodolski. Na początku pasterz odniósł się do momentu wejścia naszych pątników na Jasną Górę. Opowiadał, że kiedy razem z pielgrzymami szedł w kierunku jasnogórskiej bazyliki, od młodych ludzi, wychodzących z częstochowskich klubów słyszeli słowa: „Niech żyje szatan” i „Kocham szatana”. - Tak wygląda nasze dzisiejsze społeczeństwo. Jest cywilizacja życia i cywilizacja śmierci. Dla jednych skarbem jest wiara, dla drugich kult tego, co nazywamy neopogaństwem. I często są to członkowie tych samych rodzin. Dlatego mamy tak wiele niepokoju w sercu, bo te podziały z roku na rok zamiast gasnąć, ciągle się pogłębiają. Widzimy, jak wiele jest zagrożeń, jak wiele osób atakuje to, co jest święte i Boże. Wielu po cichu dokonuje swojej kościelnej apostazji, nie wypisując się oficjalnie, ale w sercu gasząc płomień wiary, który zaczął płonąć w momencie chrztu św. - komentował biskup.

Papież Franciszek pobłogosławił nowe korony dla obrazu Matki Bożej Kodeńskiej wykonane z okazji upamiętnienia 300-lecia pierwszej koronacji wizerunku. Do Watykanu zawiozła je delegacja, w skład której weszli m.in. oo. oblaci i biskup siedlecki Kazimierz Gurda.

Do Rzymu pojechali prowincjał polskiej Prowincji Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej o. Paweł Zając OMI, proboszcz parafii w Kodniu o. Michał Hadrich OMI, przełożony kodeńskiej wspólnoty i kustosz sanktuarium Matki Bożej Kodeńskiej Królowej Podlasia - Matki Jedności o. Krzysztof Borodziej, bp K. Gurda. Towarzyszył im m.in. współfundator nowych koron senator Grzegorz Bierecki wraz z rodziną. Korony wykonał polski artysta specjalizujący się w złotnictwie i bursztynnictwie - Dariusz Drapikowski z Gdańska. Umieszczono w nich bursztyny: biały, miodowy i złoty. W koronie Maryi znalazł się również kamień z Groty Narodzenia w Betlejem, a w koronie Chrystusa - kamień z Golgoty.

Już po raz szósty Domowy Kościół z parafii Miłosierdzia Bożego w Siedlcach zorganizował pielgrzymkę rowerową. Tym razem Małgosia i Darek Lipińscy, inicjatorzy i głównodowodzący tych wypraw, wspierani przez ks. Łukasza Gomółkę, który podjął się duchowej opieki nad pielgrzymami, zaplanowali wyjazd do Wilna, do Matki Bożej Ostrobramskiej.

Na szlak wyruszyliśmy w niedzielę 31 lipca, po Mszy św. o 7.00. Już w homilii ks. Ł. Gomółka, nawiązując do Ewangelii, wskazał duchowy plan pielgrzymki, tj. znalezienie odpowiedzi na pytanie: „czy jestem bogata/bogaty przed Panem Bogiem?”. Przed naszym wyjazdem specjalnego błogosławieństwa 32-osobowej grupie udzielił proboszcz parafii ks. prałat Kazimierz Niemirka. Wcześniej zaznaczył, że wyznaczona trasa nie będzie drogą na skróty - ustalona została w taki sposób, byśmy mieli szansę ubogacić się, odwiedzając miejscowości związane z wielkimi postaciami Kościoła i miejsca kultu religijnego.

„Rodzina nadzieją Kościoła” - pod takim hasłem na Jasną Górę wyruszyli pątnicy z diecezji siedleckiej.

31 lipca wymarsz 17 grupy 42 PPP na Jasną Górę poprzedziła poranna Eucharystia w kościele św. Ludwika we Włodawie. W słowie skierowanym do pątników podprzeor klasztoru oo. paulinów o. Michał Pacan nawiązał do bł. kard. Stefana Wyszyńskiego, który postawił wszystko na Maryję. Paulin wskazał również, że pielgrzymka to „wyjątkowa okazja, aby uwielbić Boga, wyrazić dziękczynienie i wyeksponować naszą radość z bycia chrześcijaninem”. Kazanie wygłosił kierownik PPP ks. Paweł Bielecki, który pielgrzymowanie określił jako „ważny czas przemiany ludzkich serc, umysłów, uświęcenia, modlitwy, refleksji, medytacji, wsłuchiwania się w słowo Boga”. - Pielgrzymka to trud, wyzwanie, cierpienie, krzyż, który człowiek, z miłości i wiary, świadomie przyjmuje na swoje barki i chce nieść - zaznaczył. Odwołując się do hasła tegorocznej pielgrzymki: „Rodzina nadzieją Kościoła”, ks. P. Bielecki mówił o rodzinie pielgrzymkowej, biologicznej i tej, jaką jest Kościół oraz parafia.