Podobnie jak Siedlce, kazał Dybicz trzymać za wszelką cenę przeprawę w Liwie. Z polskiej strony bronił jej po wycofaniu się z Węgrowa gen. Andrychiewicz. Od rana 10 kwietnia trwały pod Liwem zacięte walki.

Tego dnia, gdy rozpoczynała się bitwa pod Iganiami, gen. Benckendorf, szef policji cesarstwa rosyjskiego, pisał do W.Ks. Konstantego: „Polska występuje wobec nas jako wróg [nie chce do nas należeć - JG] i tym samym daje cesarzowi prawo podbicia i zdobycia tego kraju.

10 kwietnia, o świcie, grupa gen. Prądzyńskiego ruszyła z Wodyń na Siedlce przez Wolę Wodyńską, Trzciniec i Domanice. Droga wiodła przez gęsty i podmokły las, więc marsz odbywał się z trudnościami, był ciężki i męczący.

W związku z otrzymanymi dzień wcześniej niekorzystnymi informacjami, 8 kwietnia feldmarszałek Dybicz zwołał radę wojenną. Wiadomość o skromnych zapasach podana przez intendenta nie była przesadzona. Okazało się bowiem, że do Kocka dotarło zaledwie dwieście furmanek prowiantu i tyle samo z ziarnem.

4 kwietnia 1831 r. Leon Drewnicki, setnik Straży Bezpieczeństwa i d-ca oddziału z brygady gen. Andrychiewicza operujący w rej. Kamieńczyka, zdobył na Rosjanach sporo beczek soli, mąki, kaszy, grochu i owsa.

Stare cmentarze mówią o przeszłości i… teraźniejszości. Ich wygląd świadczy o tych, którzy żyją obecnie. Dawne miejsca pochówku, pomniki i krzyże są nauczycielami oraz przekazicielami historii.

30 lat temu doszło w Siedlcach do akcji strajkowej, której inicjatorami i głównymi „aktorami” byli rolnicy ziemi podlaskiej. Strajk był wyrazem niezadowolenia z tragicznej sytuacji rolnictwa indywidualnego i niezrealizowania wcześniejszych porozumień ustrzycko-rzeszowskich.

Nie chodziło mi o to, żeby była to książka typowo naukowa ale książka o Kościele, który żyje, który ma związki z narodem, o pracy jego duchowieństwa - mówił w styczniu br. Tadeusz Semieniuk. Promocja jego ostatniego, pośmiertnie wydanego dzieła „Kalendarium dziejów Parafii Św. Trójcy w Radzyniu Podlaskim i Dekanatu Radzyńskiego” odbyła się 20 października w I LO.

Aby dotknąć historii Białej Podlaskiej, szczególnie tej odnoszącej się do ubiegłego stulecia, warto wybrać się do Muzeum Południowego Podlasia. Oddział Martyrologiczno-Historyczny przy ul. Łomaskiej 21 przypomina, że wojenna zawierucha nie ominęła także naszego regionu.

Pod koniec marca 1831 r. feldmarszałek Dybicz otrzymał uzupełnienia z głębi Rosji w postaci 14 tys. żołnierzy i 39 dział. Już 27 marca w Międzyrzecu była obecna II brygada 2 dywizji huzarów (1,6 tys. szabel) z 12 działami, w Białej Podl. 2 brygada z 1 dyw. uł. (1,6 tys. szabel) z ośmioma działami.