O pomocy z nieba dla par pragnących dziecka - w rozmowie z Aleksandrą Zapotoczny, dziennikarką akredytowaną w Biurze Prasowym Stolicy Apostolskiej, autorką książek o świętych i ich relikwiach - w tym najnowszej pt. „Cudowne krzesło świętej z Neapolu”.

Jest w Neapolu krzesło, na którym siadają kobiety pragnące dziecka. Przed trzema wiekami siadywała na nim św. Maria Franciszka od Pięciu Ran Jezusa Chrystusa. Stygmatyczka do dziś pośredniczy w cudzie narodzin. Jak to jest możliwe?

Maria Franciszka była pobożną kobietą, świecką mniszką w środku miasta, która po wstąpieniu do Trzeciego Zakonu św. Franciszka przybrała płócienny brązowy habit. Pragnęła służyć ludziom i towarzyszyć Jezusowi w męce, a Bóg jej wysłuchał, obdarzając stygmatami.

Rozmowa z ks. Bogumiłem Lempkowskim, kierownikiem Rowerowej Pielgrzymki Diecezji Siedleckiej na Jasną Górę.

Ubiegłoroczna I Rowerowa Pielgrzymka Diecezji Siedleckiej zapoczątkowała istnienie nowej rodziny pielgrzymkowej w naszej diecezji. Co w tej rodzinie działo się w ciągu roku?

Z jej częścią udało nam się wyjechać 8 września na uroczystości odpustowe do Loretto, a w październiku - wyruszyć do Pratulina na Diecezjalną Pielgrzymkę Mężczyzn. Ponad połowa pielgrzymkowej grupy, która liczyła prawie 100 osób, stawiła się też na spotkaniu opłatkowym.

Rozmowa z ks. dr. Jackiem Jaśkowskim, duszpasterzem akademickim, autorem bloga „Gaudium et Spes”.

Moralność i polityka dziś chyba nie idą w parze? A może to zbyt pesymistyczne stwierdzenie?

Zastanawiam się, czy kiedykolwiek w Polsce szły w parze… Oczywiście nie wolno generalizować i trzeba uczciwie powiedzieć, że nie brakuje pięknych postaw konkretnych ludzi, którzy zdają sobie sprawę z tego, iż wybory polityczne to wybory na wskroś moralne. Natomiast jako naród mamy z tym problem.

Rozmowa z o. Stanisławem Tasiemskim OP, publicystą, tłumaczem tekstów papieskich, wiceprezesem Katolickiej Agencji Informacyjnej.

Jak można podsumować pontyfikat papieża Franciszka? Gdyby Ojciec miał wskazać słowa klucze, jak one by brzmiały?

Po pierwsze - papież i pontyfikat niespodzianek, począwszy od jego wyboru, przez różne zaskakujące wydarzenia, spontaniczne zachowania, a kończąc na nieoczekiwanej śmierci, bo wielu myślało, że odejdzie wcześniej. Niektórzy dziennikarze już kilka lat temu typowali daty. Tymczasem Pan Bóg, który - jak podkreślał papież Franciszek - jest Bogiem niespodzianek, wybrał mu bardzo symboliczny czas na przejście z tego życia do wieczności - święta Zmartwychwstania Pańskiego.

Rozmowa z s. M. Elżbietą Siepak ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach.

Jest Siostra autorką nowej biografii św. s. Faustyny pt. „Zachwycona Miłosierdziem”. Ukazuje się ona w szczególnym momencie. W tym roku mija bowiem 100 lat od jej wstąpienia do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia i 25 lat od jej kanonizacji. Podobno materiały do tej publikacji zbierała Siostra 40 lat?

To prawda. Znałam jeszcze rodzeństwo św. Faustyny, współsiostry, które ją pamiętały, i ludzi z tamtych czasów. Miałam więc okazję, by o wiele rzeczy pytać i gromadzić różne materiały - informacje o niej, jej rodzinie, wspomnienia, zdjęcia zbierałam przez całe życie zakonne, nie przypuszczając, że kiedyś sama będę z nich korzystać.

Rozmowa z ks. prof. Waldemarem Chrostowskim, biblistą, laureatem Nagrody Ratzingera.

Zmartwychwstanie Jezusa to wielka tajemnica. Co właściwie stało się w Jerozolimie owej wiosny 30 r. ponad dwa tysiące lat temu?

Zmartwychwstanie Jezusa przynależy do dwóch porządków: doczesności i wieczności. W obrębie pierwszego, który znamy, bo w nim żyjemy, mieści się życie Jezusa Chrystusa oraz Jego męka, śmierć i złożenie do grobu. Wiemy, że 3 lub 7 kwietnia 30 r. (trwają dyskusje nad dokładną datą) Jezus umarł na krzyżu, a Jego ciało tego samego dnia pospiesznie pochowano. Wiadomo też, że gdy na trzeci dzień kobiety, a potem apostołowie Piotr i Jan udali się do grobu, zastali go pustym.

Rozmowa z prof. Wojciechem Polakiem, historykiem, nauczycielem akademickim Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, przewodniczącym Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej.

„Mamy wobec naszych przodków zobowiązanie przenoszenia polskości w następne pokolenia” - pisze Pan w swojej najnowszej książce „Pierwsze królestwo. Mocarstwo Bolesława Chrobrego”. Jest ona realizacją tego postulatu?

Tak, oczywiście. Powinno nam zależeć na tym, by nasza młodzież zachowywała polską tożsamość, polski patriotyzm, także polski obyczaj.

Rozmowa z prof. Mieczysławem Rybą, historykiem, profesorem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, przewodniczącym Sejmiku Województwa Lubelskiego.

18 marca z więzienia został wypuszczony Ryszard Cyba, skazany na dożywocie za morderstwo działacza PiS-u Marka Rosiaka. Sędzia uznała, że cierpi on na zaburzenia psychiczne, „które nie rokują wyleczenia, a nawet poprawy”, po czym przewieziono go do schroniska dla bezdomnych, potem DPS-u… Jak dotąd taka sytuacja chyba nie miała miejsca w tym kraju?

Przynajmniej ja nie przypominam sobie takiej sytuacji.

Rozmowa z dr. Tomaszem Szczepańskim, kustoszem Muzeum Katyńskiego w Warszawie.

Jakie według Pana były prawdziwe powody zbrodni katyńskiej?

To stanowi nadal przedmiot dyskusji historyków. Wydaje się jednak, że decyzję należy wiązać z zamiarem sowietyzacji Polski, co implikowało eksterminację jej elit i szerzej - grup społecznych mogących być głównym czynnikiem oporu. Bo szeregowy policjant czy strażnik więzienny w sensie formalnym do elity nie należał, ale był na pewno związany z państwem polskim poprzez sam charakter swojej służby.

Rozmowa z bp. Grzegorzem Suchodolskim, przewodniczącym Rady ds. Apostolstwa Świeckich przy Konferencji Episkopatu Polski.

Księże Biskupie, spytam trochę przewrotnie: po co są świeccy w Kościele?

Świeccy są nie tylko w Kościele, ale są Kościołem. Wraz z pozostałymi ochrzczonymi - osobami duchownymi i zakonnymi - tworzą jedno Mistyczne Ciało Chrystusa, którego zadaniem jest szerzenie Królestwa Bożego na ziemi. Każda z tych grup ma swoją specyficzną misję. O ile zadaniem osób duchownych i żyjących we wspólnotach zakonnych jest przepowiadanie Ewangelii w obszarach utożsamianych z Kościołem, o tyle wierni świeccy są powołani, by tę samą Ewangelię głosić poza murami świątyni, czyli w świecie, w którym żyją.