Lokalna Grupa Działania - Stowarzyszenie „Poleska Dolina Bugu” zakończyło realizację projektu pn. „Poleska Dolina Bugu w muralach zaklęta”.

Mieszkańcy południowej części Łukowa mogą już korzystać z nowych ulic. Całość prac kosztowała nieco ponad 5,2 mln zł.

Caritas Diecezji Siedleckiej zaprasza osoby ubogie i samotne do udziału w spotkaniach wielkanocnych, które odbędą się w Białej Podlaskiej i w Siedlcach.

Szanowni Państwo, informujemy, iż z powodu pracy serwisowych prowadzonych na naszej stronie echokatolickie.pl występują problemy z pobraniem e-wydania.

Modlitwa duchowej adopcji dziecka poczętego wyprasza dar potomstwa, scala rodziny, bywa też rodzajem ekspiacji za grzech aborcji.

Kto raz włączył się w to dzieło, odnawia je nieustannie, bo liczy się cel: ratunek dzieci zagrożonych zabiciem w łonie matek. Do Centralnego Ośrodka Duchowej Adopcji na Jasnej Górze zgłosiła się kobieta, która trzy miesiące wcześniej pochowała swojego męża. „Byliśmy bezdzietnym małżeństwem” - wyjaśniła na wstępie i opowiedziała, że w chwili śmierci jej mąż kilkukrotnie powtórzył słowa: „Ile tu dzieci! Skąd te dzieci?”. Początkowo - jak tłumaczyła - nie zastanawiała się nad ich znaczeniem. Później zrozumiała.

Na 2026 r. planowane jest ukończenie świątyni Sagrada Família w Barcelonie, dzieła Antoniego Gaudíego, sługi Bożego Kościoła katolickiego, jeszcze za życia nazwanego Bożym architektem.

7 czerwca 1926 r., późnym popołudniem, na jednej z barcelońskich ulic tramwaj linii 30 potrącił przechodnia. Kilka osób przeniosło poszkodowanego na bok. Nieboraka uznano za nędzarza: wychudzony, w wytartym do granic możliwości ubraniu, pospinanej agrafkami kurtce i butach nałożonych na gołe stopy, nie miał przy sobie pieniędzy ani dokumentów. W jego kieszeniach znaleziono kilka orzechów laskowych, szkic przedstawiający fasadę budującego się kościoła Sagrada Família i Ewangelię. Rannego przewieziono do hospicjum dla ubogich.

Rozmowa z br. Adamem Gęstwą OFMCap, dyrektorem Szkoły dla Spowiedników.

W jaki sposób podchodzić do spowiedzi, by dobrze zrozumieć jej istotę?

Warto uświadomić sobie, że jest to sakrament, pamiątka, którą Bóg zostawił nam, ludziom. Kryje się w nim historia grzechu i doświadczenia przebaczenia. Dlatego rozumiem go jako możliwość drogi powrotu. To wielka szansa dla człowieka, który popełnia błędy i niszczy plan Boga względem swojego życia. Sakrament pojednania to droga nawrócenia, i to rozumianego nie tylko jako metanoia. Tym uniwersyteckim pojęciem określamy zmianę sposobu myślenia. Sakrament pokuty to stworzenie nowej rzeczy, ponowne rozgoszczenie się w łonie Boga.

Rozmowa z prof. Mieczysławem Rybą, prezesem Klubu Inteligencji Katolickiej im. prof. Czesława Strzeszewskiego w Lublinie, wykładowcą Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Przed nami ważne wybory, bo obejmujące kilka obszarów. Będziemy decydować o władzach gmin, miast, a także województw.

Rzeczywiście, przed Polakami ważne decyzje, podejmowane nie tylko lokalnie, ale i na wyższych szczeblach. One w pewien sposób rozgraniczą strefy wpływów poszczególnych ugrupowań. Bo władza w Polsce jest rozproszona i spora jej część lokuje się w samorządach, np. kwestie finansów. Dlatego wybory - do sejmików - w szczególności będą pokazywać, w jaki sposób ta konstelacja polityczna w Polsce na najbliższy czas się określi.

Przed nami ważne dni: Niedziela Męki Pańskiej, Wielki Tydzień, Triduum Paschalne. To nie tylko wspomnienie historii, uczczenie wydarzeń mających kluczowe znaczenie dla naszej wiary i naszego zbawienia.

Spojrzenie li tylko z perspektywy chronologii na przeszłe wydarzenia, jako coś dokonanego, zamkniętego, w sposób dramatyczny zubożyłyby naszą celebrację. W jednej z pierwszych scen w „Pasji” Mela Gibsona pada szczególne pytanie. Jezus zostaje powalony i straż świątynna prowadzi Go przed Sanhedryn. W pewnym momencie, mocno uderzony, pada na ziemię. W tej samej chwili kamera pokazuje Maryję i Marię Magdalenę, jak wiedzione intuicją budzą się z niespokojnego snu.

Dla podlaskich unitów krzyż Chrystusa był rycerską chorągwią, pod którą stawali do walki o wiarę i Kościół. Takie sformułowanie pojawia się wielokrotnie w zachowanych opisach i wspomnieniach.

W świadectwie opowiadającym o obronie drelowskiej świątyni czytamy: „Według ks. Franciszka Wasilewskiego z Radzynia lud, trzymając w ręku krzyż jak zwycięską chorągiew, odpowiedział, że od kościoła nie odstąpi: bo jak żyć bez kościoła i jak dzieci bez kościoła wychowywać? Tego lud pojąć nie mógł. Dziwna rzecz. Trzy roty piechoty rosyjskiej, pochylone karabiny, wymierzone z odległości może pięciu metrów i świadomość bliskiej śmierci niewątpliwie budziły strach.