W niedzielę 19 lutego w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Próchenkach odbyła się wyjątkowa uroczystość, w której uczestniczyli parafianie i członkowie rodziny Onufrego Hawryluka, unity z Korczówki.

W czasie Mszy św. celebrowanej przez proboszcza parafii ks. Tadeusza Turyka wspominano heroiczną postać unity w setną rocznicę jego śmierci. Onufry Hawryluk był gnębiony przez carskich urzędników i wojaków za obronę wiary i odmowę przejścia na prawosławie. Za swoje niezłomne przekonania wiele lat spędził w aresztach i więzieniach carskich. Dzięki staraniom hr. Zamojskiego rodzinie udało się wydobyć z więziennych lochów półżywego Onufra - tak nazywali go bliscy. Mimo cierpień nie odstąpił od swojej wiary, za co trafił jeszcze raz do więzienia carskiego na terenie dzisiejszej Białorusi.

Tegoroczna nowenna przed uroczystością św. Józefa rozpocznie się w sobotę 11 marca. W kolejnych dniach  będą zawierzane Bogu przez wstawiennictwo patrona poszczególne dekanaty naszej diecezji.

Idźcie do Józefa! - powtarzane od dziesięcioleci słowa zachęty do uczestnictwa w marcowym nabożeństwie przyniosły plon. Każdego roku przez dziewięć dni poprzedzających uroczystość św. Józefa parafianie oraz pielgrzymi przybywający do sanktuarium z diecezji i spoza jej granic gromadzą się przed ołtarzem z piękną figurą patrona, ufni w moc jego wstawiennictwa u Boga. „Św. Józef nie zawiedzie!” - powtarzają, a wyrazem ich wiary są składane na kartkach i odczytywane w kolejnych dniach nowenny prośby.

19 lutego uroczyście podsumowano prace remontowo-konserwatorskie przeprowadzone w kościele Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w  Białej Podlaskiej.

W wyniku szeroko zakrojonych działań wnętrze bialskiej świątyni zyskało zupełnie nowy wygląd. Prace rozpoczęto w 2020 r. od odnowienia ołtarzy. W 2022 roku położono nową posadzkę i pomalowano ściany. - Nasze drewniane ołtarze i płaskorzeźba Boga Ojca widoczna nad prezbiterium otrzymały nowe barwy. Ta renowacja domagała się jednak dopełnienia. Dlatego zdecydowaliśmy się na wymianę posadzki. Poprzednia została położona w latach 50 ubiegłego wieku. Układaniu nowej towarzyszyła wymiana stuletniej instalacji elektrycznej. Wszystkie kable i przewody umieszczone są teraz nie na ścianie, lecz pod podłogą. Posadzka jest wykonana z wysokiej jakości granitu sprowadzanego m.in. z Indii. Z kościoła zniknęły kaloryfery, ponieważ tradycyjne ogrzewanie zamieniliśmy na podłogowe. Całości dopełniło malowanie wnętrza świątyni.

Celem Wspólnoty bł. Euzebiusza, która powstała w 2011 r., jest duchowe wspieranie Zakonu św. Pawła Pierwszego Pustelnika.

Jej członkowie zobowiązują się podjąć modlitwę za ojców i braci paulinów w wybranym dniu każdego miesiąca. Wspólnocie patronuje założyciel Zakonu Paulinów bł. Euzebiusz z Ostrzyhomia, który w XIII w. zebrał pustelników żyjących w lasach naddunajskich na Węgrzech. Podczas najazdu Tatarów, aby uratować swoje życie, ukrywał się w lasach, gdzie spotkał wielu pustelników. W 1246 r. rozdał cały swój majątek biednym i z kilkoma towarzyszami rozpoczął życie wypełnione pokutą i kontemplacją. Jego wspólnota przyjęła tę samą surową regułę, co eremici z drugiego klasztoru św. Jakuba założonego przez bp. Bartłomieja z Peczu. Euzebiusz miał wizję złączenia obu wspólnot, czego dokonał, stając się pierwszym przełożonym pustelników naddunajskich. Nadał nowemu zgromadzeniu nazwę Zakonu Braci św. Pawła Pierwszego Pustelnika i już jako prowincjał zabiegał o jego zatwierdzenie przez Stolicę Apostolską.

Trzy unikalne księgi z XVII i XVIII w. poddane w 2022 r. konserwacji i digitalizacji powróciły do zasobów Archiwum Diecezjalnego. Dostępne są już w wersji cyfrowej.

W ubiegłym roku Archiwum Diecezjalne w Siedlcach realizowało projekt pn. „Cyfryzacja, opracowanie i udostępnienie zbiorów dawnej diecezji łuckiej i brzeskiej (XVII-XVIII w.) - Etap I”. Efektem projektu, na który diecezja siedlecka uzyskała grant, jest udostępnienie zdigitalizowanej zawartości trzech ksiąg ze zbiorów konsystorza janowskiego dawnej diecezji łuckiej i brzeskiej - źródeł dotyczących terenów obecnej Polski, ale także i dawnej Rzeczpospolitej m.in. Bracławszczyzny, Polesia i Wołynia. W ramach projektu zakupiony został serwer i utworzono stanowisko komputerowe.

W sobotę 11 lutego, w liturgiczne wspomnienie Matki Bożej z Lourdes, w kaplicy bursy św. Stanisława Kostki odbyła się wyjątkowa uroczystość: błogosławieństwo wdowy. Pochodząca z Terespola Galina Jarowicz jest trzynastą w diecezji kobietą, która po śmierci męża przyjęła konsekrację.

W tym szczególnym momencie G. Jarowicz towarzyszyli najbliżsi, a także inne wdowy i dziewice konsekrowane z diecezji siedleckiej. Mszę św. pod przewodnictwem biskupa siedleckiego Kazimierza Gurdy sprawowali m.in.: wikariusz biskupi ds. życia konsekrowanego ks. kan. Marek Matusik, odpowiedzialny za formację indywidulanych form życia konsekrowanego ks. Sebastian Bisek oraz rezydent parafii Świętej Trójcy w Terespolu, do której należy nowa pobłogosławiona wdowa, ks. Andrzej Żelazo.

W sobotę 4 lutego w Centrum Charytatywno-Duszpasterskim w Siedlcach 80 osób - przedstawicieli parafii, zgromadzeń zakonnych i wspólnot uczestniczyło w I Szkoleniu Medialnym.

Dostrzegając znaczenie obecności Kościoła instytucjonalnego w przestrzeni internetu, także komunikacji prowadzonej przez parafie, wspólnoty, ruchy czy instytucje kościelne, oraz stale rosnącą liczbę użytkowników mediów społecznościowych w Polsce, Biuro Prasowe Diecezji Siedleckiej wraz z Wydziałem Duszpasterskim Kurii Diecezjalnej zorganizowało spotkanie szkoleniowe. Jego celem była profesjonalizacja komunikacji Kościoła siedleckiego, wykorzystanie mediów w misji ewangelizacyjnej, a także wymiana doświadczeń i określenie możliwości współpracy na przyszłość.

Światło, którym jest Jezus, rozświetla mroki ziemi i ludzkiego życia - mówił biskup siedlecki Kazimierz Gurda podczas Eucharystii połączonej z liturgią światła i dziękczynieniem za dar życia konsekrowanego.

2 lutego Kościół przeżywa Święto Ofiarowania Pańskiego, a od 1997 r. Dzień Życia Konsekrowanego. Z tej okazji do katedry przybyli zakonnicy i zakonnice, konsekrowane wdowy, dziewice, a także członkowie instytutów świeckich z diecezji siedleckiej. Wspólnie dziękowano za ich codzienną posługę, świadectwo wiary i miłości do Kościoła Chrystusowego, a także modlono się o nowe powołania do wszystkich form życia konsekrowanego. Pierwszym punktem czwartkowego spotkania była konferencja ks. Leszka Woronieckiego SAC.

Regina Michalak prowadzi kronikę chóru Oremus, w którym śpiewa od kilkunastu lat. Wspiera ją w tym mąż Tadeusz. Specjalnie dla ,,Echa Katolickiego” przypomnieli najważniejsze wydarzenia z racji okrągłej rocznicy powstania wspólnoty obecnej w parafii św. Józefa w Międzyrzecu Podlaskim.

Na przełomie lat 1941/1942 zostali aresztowani ówczesny proboszcz międzyrzeckiej parafii św. Józefa i jej organista. Nowym proboszczem został ks. Edmund Barbasiewicz. Zaproponował pracę organisty Zygmuntowi Bartoszkowi. W sąsiedniej parafii, noszącej wezwanie św. Mikołaja, obowiązki organisty objął Leon Maleszyk. Panowie podjęli współpracę i założyli przy kościele św. Józefa chór męski, werbując do niego m.in. uczniów międzyrzeckich szkół. Równocześnie z powstaniem chóru męskiego Z. Bartoszyk stworzył dwugłosowy chór żeński. Z tego okresu zachowały się wspomniana spisane przez jedną z chórzystek - Cecylię Homziuk.

Są wolontariuszami z krwi i kości, choć kiedy ma się „…dziesiąt” lat, nie zawsze jest to tak oczywiste. Każdy z nich przyszedł, żeby tylko w czymś pomóc - na chwilę. Został, bo pomaganie wchodzi w krew.

Zespół Caritas działający przy siedleckiej parafii św. Stanisława BM mam okazję poznać w poniedziałek przed południem. Niedawno zamknęły się drzwi za ostatnią osobą, która przyszła odebrać żywność. Dla wolontariuszy to chwila, kiedy po intensywnym poranku związanym z przygotowaniem paczek, wydawaniem ich i sprzątaniem po kilkugodzinnej krzątaninie, mogą usiąść, wypić herbatę, porozmawiać. W niewielkiej salce, w której przyjmowane są dary, pakowane i wydawane pakiety z produktami żywnościowymi, służącej też za składzik odzieży, przy niewielkim stoliku jest nas tylko siedmioro, ale i tak robi się tłoczno... Rozmowę rozpoczynamy od modlitwy do św. Marcina de Porrès.