Przystanek autobusowy w Ciciborze Dużym stojący przy drodze wojewódzkiej 811 zupełnie zmienił wygląd. Dziś przyciąga uwagę wszystkich podróżujących w kierunku Janowa Podlaskiego.

Do niedawna obiekt był bardzo zaniedbany i nie zachęcał to tego, by z niego korzystać. Pomysłodawcą odnowienia był radny gminy Biała Podlaska Mateusz Siwiec. - O remoncie tego przystanku myślałem od początku swojej kadencji. Bardzo podobał mi się sposób odświeżenia trzech przystanków w Studziance w gminie Łomazy. Wszystkie zostały pomalowane i udekorowane motywami związanymi z Tatarami i kajakami. Postanowiłem zrobić coś podobnego z naszym przystankiem. Zaczęło się od ogłoszenia na fb, w którym napisałem, że szukam jakiegoś graficiarza lub innego artysty.

Boże Narodzenie 1983 r. dla wielu mieszkańców naszej diecezji było niezapomnianą lekcją wiary i nadziei. Obrona krzyży w Miętnem, która się wówczas rozpoczęła, wpłynęła na życie nie tylko uczniów, ale także ich rodzin.

Tamte święta były bardzo radosne, choć jeszcze nikt nie zdawał sobie sprawy z tego, co nas czeka - wspomina Helena Sosnowska, mama Violetty Sosnowskiej-Kluczek, która stała na czele protestów w Zespole Szkół Rolniczych w Miętnem 40 lat temu. - Z wielką radością przyjęłam postawę córki i jej znajomych. Patrząc na tę młodzież, ich modlitwę, zjednoczenie, widzę lekcję, jaką wynieśli z tamtych wydarzeń - zauważa H. Sosnowska. - Zbliżyli się do Boga, także rodziny się umocniły - dodaje, a córka dopowiada: - Tamte święta były pełne wiary i nadziei - nie tylko tej z nadejścia Pana Jezusa, ale też tej, że z Bożą pomocą i w naszej szkole wszystko się wyjaśni.

Filmem o ofiarności, która wychowała kolejne pokolenia, scenarzysta i reżyser Tadeusz Syka nazwał produkcję „Powstaniec 1863” przedstawiającą postać kapelana i dowódcy - ks. gen. Stanisława Brzóski. Jego premierę zapowiedziano na 12 stycznia.

Produkcja wieńczy obchody 160 rocznicy największego zrywu narodowowyzwoleńczego przeciwko rosyjskiemu zaborcy, zarazem jest w polskiej kinematografii pierwszym od 30 lat filmem fabularnym podejmującym temat powstania. Przeciętny Polak o powstaniu, które rozpoczęło się w zimową noc 22 stycznia 1863 r., wie niewiele, mimo że w ocenie historyków pomimo klęski militarnej umocniło ono polską świadomość narodową, miało też wpływ na dążenia niepodległościowe następnych pokoleń. W ocenie reżysera na film zasługiwała wyjątkowa historia ostatniego walczącego powstańca styczniowego.

20 grudnia minie 20 lat od śmierci ks. kan. Romana Soszyńskiego, proboszcza parafii św. Anny w Białej Podlaskiej, który w pamięci wielu osób zapisał się jako gorliwy kapłan, regionalista i miłośnik historii.

Urodził się 29 lutego 1912 r. w Przekopie w gm. Korczew. Znajomi żartowali, że jest dużo młodszy niż pokazuje metryka, ponieważ obchodzi urodziny co cztery lata. Wywodził się z rodziny drobnoszlacheckiej. Jego ojciec dzierżawił młyn. Kiedy mały Roman miał siedem lat, Soszyńscy przeprowadzili się do Siedlec. W miejscu, gdzie stał ich dom, dziś znajduje się park krajobrazowy - po zabudowaniach nie ma żadnego śladu. - Do seminarium trafił trochę przez przypadek.

Nazwisko Boretti można spotkać zarówno w Warszawie, jak i we Florencji. Józef Mikołaj Boretti związany był przez pewien czas również z ziemią hańską, a równo 60 lat temu otrzymał tytuł honorowego obywatela Włodawy.

Urodził się 6 grudnia 1863 r., a ochrzczony został w warszawskiej parafii Świętego Krzyża. Jego przodkowie przybyli do Warszawy pod koniec XVIII w. z Księstwa Mediolanu. Pradziad Józefa Mikołaja - Giuseppe (1746-1849) był włoskim budowniczym działającym w Polsce za Stanisława Augusta, od 1787 r. „Stał na czele Zgromadzenia Murarzy w Warszawie jako pierwszy starszy i był czynny w ustanawianiu nowej ustawy rzemieślniczej” - czytamy w „Sadze Borettich” autorstwa Jerzego Marii Borettiego.

Jego misja została przerwana w trakcie zbyt krótkiego życia - mówi archeolog Wojciech Mazurek, wspominając Marka Bema, z którym współpracował przy badaniach na terenie po byłym niemieckim nazistowskim obozie zagłady w Sobiborze.

19 listopada w wieku 62 lat zmarł Marek Bem - historyk, autor licznych publikacji, w przeszłości dyrektor Muzeum-Miejsca Pamięci w Sobiborze i dyrektor Muzeum Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego we Włodawie, propagator Festiwalu Trzech Kultur. Z zamiłowania podróżnik, był wielkim ambasadorem Włodawy i regionu. Jako historyk poświęcił się problematyce Holocaustu, był wybitnym znawcą historii niemieckiego nazistowskiego obozu zagłady istniejącego od maja 1942 r. do grudnia 1943 r. w Sobiborze. Wspierał od strony historycznej badania archeologiczne prowadzone na terenie po obozie.

Kiedyś odprawiane tam były nabożeństwa majowe z Różą Zamoyską, teraz na ławeczce ustawionej przy posągu Maryi modlą się pacjenci szpitala, a turyści zachwycają się tym miejscem.

W ogrodzie przy budynku Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej Gruźlicy i Chorób Płuc w Adampolu (gm. Wyryki) znajduje się wykonana z białego marmuru XVIII-wieczna figura Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej. Została przeniesiona tutaj z dziedzińca pałacu w Różance należącego do rodu Zamoyskich. Zamoyscy byli właścicielami dóbr włodawskich i różanieckich od 1789 r. - od czasu, kiedy dwunasty ordynat Stanisław Kostka Zamoyski poślubił Zofię Czartoryską, córkę księcia Adama i Izabeli Fleming. Dobra te utrzymali do 1942 r., kiedy musieli je opuścić wyrzuceni przez Niemców.

„Kapłaństwo to służba, kapłanowi trzeba trwać przy ołtarzu do końca jak żołnierzowi na warcie” - mówił śp. ks. prałat Julian Jóźwik (1941-2020). Jego życiu i posłudze poświęcona jest książka „Powołanie i służba”.

Jej autorką jest regionalistka Jadwiga Jóźwik - żona brata ks. Juliana, mająca w swoim dorobku publikacje na temat obiektów sakralnych w Wojcieszowie oraz edukacji regionalnej. W książce przedstawione zostało życie i posługa ks. J. Jóźwika - kapłana o szczególnej wrażliwości na potrzeby drugiego człowieka i troszczącego się o nowe powołania do życia konsekrowanego. - Cieszę się, że udało mi się zebrać obszerny materiał, opracować i opublikować - mówi autorka.

Łukowski Komitet Historyczny to jedna z propozycji wpisujących się w przygotowania do jubileuszu 800-lecia Łukowa, który obchodzone będzie w 2033 r.

12 listopada w I LO im. T. Kościuszki odbyła się druga edycja Łukowskich Spotkań Historycznych organizowanych przez Sławomira Smolaka, prezesa Łukowskiego Stowarzyszenia Rozwoju. Udział w wydarzeniu wzięli miłośnicy lokalnych dziejów. Mieli okazję wysłuchać prelekcji poświęconej łukowskiemu malarzowi Stanisławowi Miłoszowi, o którym opowiedziała żona jego wnuczka - Magdalena Miłosz. O humorze i dowcipach w opisach historycznych mówił ks. kan. Henryk Drozd, autor przewodnika „Z Drozdem i Zbirkiem przez Łuków i okolice”.

W sobotę 18 listopada miał miejsce 12 Zjazd Absolwentów I LO im. Bolesława Prusa w Siedlcach połączony z obchodami 100-lecia szkoły.

W ramach prezentacji należy wspomnieć, że szkoła jest nie tylko kilkukrotną laureatką prestiżowej Złotej Tarczy. Jej uczniowie mają też na swoim koncie liczne naukowe, artystyczne i sportowe dokonania. Aktualnie w 27 klasach „Prusa” kształci się 816 uczniów, wśród których jest pięcioro uchodźców z Ukrainy i trzy osoby z innych państw. Zanim 18 listopada dyrektor I LO Anita Woźnica pociągnęła za sznurek zabytkowego dzwonka i oficjalnie otworzyła jubileuszowe obchody, przez kilka miesięcy pełne ręce roboty miały i społeczność szkoły, i Stowarzyszenie Przyjaciół I LO, i Komitet Zjazdowy.