W 1679 r. jezuici z Drohiczyna znowu popadli w kłopoty. Wydawało się, że utworzone przez nich kolegium upadnie. Mimo wygrania procesu z prawosławnymi sytuacja wcale nie wyglądała różowo. Szykowała się nowa sprawa sądowa.

Sejm w Grodnie rozpoczął się 15 grudnia 1678 r. i trwał do kwietnia roku następnego. Województwo podlaskie reprezentowali m.in. posłowie: Krzysztof Żelski, Jan Hieronim Brzozowski i Marek Butler. Obrady stały się widownią zaciętej walki politycznej, ale ograniczymy się tylko do spraw związanych z Podlasiem.

Na początku 1678 r. właściciel Siedlec wojewoda wołyński Michał Czartoryski stanął na czele wielkiego poselstwa wyprawionego przez sejm do Moskwy, do cara Fiodora. Wojewoda wyjechał z Siedlec zimą i przez północne Podlasie przybył do Grodna. Tutaj

23 października 1676 r. właściciel Białej M. K. Radziwiłł pisał spod Lwowa do dzierżawcy Wohynia, marszałka wielkiego litewskiego Aleksandra Hilarego Połubińskiego: „że zaś sam byłem sejmową ekspedycję wygotował, do Białej pośpieszyć zechcę”.

Ponieważ król Jan III Sobieski za zgodą sejmu wydał zarządzenie o powiększeniu stanu wojska przez tzw. wyprawy dymowe, na podstawie wykazu dymów z 1661 r. opracowano również dla Podlasia tabele żołnierzy, którzy mieli być wystawieni przez poszczególne ziemie i ich przydział do poszczególnych regimentów piechoty.

Późną jesienią 1675 r. niektórzy żołnierze Radziwiłła wrócili do Białej i opowiadali, co widzieli w czasie kampanii. Z ich relacji wynikało, że przed bitwą król Jan Sobieski, klęczac z żoną, dziećmi i ludem w świątyni lwowskiej u stóp cudownego obrazu błogosławionego Stanisława Kostki modlił się żarliwie o zwycięstwo.

Jesienią 1674 r. z nieudanej misji pokojowej do Turcji powrócił cześnik podlaski Jan Karwowski. Sułtan turecki, dowiedziawszy się, że Polacy domagają się zwrotu Kamieńca, „wielce się uraził” i nie chciał udzielić posłowi audiencji, a nawet wzdragał się przed przyjęciem listów Jana III.

Na wieść o śmierci króla Michała, która miała miejsce 10 listopada 1673 r., hetman Sobieski zakończył kampanię wojenną. Na Podolu pozostały tylko umocnione punkty oporu, w których obsadzie znalazły się również oddziały podlaskie.

4 stycznia 1673 r. rozpoczął się zjazd szlachty w Warszawie, będący kontynuacją generalnej konfederacji w Gołębiu. Obradował on wobec zawieszenia sejmu, sejmików i trybunałów przez wymienioną konfederację.

26 stycznia 1672 r. rozpoczął obrady sejm zimowy. Województwo podlaskie reprezentował m.in. chorąży ziemi bielskiej Mikołaj Skaszewski. Marszałkiem izby obrano starostę z Liwu pod Węgrowem Marcina Oborskiego. Po kilku dniach kanclerz wlk. kor. Jan Leszczyński poinformował o stanowisku Turcji.