W związku z trwającym w Kościele Rokiem św. Pawła prezentujemy cykl artykułów ukazujący miasta, które w czasie swych podróży misyjnych odwiedził św. Paweł. Niektóre z tych miejsc zachowały się do dzisiaj, inne zostały zniszczone i pozostały z nich ruiny. Jak zatem wyglądają obecnie miejsca, w których przemawiał Apostoł Narodów? Zapraszamy do podjęcia wyprawy jego śladami!

Wiara w łańcuch wcieleń. Tu i ówdzie pojawiające się rewelacje oparte na rzekomych wspomnieniach z poprzedniego życia i przedstawiane jako niezbite dowody na istnienie reinkarnacji - to wszystko co jakiś czas elektryzuje prasę brukową. Statystyki, fora internetowe pokazują jednak, że problem przez wielu ludzi jest traktowany nie tylko w kategorii sensacji, ale staje się wartością, która zmienia ich spojrzenie na życie.

Ekumenizm - to słowo używane współcześnie dość powszechnie. „Ekumenicznym” zwykło się określać nawet plenery malarskie, skupiające uczestników różnych wyznań lub narodowości. Ale czy wspólne wypicie herbatki na świeżym powietrzu przez Polaka i Rosjanina uprawnia nas do nazwania tego wydarzenia ekumenicznym?

Jest ona jedną z czterech bazylik patriarchalnych znajdujących się na terenie Rzymu i Watykanu. Tutaj spoczywają doczesne szczątki Apostoła Narodów. Stanowi ona też główne miejsce obchodów Roku św. Pawła, zainicjowanego przez Benedykta XVI 29 czerwca 2008 r.

Tajemnica zła od wieków rodziła w ludziach wiele pytań: Skąd się wzięło zło i grzech? Jak się przed nim chronić? Byli również i tacy, którzy starali się wchodzić ze złem w układy i tacy, którzy wypowiadali mu bezpardonową walkę. Ta historia powtarza się nadal…

Początek roku znaczy czas wizyt duszpasterskich. Podczas gdy jedni upatrują w nich sposobności do błogosławieństwa, modlitwy i rozmowy, inni przebąkują o rytuale, a znajdą się też tacy, dla których kolęda „pachnie” pańszczyzną.

W liturgii Kościoła obchodzimy uroczystość Objawienia Pańskiego, w Polsce nazywaną potocznie „świętem Trzech Króli”. To określenie nawiązuje do hołdu złożonego Chrystusowi przez Mędrców ze Wschodu. Jednak na przestrzeni wieków Objawienie Pańskie łączono także z innymi faktami: chrztem Jezusa w Jordanie oraz cudem w Kanie Galilejskiej.

Jednym z moich ulubionych wspomnień z dzieciństwa jest chwila, kiedy rodzice pokazali mi szopkę w naszym kościele parafialnym. Stałam wpatrzona w figurkę Dzieciątka, leżącego na sianku w otoczeniu zwierząt i aniołów, nie mogąc oderwać od niej wzroku.

Jak zatytułować tę przypowieść? Zwykle mówi się, że jest to „przypowieść o pannach mądrych i głupich” lub „przypowieść o dziesięciu pannach”. Rzeczywiście, panny mają prawo do tego, by znaleźć się w tytule, gdyż wraz z Oblubieńcem są głównymi postaciami opowieści.

Człowiek, który znalazł skarb ukryty w roli, najprawdopodobniej był dzierżawcą. Uprawiając ją, natknął się przypadkowo na zakopany skarb. Był człowiekiem uczciwym: chciał nabyć skarb legalnie, więc pomyślał, by kupić ziemię. Mógł po kryjomu wykopać skarb, a potem ogłosić, że znalazł go na swojej ziemi… Prawdopodobnie nikt by nie protestował. Wtedy zachowałby to, co już ma, i pomnożył. Tak uczyniliby przebiegli ludzie tego świata. Synowie ciemności. On jednak chce nabyć go bez krętactw, wybiegów.