Nadzieja rodzi się najpełniej w rodzinie: w spojrzeniu matki na dziecko, w przebaczeniu małżonków, w wiernej modlitwie rodziców za swoje dzieci.

Rodzina to miejsce, gdzie codzienność spotyka się z wiecznością - mówił bp Grzegorz Suchodolski podczas Diecezjalnej Pielgrzymki Rodzin. W niedzielę 11 maja w parczewskiej bazylice spotkały się rodziny z całej diecezji. Towarzyszyło im hasło nawiązujące do motta Roku Jubileuszowego - „Rodzina nadzieją”. Rytm tego święta rodzin, jakim jest zawsze pielgrzymka, wyznaczały: wspólna modlitwa, konferencja, świadectwa, agapa, czas na rozmowy i zabawę dla dzieci.

Maj to tradycyjnie czas Pierwszych Komunii św. Wyjątkowo cicho w tym roku na temat spowiedzi dzieci - w minionych latach rozpalił on żarliwą troskę wielu lewackich środowisk i postępowych teologów o los dziewięciolatków.

Mnóstwo było ubolewania nad torturami, jakich maluchy rzekomo doświadczają przy kratkach konfesjonału, o zagrożeniach ze strony spowiedników już nie wspominając. Korzystając zatem z medialnej ciszy, pochylmy się na moment nad sakramentem pokuty. To temat rzeka. Katecheza szkolna, rekolekcjoniści, misjonarze skupiają się na zagadnieniu: jak się spowiadać? Spróbujmy zmierzyć się z problemem z nieco innej strony.

Litania loretańska jest odmawiana i śpiewana prawie od pięciu wieków. Jej kształt zmieniał się na przestrzeni lat. To jedna z pięciu litanii oficjalnie zatwierdzonych przez Kościół do publicznego odmawiania.

Wielu osobom stała się ona bliska dzięki nabożeństwom majowym i być może dlatego otrzymała tak dużo melodii. Kiedy jest połączona ze śpiewem, nabiera jeszcze większego piękna i podniosłości. Niewątpliwie pomaga nam zbliżać się do Matki Najświętszej, poznać Ją i jeszcze bardziej kochać. Swoimi wezwaniami pokazuje, jak „wielkie rzeczy uczynił Jej Wszechmocny”. Powtarzając kolejne wersy, jesteśmy zaproszeni do kontemplowania działania Boga w życiu Maryi.

Papież Franciszek zawsze stawiał w centrum Ewangelię miłosierdzia, wielokrotnie podkreślając, że Bóg nie męczy się przebaczaniem - mówił 26 kwietnia podczas Mszy św. pogrzebowej kard. Giovanni Battista Re, dziekan Kolegium Kardynalskiego.

Uroczystości pogrzebowe papieża Franciszka poprzedziła ceremonia zamknięcia trumny, która miała miejsce 25 kwietnia, o 20.00, przy ołtarzu konfesji w Bazylice św. Piotra. Przewodniczył jej kamerling Świętego Kościoła Rzymskiego Kevin Joseph Farrell, mistrz celebracji liturgicznych, zaś abp Diego Ravelli odczytał rogito - dokument zawierający krótkie podsumowanie pontyfikatu, który umieszczono w specjalnej tubie i złożono w trumnie.

Po śmierci papieża Franciszka oczy świata zwrócone są na Watykan, gdzie niebawem rozpocznie się jedno z najbardziej tajemniczych i symbolicznych wydarzeń w Kościele katolickim - konklawe. Jak będzie ono wyglądało?

Konklawe w formie, jaką znamy dzisiaj, jest wynikiem trwającej trzynaście wieków ewolucji. - Początkowo prawo wyboru papieża przysługiwało duchowieństwu diecezji rzymskiej czy ludowi rzymskiemu. Odbywało się to na różne sposoby, m.in. przez kompromis czy aklamację. Dopiero w XI w. papież Mikołaj II dekretem „In nomine Domini” postanowił, że wybór biskupa Rzymu należy wyłącznie do Kolegium Kardynałów - mówi dr Agnieszka Romanko z Katedry Kościelnego Prawa Publicznego i Konstytucyjnego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II.

„W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia mojego; która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii św., dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar...” („Dzienniczek”, 699).

Święto Miłosierdzia Bożego ustanowiono na wyraźną prośbę Jezusa skierowaną do św. s. Faustyny. Jest jednym z najmłodszych w naszym Kościele, oficjalnie obchodzimy je dopiero od 25 lat. - Zostało ustanowione 30 kwietnia 2000 r. przez św. Jana Pawła II w dniu kanonizacji s. Faustyny - przypomina s. Maria Faustyna Ciborowska ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia z Łagiewnik.

W niedzielę 20 kwietnia papież Franciszek pojawił się na balkonie Bazyliki św. Piotra i pobłogosławił tłum.

Życzenia „Buona Pasqua!” (Wesołych Świąt Wielkanocnych!), a po nich odczytane już przez innego kapłana orędzie, były ostatnimi słowami, jakie Ojciec Święty skierował do wiernych… Papież miał 88 lat. Argentyński kardynał Jorge Mario Bergoglio, który od 13 marca 2013 r. był 266 biskupem Rzymu, miał w chwili wyboru 76 lat. Do tego momentu - przez 16 lat - był metropolitą swego rodzinnego miasta Buenos Aires. Franciszek to pierwszy mieszkaniec Ameryki Łacińskiej, a także pierwszy jezuita, który został wybrany na najwyższy urząd w Kościele katolickim.

„Jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara” - pisał św. Paweł (por. 1 Kor 15,14). Apostoł doskonale rozumiał wagę wydarzeń paschalnych - my mamy z nimi spory kłopot.

Zmartwychwstanie Chrystusa pokazuje, że czysta, życionośna wiara jest czymś znacznie głębszym niż „metafizyczna wrażliwość”. To Spotkanie! Zmartwychwstały nie objawiał się swoim uczniom jako idea, lotna myśl - przychodził do nich, siadał razem przy stole, jadł, śmiał się, rozmawiał.

Stacja I - Jezus powstaje z martwych

W Orędziu wielkanocnym słyszymy: „O tej to nocy napisano: a noc jako dzień zajaśnieje, oraz: noc będzie mi światłem i radością”. Nie było i nie będzie większego cudu jak zmartwychwstanie Jezusa. Ono wydarzyło się dla nas. Życie zwyciężyło śmierć! Niemożliwe było przecież, aby ona panowała nad Synem Bożym. Jego pusty grób mówi nam o tym, że dla Boga nie ma nic niemożliwego. On ma moc zniweczyć każde zło. Módlmy się, by nasz Pan wprowadził nas w tajemnicę swego zwycięstwa!

Jezus poprzez swoją śmierć na krzyżu zbawił świat. Jest naszym Odkupicielem. - Maryja współpracowała ze swoim Synem w dziele odkupienia w sposób zupełnie wyjątkowy: cierpiała bardziej niż ktokolwiek - podkreśla o. Wawrzyniec M. Waszkiewicz.

W „Pasji” Mela Gibsona - przesyconej wzruszającymi obrazami męki Pańskiej - porusza scena, w której Matka Boża wraz z Marią Magdaleną ściera płótnami z posadzki żywą relikwię: najdroższą krew swego Syna po okrutnym ubiczowaniu „Czemuś, Matko ukochana, ciężko na sercu stroskana?” - ból Maryi wyśpiewujemy w nabożeństwie Gorzkich żali.