Za nami listopadowy „Wieczór z Maryją”. Czuwanie poświęcone było rozwijaniu więzi z Matką Najświętszą.

Konferencję podczas spotkania wygłosił wikariusz kodeńskiej parafii o. Krzysztof Wolnik OMI. Na początku zaznaczył: „Im większa jest cześć dla Matki Bożej w rodzinie, tym Jej opieka nad nią jest owocniejsza i skuteczniejsza”. Zakonnik podkreślał, że łączność z Maryją opiera się na więzi umysłu, woli i modlitwy. - Więź umysłu polega na poznawaniu przez rodziny i należące do niej dzieci, tajemnic z życia Maryi, na znajomości prawd wiary, na dostrzeżeniu miłości Niepokalanej wobec ludzi. Niestety, dziś wielu nie zna prawd dotyczących wielkiej godności Matki Bożej.

17 listopada w kodeńskim sanktuarium odbyło się kolejne Nocne Czuwanie na Granicy. Hasłem przewodnim spotkania były słowa: „Jezus jest drogą”.

Czuwania są adresowane do młodzieży i stanowią kontynuację Nocnych Czuwań Młodych, które przez kilkanaście lat były organizowane w bazylice św. Anny. Wróciły do Kodnia po kilkuletniej przerwie spowodowanej m.in. pandemią. Listopadowe czuwanie rozpoczęło się od konferencji wygłoszonej przez ks. dr. Kamila Duszka, diecezjalnego moderatora Ruchu Światło-Życie. Kapłan podkreślał, że każdy człowiek jest przez Boga chciany i kochany. - On pragnął, byś żył, był szczęśliwy, dobry i mądry. Wiesz, że na świecie nie ma drugiej takiej samej osoby jak ty?

Rozmowa z o. dr. Jerzym Szyranem OFMConv, wykładowcą teologii moralnej, autorem książki „Traktat o modlitwie Jezusowej”.

Proszę Ojca, czym jest modlitwa Jezusowa? Mówi się o niej „modlitwa serca” lub „modlitwa nieustanna”... Na czym polega jej wielkość? Żeby zrozumieć sens tej modlitwy, trzeba spojrzeć nieco w przeszłość i wczuć się niejako w sytuację pierwotnego chrześcijaństwa, które zadawało sobie pytanie o słowa św. Pawła mówiące o modlitwie nieustannej (por. 1 Tes 5,17). Jak się modlić bez ustanku? A co z pracą i czynnościami życiowymi? Odpowiedzi było wiele, ale właśnie ojcowie pustyni wypracowali tzw. modlitwę krótkich formuł, których jądrem było imię Jezus.

Rozmowa z ks. prof. Piotrem Tomasikiem, koordynatorem Biura Programowania Katechezy przy Komisji Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski.

W debacie publicznej, zwłaszcza przed wyborami, mocno akcentowany był pomysł usunięcia religii ze szkół i wyrzucenie jej poza system oświaty publicznej. Co ma w sobie ten przedmiot, że jest aż taką solą w oku niektórych środowisk? To gra pod publiczkę, której celem jest i była, zwłaszcza przed wyborami, chęć wzbudzenia antyklerykalnej fali. Zresztą postulaty te stanowią kalkę tego, co słyszeliśmy w okresie komunizmu - najpierw po 1945 r., potem 1956 r. Te argumenty padały również w 1990 r., kiedy religię wprowadzono do szkół. Miał się wówczas przetoczyć przez placówki oświatowe armagedon nietolerancji.

Za nami pilotażowe odcinki kolejnego sezonu opery mydlanej pt. „Cyrk na Wiejskiej”.

Już po obejrzeniu pierwszych, mrożących krew w żyłach scen, nietrudno odgadnąć, jak dalej potoczy się akcja tego wiekopomnego dzieła. Pieniędzy nie ma i nie będzie, bo wszystko przejadł PiS wraz z patoelektoratem. W budżecie państwa widać wyłącznie gigantyczną dziurę, którą nie wiadomo czym zaczopować. W sądach demolka. Unia wypłaci nam jedynie (wiadomo przez kogo) mizerną zaliczkę na KPO. W wyzwolonych obywatelkach szczytuje poziom agresji na tę część społeczeństwa, która wali kłody pod nogi i przeszkadza zrobić skrobankę. Ich złość udziela się tęczowym „facetom”, którzy nie mogą zrobić zakupów w niedzielę.

„Jak to jednak ten świat ma sinusoidy kształt” - zawodził w czasach mojej średnio dojrzałej młodości jeden z ambitniejszych artystycznie kolegów.

A szło mu głównie o to, że raz na górze, raz na dole, czyli trendy przemijają i wracają. I że z modą na posturę też tak samo jest. To grubsze, to cieńsze egzemplarze są w modzie. Wcale nie tak dawno minęły czasy, kiedy tuszą pieczętowano przynależność do bogatych, czyli do elity. Szczupłość budziła niechęć i - co najmniej - pobłażliwe traktowanie. Ale też nie oszukujmy się. Szczupłość - w odniesieniu do całej populacji - wynikała głównie z biedy. Dzisiaj szczupła sylwetka - podobnie jak wyprasowana twarz - to przepustka do tzw. towarzystwa.

Adoramus z łacińskiego oznacza: „czcimy”. Chór Adoramus działający przy parafii Trójcy Świętej w Łosicach  od 20 lat czci śpiewem Boga.

Powstał w 2003 r. z inicjatywy ks. Zbigniewa Nikoniuka - ówczesnego wikariusza parafii św. Zygmunta w Łosicach. - Uczyłem wtedy religii w Zespole Szkół Rolniczego Centrum Kształcenia Ustawicznego. Wśród nauczycieli i władz szkoły panowała wspaniała atmosfera. Zaprzyjaźniłem się z nimi - wspomina. Pomysłem utworzenia chóru ks. Zbigniew podzielił się podczas wizyty duszpasterskiej. - Chodząc po kolędzie, trafiłem do rodziny Odoszewskich. Zaczęliśmy rozmowę. Stwierdziłem, że w mieście jest tylu zdolnych ludzi, a nie ma chóru - opowiada kapłan.

„Tu są właśnie Kresy, gdzie bicie serca łączy w jedno, a stykanie się wielu narodowości tworzy ludzi wyjątkowych” - napisał S. Sidoruk, zwany królem nadbużańskich poetów.

15 listopada w Zespole Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego w Korolówce-Osadzie spotkali się pedagodzy, lokalni literaci oraz bliscy poety ze Stawek. Konferencję „Stefana Sidoruka widzenie świata. Rzecz o edukacji regionalnej” zorganizowali ZSCKR i Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Włodawskiej. - Aby naszej młodzieży mogły wyrosnąć skrzydła, muszą mieć świadomość swojego pochodzenia. Aby wiedzieli, dokąd mają dojść, muszą wiedzieć, skąd wychodzą - podkreśliła dyrektor ZSCKR Renata Holaczuk.

W sobotę 18 listopada miał miejsce 12 Zjazd Absolwentów I LO im. Bolesława Prusa w Siedlcach połączony z obchodami 100-lecia szkoły.

W ramach prezentacji należy wspomnieć, że szkoła jest nie tylko kilkukrotną laureatką prestiżowej Złotej Tarczy. Jej uczniowie mają też na swoim koncie liczne naukowe, artystyczne i sportowe dokonania. Aktualnie w 27 klasach „Prusa” kształci się 816 uczniów, wśród których jest pięcioro uchodźców z Ukrainy i trzy osoby z innych państw. Zanim 18 listopada dyrektor I LO Anita Woźnica pociągnęła za sznurek zabytkowego dzwonka i oficjalnie otworzyła jubileuszowe obchody, przez kilka miesięcy pełne ręce roboty miały i społeczność szkoły, i Stowarzyszenie Przyjaciół I LO, i Komitet Zjazdowy.

Miejsca, w których kręcono „Noce i dnie”, wciąż pozostają w pamięci i mogą na nowo przyciągać. Pomoże w tym Dom Pracy Twórczej SOKIALówka w Wodyniach.

Jego działanie oficjalnie zainaugurowano 17 listopada. Okazją do uroczystości stał się event filmowy pt. „Kraina «Nocy i dni»”, za którego organizacją stało Stowarzyszenie Ośrodek Kultury i Aktywności Lokalnej w Krzesku. Wśród gości znalazły się władze organizacji od lat prężnie działającej w regionie - m.in. obecna prezes Danuta Pasiak czy wieloletni prezes, a dziś wójt gminy Zbuczyn Hubert Pasiak. Nie zabrakło również władz samorządowych - dyrektora delegatury Urzędu Marszałkowskiego w Siedlcach Dariusza Stopy czy wójta gminy Wodynie Wojciecha Klepackiego.