Jesienią 1674 r. z nieudanej misji pokojowej do Turcji powrócił cześnik podlaski Jan Karwowski. Sułtan turecki, dowiedziawszy się, że Polacy domagają się zwrotu Kamieńca, „wielce się uraził” i nie chciał udzielić posłowi audiencji, a nawet wzdragał się przed przyjęciem listów Jana III.

Na wieść o śmierci króla Michała, która miała miejsce 10 listopada 1673 r., hetman Sobieski zakończył kampanię wojenną. Na Podolu pozostały tylko umocnione punkty oporu, w których obsadzie znalazły się również oddziały podlaskie.

4 stycznia 1673 r. rozpoczął się zjazd szlachty w Warszawie, będący kontynuacją generalnej konfederacji w Gołębiu. Obradował on wobec zawieszenia sejmu, sejmików i trybunałów przez wymienioną konfederację.

26 stycznia 1672 r. rozpoczął obrady sejm zimowy. Województwo podlaskie reprezentował m.in. chorąży ziemi bielskiej Mikołaj Skaszewski. Marszałkiem izby obrano starostę z Liwu pod Węgrowem Marcina Oborskiego. Po kilku dniach kanclerz wlk. kor. Jan Leszczyński poinformował o stanowisku Turcji.

Wobec bezkrólewia i nieustabilizowanej sytuacji po elekcji, jednostki warcholskie o wątpliwej reputacji usiłowały osiągnąć korzyści dla siebie. Prawdopodobnie w sierpniu 1669 r. Jan i Andrzej Wąsowscy oraz Bartłomiej Niegórski wzniecili tumult i dokonali rozboju na jarmarku w Międzyrzecu Podlaskim.

12 czerwca 1668 r. w Warszawie rozpoczęła się Rada Senatu. Obecni byli na niej m.in.: właściciel Huszlewa wojewoda podlaski W. E. Mleczko, kasztelan podlaski Aleksander Radziszewski, właściciel Białej M. K. Radziwiłł i biskup łucki z Janowa Tomasz Leżeński.

W marcu 1667 r. wrócił z Krymu, po niepowodzeniu swej misji, podczaszy mielnicki Franciszek Kobyłecki. W tej sytuacji hetman polny Jan Sobieski wydał ostrzegający uniwersał m.in. do obywateli województwa lubelskiego. Szlachta łukowska, obecna na sejmiku w Lublinie, usłyszała wieści o niebezpieczeństwie ze strony Tatarów.

9 listopada 1666 r. rozpoczął obrady kolejny sejm. Jego marszałkiem obrano starostę z Liwu Marcina Oborskiego. Właściciel Białej M. K. Radziwiłł wyruszył na tę sesję z żoną, jednak zachorowała ona w drodze i musiano się zatrzymać na dłuższy postój w Mordach.

23 maja 1665 r. Jerzy Lubomirski wkroczył na Ruś, rozpoczynając wojnę domową. Biskup krakowski informował M. Prażmowskiego, biskupa w Janowie Podlaskim i kanclerza, że ma on już 13000 żołnierzy i zwolenników.

12 marca 1665 r. rozpoczęły się obrady sejmu. Marszałkiem obrano Jana Chrapowickiego - chorążego smoleńskiego, byłego administratora majątków na Podlasiu. Już 28 marca sejm został zerwany przez stronnika Jerzego Lubomirskiego.