Rozmowa z dr. Jarosławem Sacharukiem, głównym trenerem sekcji podnoszenia ciężarów AZS AWF Biała Podlaska.

Mamy pierwszy kwartał nowego roku, zatem zapewne trwają intensywne przygotowania do tegorocznego sezonu.

Oczywiście, jesteśmy jeszcze w okresie przygotowawczym, przedstartowym. W marcu odbędą się pierwsze zawody kontrolne o Puchar Starosty Lubelskiego w Piotrowicach k. Lublina, gdzie wystartuje cała nasza ekipa.

Mimo dwóch porażek z najgroźniejszymi rywalami, bialscy szczypiorniści po wygranej w zaległym meczu dalej liczą się w walce o najważniejsze rozstrzygnięcia w Lidze Centralnej.

Okres od 25 lutego do 8 marca był szczególnie ważny dla piłkarzy ręcznych AZS AWF Biała Podlaska. W tym czasie akademicy zagrali trzy mecze w bieżących kolejkach. Najpierw zmierzyli się na własnym parkiecie z liderem KPR Legionowo, następnie wyjechali do Mielca na mecz z wiceliderem Stalą i w końcu zagrali zaległe spotkanie z Zagłębiem w Sosnowcu.

W miejscowości Zaniówka pod koniec lutego doszło do niespodziewanego odkrycia. Odnaleziono tam częściowo uszkodzony ceramiczny dzban, w którym znajdowało się blisko tysiąc XVII-wiecznych monet.

Znalezisko sprzed kilkuset lat odkryto przez przypadek. - Na polu ornym przy użyciu wykrywacza metali poszukiwano współczesnych elementów wyposażenia sprzętu rolniczego, które zostały zagubione podczas prac. W trakcie tych poszukiwań znalazca trafił na skarb i zawiadomił nas mailowo o tym fakcie - mówi Arkadiusz Bojczuk, kierownik bialskiej delegatury Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Lublinie. Następnego dnia rano na miejscu zjawił się archeolog, który spisał protokół i odebrał znalezione przedmioty. W ceramicznym dzbanku (tzw. siwaku) znajdowało się ponad tysiąc monet - szelągów koronnych i litewskich z XVII w. - To tzw. boratynki, miedziaki, które w tamtych czasach znajdowały się w powszechnym obiegu - zaznacza bialski konserwator zabytków.

W piątek 24 marca w Muzeum Regionalnym im. Mieczysława Asłanowicza w Siedlcach będzie miała miejsce promocja książki Agnieszki Pasztor pt. „Znani artyści Miejskiej Szkoły Malarstwa i Przemysłu Artystycznego w Siedlcach”.

Miejska Szkoła Malarstwa i Przemysłu Artystycznego funkcjonowała w Siedlcach w latach 1944-1947. Pierwszą na terenach wyzwolonych spod okupacji niemieckiej szkołę plastyczną zorganizowała Irena Karpińska - malarka, nauczycielka, autorka monotypii barwnych oraz sztuki abstrakcyjnej. Prowadziła ją razem z siostrą - Joanną Karpińską. - Szkoła miała za zadanie przygotować i wykształcić na poziomie artystycznym rzemieślników oraz kultywować sztukę regionalną. Obejmowała dwuletnie kursy malarstwa, rysunku, rzeźby, grafiki artystycznej i ceramiki artystycznej oraz jednoroczne kursy tkactwa, grafiki użytkowej i galanterii artystycznej - mówi Agnieszka Pasztor, kustosz zbiorów sztuki MR, pomysłodawczyni i kurator wystawy.

Rozmowa z dr hab. Jadwigą Kowalską, adiunktem w Katedrze Instrumentologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II.

W sobotę 1 kwietnia w siedleckiej katedrze wykonane zostanie wielkie dzieło francuskiego kompozytora Marcela Duprégo - „Droga krzyżowa” (Le Chemin de la Croix) do słów Paula Claudela. Co o samej kompozycji powinny wiedzieć osoby, które zechcą wybrać się na to spotkanie?

Dupré (1896-1971) był wybitnym przedstawicielem francuskiej szkoły organowej, znakomitym kompozytorem, wirtuozem i pedagogiem. „Droga krzyżowa” jest utworem, którego początki związane są ściśle z improwizacją. Kompozytora poproszono w Królewskim Konserwatorium w Brukseli w 1931 r. o wykonanie koncertu składającego się z utworów Bacha oraz o improwizacje do poematu P. Claudela „Droga krzyżowa”. Utwór był więc najpierw muzycznym, improwizowanym komentarzem do słów Claudela.

Miłość to jeden z motywów mojej twórczości, piszę także o upływającym czasie, przyrodzie i sacrum. Lubię też słuchać tekstów literackich innych twórców. Jestem smakoszem poezji - mówi Urszula Tom.

„W pasji tworzenia - kadrowania codzienności - odnajduję sens bycia tu i teraz” - to motto przyświecające jednej z poetek z naszego regionu. Przypadający 21 marca Światowy Dzień Poezji jest okazją do podpytania twórców o ich inspiracje i przewodnie motywy wierszy. „Moje wiersze nieuczone/ rymy zwykłe, proste, jasne./ One płyną prosto z serca/ i są tylko moje - własne./ Piękna jest zabawa słowem, nasza mowa tak bogata” - pisała w jednym ze swoich utworów poetyckich Helena Maczewska, poetka z Parczewa. Obdarzona optymizmem stara się przekazywać radość innym - zarówno najmłodszym, goszcząc w szkołach, jak i seniorom w ramach swojej działalności społecznej. Teksty poetyckie zaczęła tworzyć w latach 70, ale pierwszy tomik „W kalejdoskopie życia” wydała dopiero kilka lat temu.

Rozmowa z ks. dr. Witoldem Burdą, postulatorem procesu beatyfikacyjnego rodziny Ulmów.

Józef i Wiktoria Ulmowie oraz ich siedmioro dzieci, w tym nienarodzone, zostali rozstrzelani przez Niemców 24 marca 1944 r. To wymowna data w kontekście Dnia Świętości Życia, który od 1995 r. obchodzimy 25 marca. Ulmowie zginęli w jego wigilię.

Rzeczywiście to bardzo wymowny związek. Warto w tym miejscu podkreślić, że u źródeł Dnia Świętości Życia leży Uroczystość Zwiastowania Pańskiego.

Rozmowa z ks. Przemysławem Świderskim, dyrektorem Wydawnictwa Diecezji Siedleckiej „Unitas”.

Wydawnictwo Diecezji Siedleckiej „Unitas” istnieje już… Ile to będzie lat?

Oficjalnie od 2007 r. Powołane zostało na mocy dekretu poprzedniego biskupa siedleckiego Zbigniewa Kiernikowskiego. Na szerszą skalę nasze wydawnictwo zaistniało w 2013 r. wraz z wydaniem - nagrodzonego Feniksem! - świadectwa Patrycji Hurlak pt. „Nawrócona wiedźma”. Ta książka do dziś jest w naszej ofercie i nadal dobrze się sprzedaje.  

Choć wielu ekspertów uważa, że kolejna kampania wyborcza rozpoczyna się nazajutrz po oficjalnym ogłoszeniu rezultatów głosowania, to jednak - w porównaniu z tym, co ma miejsce później - stanowi tylko niewiele znaczące preludium.

Ot, taka subtelna gra wstępna przed etapem właściwym, w trakcie którego znacznie podkręca się tempo oraz dopuszcza wszystkie, nie tylko socjotechniczne chwyty, sztuczki i wybiegi. Wzmożenie właściwe, czyli ostatnia prosta przed kolejnymi, najważniejszymi w III RP wyborami (doskonale znany i powtarzany od ponad dwóch dekad slogan) właśnie zaczyna się urzeczywistniać. Zza węgłów i krzaków co chwilę wyskakują różne sfrustrowane głowy, główki i półgłówki, które można odróżnić jedynie po niechlujnych fryzurach. Pod czaszkami owych potencjalnych kandydatów do pełnienia zaszczytnej roli wybrańców narodu w niewiarygodnym tempie wykluwają się genialne pomysły na lepsze jutro.

Tefałenowski reportażysta Marcin Gutowski i holenderski korespondent Ekke Overbeek to bez wątpienia gwiazdy ostatnich dni.

A można chyba powiedzieć, że ich (od)blask przyćmił nawet łunę 95 ceremonii wręczenia Oscarów. Obaj w tym samym czasie ordynarnie uderzyli w Papieża Polaka. Bliźniaki jakieś syjamskie czy co?! „Jeśli przyjdą zniszczyć ten naród, zaczną od Kościoła, gdyż Kościół jest siłą tego narodu” -przewidywał kardynał Wyszyński. I miał świętą rację. „Tropiciele prawdy” o Kościele przypuścili zmasowany atak. Nieco wcześniejsza niż wspomniane rewelacje medialna napaść na Wandę Półtawską i kardynała Adama Sapiehę to było preludium do uderzenia w najwyższy autorytet i dumę Polaków. Pogromcy fałszu i czempioni prawdy nie zostawili na polskim papieżu suchej nitki.