Miłość to jeden z motywów mojej twórczości, piszę także o upływającym czasie, przyrodzie i sacrum. Lubię też słuchać tekstów literackich innych twórców. Jestem smakoszem poezji - mówi Urszula Tom.

„W pasji tworzenia - kadrowania codzienności - odnajduję sens bycia tu i teraz” - to motto przyświecające jednej z poetek z naszego regionu. Przypadający 21 marca Światowy Dzień Poezji jest okazją do podpytania twórców o ich inspiracje i przewodnie motywy wierszy. „Moje wiersze nieuczone/ rymy zwykłe, proste, jasne./ One płyną prosto z serca/ i są tylko moje - własne./ Piękna jest zabawa słowem, nasza mowa tak bogata” - pisała w jednym ze swoich utworów poetyckich Helena Maczewska, poetka z Parczewa. Obdarzona optymizmem stara się przekazywać radość innym - zarówno najmłodszym, goszcząc w szkołach, jak i seniorom w ramach swojej działalności społecznej. Teksty poetyckie zaczęła tworzyć w latach 70, ale pierwszy tomik „W kalejdoskopie życia” wydała dopiero kilka lat temu.

Rozmowa z ks. dr. Witoldem Burdą, postulatorem procesu beatyfikacyjnego rodziny Ulmów.

Józef i Wiktoria Ulmowie oraz ich siedmioro dzieci, w tym nienarodzone, zostali rozstrzelani przez Niemców 24 marca 1944 r. To wymowna data w kontekście Dnia Świętości Życia, który od 1995 r. obchodzimy 25 marca. Ulmowie zginęli w jego wigilię.

Rzeczywiście to bardzo wymowny związek. Warto w tym miejscu podkreślić, że u źródeł Dnia Świętości Życia leży Uroczystość Zwiastowania Pańskiego.

Rozmowa z ks. Przemysławem Świderskim, dyrektorem Wydawnictwa Diecezji Siedleckiej „Unitas”.

Wydawnictwo Diecezji Siedleckiej „Unitas” istnieje już… Ile to będzie lat?

Oficjalnie od 2007 r. Powołane zostało na mocy dekretu poprzedniego biskupa siedleckiego Zbigniewa Kiernikowskiego. Na szerszą skalę nasze wydawnictwo zaistniało w 2013 r. wraz z wydaniem - nagrodzonego Feniksem! - świadectwa Patrycji Hurlak pt. „Nawrócona wiedźma”. Ta książka do dziś jest w naszej ofercie i nadal dobrze się sprzedaje.  

Choć wielu ekspertów uważa, że kolejna kampania wyborcza rozpoczyna się nazajutrz po oficjalnym ogłoszeniu rezultatów głosowania, to jednak - w porównaniu z tym, co ma miejsce później - stanowi tylko niewiele znaczące preludium.

Ot, taka subtelna gra wstępna przed etapem właściwym, w trakcie którego znacznie podkręca się tempo oraz dopuszcza wszystkie, nie tylko socjotechniczne chwyty, sztuczki i wybiegi. Wzmożenie właściwe, czyli ostatnia prosta przed kolejnymi, najważniejszymi w III RP wyborami (doskonale znany i powtarzany od ponad dwóch dekad slogan) właśnie zaczyna się urzeczywistniać. Zza węgłów i krzaków co chwilę wyskakują różne sfrustrowane głowy, główki i półgłówki, które można odróżnić jedynie po niechlujnych fryzurach. Pod czaszkami owych potencjalnych kandydatów do pełnienia zaszczytnej roli wybrańców narodu w niewiarygodnym tempie wykluwają się genialne pomysły na lepsze jutro.

Tefałenowski reportażysta Marcin Gutowski i holenderski korespondent Ekke Overbeek to bez wątpienia gwiazdy ostatnich dni.

A można chyba powiedzieć, że ich (od)blask przyćmił nawet łunę 95 ceremonii wręczenia Oscarów. Obaj w tym samym czasie ordynarnie uderzyli w Papieża Polaka. Bliźniaki jakieś syjamskie czy co?! „Jeśli przyjdą zniszczyć ten naród, zaczną od Kościoła, gdyż Kościół jest siłą tego narodu” -przewidywał kardynał Wyszyński. I miał świętą rację. „Tropiciele prawdy” o Kościele przypuścili zmasowany atak. Nieco wcześniejsza niż wspomniane rewelacje medialna napaść na Wandę Półtawską i kardynała Adama Sapiehę to było preludium do uderzenia w najwyższy autorytet i dumę Polaków. Pogromcy fałszu i czempioni prawdy nie zostawili na polskim papieżu suchej nitki.

To była akcja planowana od dawna, starannie, na wielu poziomach jednocześnie, w taki sposób, by w decydującym momencie uderzyć totalnie.

Jako że, mówiąc brutalnie, samo „pałowanie” zawodzi, generując niekiedy odmienne od zaplanowanych skutki... postanowiono działać długofalowo i z zachowaniem wszelkich reguł perfidnej manipulacji. Dziś zderzamy się z efektami przedsięwzięcia. Metody pozostały znane i od lat stosowane przez służby wielu państw, w tym KGB czy SB - w taki sposób, by nikt nie mógł ich zakwestionować. „Strategia salami” miała pomóc uśpić czujność i przygotować się do zasadniczego ataku. Potwierdzają to w rozmowach anonimowi esbecy. Dlaczego wybrano akurat początek Wielkiego Postu 2023 r.? Trudno powiedzieć. Zapewne kolejne analizy, czekające nas wydarzenia pomogą znaleźć odpowiedź. Faktem jest, że - jak to ujął abp Grzegorz Ryś - „nikt na świecie nie rozumie tego, co Polacy robią dzisiaj z Janem Pawłem II (…). Patrzą na nas jak na kompletnych wariatów”.

W Polsce istnieje ok. 400 parafii, którym patronuje św. Józef, są też sanktuaria diecezjalne.

Ale tak jak Częstochowa jest duchową stolicą maryjną Polski, tak Kalisz - duchową stolicą św. Józefa - mówi ks. prałat dr Jacek Plota. Kult św. Józefa w Kaliszu sięga początków XVII w. i ma związek z obrazem Świętej Rodziny. Ok. 1625 r. ufundował go do kolegiaty kaliskiej niejaki Stobienia - mieszkaniec podkaliskiej wsi Szulec jako wotum dziękczynne za uzdrowienie. Opisał je w pierwszej połowie XVIII w. ks. Józef Świtalski. Według tej relacji sparaliżowany Stobienia, zmożony długą chorobą, prosił Boga o śmierć. Następnej nocy przyszła do niego sędziwa osoba, w której od razu rozpoznał św. Józefa, i z uśmiechem poleciła, by zlecił namalowanie obrazu. W jego centrum znaleźć się mieli: Najświętsza Maryja, Jej Oblubieniec Józef Święty oraz „Dziecina Jezus, od Oboyga, za Rączki prowadzony”. Kiedy Stobienia ucałował gotowy i poświęcony obraz, odzyskał zdrowie. Wkrótce po umieszczeniu obrazu w kolegiacie odnotowano pierwsze łaski.

Księga wyłożona w siedleckiej katedrze przed obrazem sługi Bożego bp. Ignacego Świrskiego zapełnia się prośbami o wstawiennictwo, ale też podziękowaniami za otrzymane łaski.

Od 2018 r. trwa proces beatyfikacyjny bp. Ignacego Świrskiego. I choć zmarł w opinii świętości, do wyniesienia go na ołtarze niezbędne są dowody i świadectwa. Jak zauważa postulator procesu beatyfikacyjnego ks. dr Mariusz Świder, bp I. Świrski, zabiegając o  pobożność księży, powtarzał często, że najlepszym narzędziem w walce z bezbożnością tego świata jest osobista świętość kapłana. I do takiej świętości sam też dążył. Bp Ignacy dał się również zapamiętać jako osoba niezwykle wrażliwa na potrzeby biednych i pokrzywdzonych, nic więc dziwnego, że dziś ludzie z chęcią proszą go o wsparcie w codziennych problemach, zarówno tych małych, jak i dużych. Ostatni wpis w katedralnej księdze pochodzi z 9 marca i stanowi podziękowanie za opiekę kapłana: „Czuję Twoją obecność w moim zmaganiu z trudnościami, jakie mnie spotykają w codziennym życiu. O wiele mi lżej znosić wszelkie problemy, mając takiego orędownika”.

Jestem wdzięczny i dziękuję każdej osobie, parafii, firmie, fundacji, samorządowi, szkole, przedszkolu za włączanie się w organizowanie pomocy dla obywateli Ukrainy - powiedział ks. Paweł Zazuniak.

Dyrektor Caritas Diecezji Siedleckiej podsumował rok pomocy, jakiej organizacja udzieliła naszym wschodnim sąsiadom. - Nasze serca są nadal w rozpaczy, że za granicami naszego kraju giną ludzie albo nie mają gdzie mieszkać - podkreślił dyrektor Caritas. Już kilka dni po 24 lutego ubiegłego roku, gdy wybuchła wojna na Ukrainie, Caritas Diecezji Siedleckiej ruszyła z pomocą uchodźcom uciekającym w przerażeniu przed rosyjskim wojskiem. - Zajęliśmy się wsparciem obywateli Ukrainy, którzy przybyli do naszej diecezji. Naszą pomocą objęliśmy również granicę. Docieraliśmy także bezpośrednio do Ukrainy - podkreślił ks. P. Zazuniak. Zorganizowano pomoc doraźną: bezpłatne obiady, paczki żywnościowe, chemiczne, odzież, jak i długofalową, w tym pośrednictwo przy noclegach. - Prowadziliśmy zbiórki na konto bankowe i do puszek. Nasi diecezjanie byli bardzo hojni.

11 marca w parafii Świętej Trójcy w Gończycach odbył się VIII Diecezjalny Kongres Różańcowy. W spotkaniu wzięło udział ponad tysiąc osób należących do Żywego Różańca.

Zjazd był adresowany do kół przynależących do rejonów św. Jana Pawła II i bł. Karoliny Kózkówny. Zgromadzonych powitał ks. dr Grzegorz Koc, diecezjalny moderator ŻR. W swoim przemówieniu zachęcał do gorliwej modlitwy różańcowej i żywej relacji z Matką Bożą. - Możemy wyróżnić trzy poziomy więzi z Maryją. Niektórzy tylko od czasu do czasu wzywają Jej imienia i powierzają Jej różne sprawy. Drugi pozom to stała więź przez modlitwę różańcową, która jest dla nas jak łańcuch bezpieczeństwa. Trzeci poziom polega na zawierzeniu Maryi całego swego życia. Kochani, odkrywajmy codziennie dar Matki Jezusa - apelował ks. G. Koc. Potem zgromadzeni wysłuchali konferencji wygłoszonej przez ks. Macieja Będzińskiego, dyrektora krajowego Papieskich Dzieł Misyjnych, i s. Monikę Juszkę, sekretarza krajowego Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci.