18 października 1812 r. wydarzenia ogniskowały się wokół Białej, zwanej radziwiłłowską. Minęły już czasy jej świetności, ale w całej okazałości prezentował się zamek książęcy, chociaż „nie zamieszkany i zamknięty, był jednak gotowy na przyjęcie w każdej chwili tak swego pana, jak i licznej jego gości drużyny”.

Admirał Cziczagow chwilowo zatrzymał pod Brześciem większe operacje. Chciał zaopatrzyć armię i podciągnąć tabory, dał jej więc tymczasowy odpoczynek, ale w stronę Warszawy rzucił zagon kawaleryjski płk. Czernyszewa, który liczył oficjalnie około 1800 szabel i cztery działa, a według ówczesnych szacunków miejscowych władz polskich - około 3-4 tys.

Zachowanie wojsk sprzymierzonych pozostawiało wiele do życzenia. 2 października 1812 r. podprefekt powiatu włodawskiego Leon Babski raportował do prefekta Grzybowskiego w Siedlcach, że sprzymierzeni, głównie Austriacy, opuszczając Włodawę niszczą ją, wypędzają ludzi z miasta, powodują nędzę, płacz i narzekania.