W maju 1662 r., wobec groźby zbrojnego starcia ze Związkiem Święconym, król Jan Kazimierz zdecydował się na częściowe ustępstwa.

Sejm zakończył obrady 18 lipca 1661 r. Uchwalono podatki, ale niewystarczające, powołano komisję do oszacowania szkód żołnierskich na Podlasiu, ale sejm odrzucił projekt elekcji vivente rege.

6 stycznia 1661 r. Mikołaj Prażmowski, kanclerz wielki koronny rekonizowany na biskupa łuckiego w Janowie Podlaskim, pisał do Stefana Czarnieckiego: „trzeba bardzo, abyś był na sejmie, abyś nam dopomógł do wyprowadzenia inpublicum tej materyji, która jest teraz in optime u nas”.

24 maja 1660 r. odbyła się w Warszawie pod przewodnictwem króla Jana Kazimierza kolejna narada wojenna, poprzedzająca konwokację szlachty i senatorów. Stefan Czarniecki ociągał się z przyjazdem, w obawie przed opuszczeniem wojska, gdy niebezpieczeństwo ze wschodu ciągle jeszcze mogło zagrażać, ale ostatecznie przybył na tę naradę z Kozierad.