Podobno gdyby wierzyć sondażom, to prezydentem Polski powinien być obecnie Donald Tusk, a premierem Jarosław Kaczyński. Są zatem powody, by do wszelkiego typu sondaży podchodzić więcej niż ostrożnie.

Jak mawiali Rzymianie, historia jest nauczycielką życia. Zapewne tylko przez szacunek dla inteligencji następnych pokoleń nie dodali, że życia uczyć się każdy może, trochę lepiej lub trochę gorzej, ale tylko kiedy tego naprawdę chce.

Tydzień temu wróciłem pamięcią do rozmowy z wysokim urzędnikiem PRL sprzed 25 lat. Wspominam tę rozmowę dziś, 20 lat po wybiciu się Polski na niepodległość, gdy w szkołach obecna jest na powrót religia, gdy żadna uroczystość publiczna nie obywa się bez nabożeństwa lub obecności kapłana.

25 lat temu, jako nieopierzone pacholę, miałem okazję uciąć sobie pogawędkę z panem ministrem od wyznań. Urząd ds. Wyznań… Nazwa przewrotna, bo sugerująca, że zajmowano się tam regulowaniem kontaktów państwa z różnymi grupami religijnymi. Coś na zasadzie Urzędu ds. Równouprawnienia Religii.

Jako POPiS-owa sierota powinienem cieszyć się z ostatniego złagodzenia kursu Prawa i Sprawiedliwości wobec Platformy Obywatelskiej. Powinienem, ale jakoś nie potrafię.

Są kwestie, do których lekkość podejścia naszych statystów wprost mnie przeraża lub co najmniej zdumiewa. Dramat, jaki przeżywają najbliżsi zamordowanego przez terrorystów Piotra S., to zbyt mało, żeby nie uczynić z tej śmierci pretekstu do wdzięczenia się do kamer. Powtarza się ten sam schemat, jaki znamy choćby ze sprawy porwania i śmierci Krzysztofa Olewnika.

Tak bardzo pragniemy go przeżyć, doznać czegoś nadzwyczajnego, niepowszedniego, czegoś, co odmieni nasze życie… No właśnie, odmieni według naszych potrzeb i marzeń. Wszystko inne gotowi jesteśmy uznać za łut szczęścia albo co prędzej za dopust Boży, karę, nieszczęście.

Księże Biskupie, polski rząd zadeklarował w ubiegłym tygodniu podjęcie pracy nad stworzeniem możliwości refundowania ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia zapłodnienia pozaustrojowego in vitro. Deklaracja ta spotkała się ze zdecydowanym stanowiskiem Komisji Episkopatu Polski. Wielu katolików nie do końca rozumie przyczyny, dla których Kościół opowiada się przeciwko tej metodzie jako metodzie zwalczania bezpłodności.

Kiedy byłem małym chłopcem, a potem młodym obywatelem wolnej już Polski, marzyłem, by doczekać czasów, gdy kolor władzy stanie mi się obojętny i pozostanie jedynie ściskanie kciuków lub protestowanie przeciw rozwiązaniom, które są dobre lub złe dla mojej Ojczyzny.

Jak by nie patrzył, jakby nie liczył - za nami połówka kadencji samorządowej. Ups! Parę serc zadrżało? Jakaś mała szpileczka niepokoju ukuła w serce, że to już 2 lata zleciało i tylko 2 do chwili, gdy przyjdzie wyjść z magistratów i pójść prosić o poparcie?