4 kwietnia 1782 r. zmarł w Warszawie właściciel Międzyrzeca - książę August Czartoryski. Na wieść o jego śmierci ambasador rosyjski Stackelberg miał powiedzieć, że teraz w Warszawie nie ma przed kim uchylać kapelusza.

Na październikowym sejmie 1780 r., podczas którego odrzucono kodeks Andrzeja Zamoyskiego, posłami z Podlasia byli m.in. Ignacy Kuczyński, Piotr Potocki i Paweł Hryniewiecki. Projekt Zamoyskiego, zwłaszcza w sprawach kościelnych, wydał się im, jak i reszcie posłów, tak radykalny, że kodeks przepadł bez czytania i dyskusji.

W roku 1776 odbyły się sejmiki przedsejmowe. Na podlaskich czytano prośbę Karola Stanisława Radziwiłła o umożliwienie mu powrotu do kraju i poparcie jego sprawy w sejmie. Rzeczywiście, w instrukcjach sejmowych pojawił się zapis o wsparciu jego żądań.

W drugiej połowie lat 70-tych XVIII w. zaostrzył się spór między chłopami a dzierżawcami starostwa kąkolewnickiego. Niezbyt uczciwi dzierżawcy zwiększali obciążenia poddanych królewskich. Chłopi bronili się odwołując się do Sądu Referendarii Koronnej.

Na sejmie 1775 r. postanowiono przeprowadzić nowy spis podatkowy i uchwalono tzw. podymne generalne. Dzięki temu znamy liczbę domów w najważniejszych miastach Podlasia.

23 kwietnia 1772 r. skapitulował oblężony przez Suworowa Wawel. W czerwcu tego roku Austriakom poddała się Lanckorona broniona przez starostę łosickiego Józefa Miączyńskiego. 5 sierpnia Rosja, Prusy i Austria podpisały w Petersburgu konwencję I rozbioru Polski. 18 sierpnia 1772 r. jako ostatnia skapitulowała twierdza konfederatów Częstochowa.

„Czamarke jego znano aż za Donem, o szabli jego gadano w Dywanie [Turcji - J.G.], komendy jego posłusznym tonem, zaczęli gadać już Wielkopolanie. On jak kometa, grzywiasty szwadronem, był wszędzie, a gdzie on - było powstanie”.

31 października 1769 r. podjęto konsolidację ruchu konfederackiego przez powołanie w Białej na Śląsku Cieszyńskim centralnego organu zwierzchniego zwanego Generalnością. Oprócz ścisłego kierownictwa - kanclerza marszałka regimentarza, sekretarza, utworzono Koło Generalne, w skład którego weszli marszałkowie, regimentarze i konsyliarze poszczególnych ziem.

W sierpniu 1769 r. z Polesia na Podlasie wkroczył wódz rosyjski Suworow. Z Brześcia, przez Janów, Łosice i Sokołów, dotarł do Warszawy, skąd tą samą trasą wrócił na wschód.

Przeciwko Bierzyńskiemu i Pułaskim Rosjanie wysłali z Warszawy dwie ekspedycje wojskowe pod wodzą ppłk. Drewitza i ppłk. Wachmeistra. Drewitz, zwany Drewiczem, przez Kałuszyn, Siedlce, Międzyrzec, Kozły i Włodawę wyruszył na Wołyń, mając nadzieję osaczyć konfederatów od południa.