W styczniu 1684 r. senatorów podlaskich wezwano na obrady senatu, gdyż wenecjanie przysłali list do króla i Rzeczypospolitej w sprawie utworzenia tzw. Świętej Ligi.

Po oswobodzeniu Wiednia tajny kurier przez obóz turecki z pierwszej wyprawy Jerzy Kulczycki otrzymał od wdzięcznych mieszkańców miasta sowitą gratyfikację. O Michałowiczu zapomniano. Nie pamiętano już, że tyle razy narażał swe życie i wlewał otuchę w oblężonych. Nie znalazł się na żadnej liście nagrodzonych.

W połowie 1683 r. król Jan Sobieski podjął intensywne przygotowania do wyprawy, zagrzewając sejmiki poszczególnych ziem gorącymi odezwami do pośpiechu. W lipcu Podlasie, podobnie jak inne województwa, stało się miejscem licznych popisów wojskowych.

W 1679 r. jezuici z Drohiczyna znowu popadli w kłopoty. Wydawało się, że utworzone przez nich kolegium upadnie. Mimo wygrania procesu z prawosławnymi sytuacja wcale nie wyglądała różowo. Szykowała się nowa sprawa sądowa.

W 1679 r. jezuici z Drohiczyna znowu popadli w kłopoty. Wydawało się, że utworzone przez nich kolegium upadnie. Mimo wygrania procesu z prawosławnymi sytuacja wcale nie wyglądała różowo. Szykowała się nowa sprawa sądowa.

Sejm w Grodnie rozpoczął się 15 grudnia 1678 r. i trwał do kwietnia roku następnego. Województwo podlaskie reprezentowali m.in. posłowie: Krzysztof Żelski, Jan Hieronim Brzozowski i Marek Butler. Obrady stały się widownią zaciętej walki politycznej, ale ograniczymy się tylko do spraw związanych z Podlasiem.

Na początku 1678 r. właściciel Siedlec wojewoda wołyński Michał Czartoryski stanął na czele wielkiego poselstwa wyprawionego przez sejm do Moskwy, do cara Fiodora. Wojewoda wyjechał z Siedlec zimą i przez północne Podlasie przybył do Grodna. Tutaj

23 października 1676 r. właściciel Białej M. K. Radziwiłł pisał spod Lwowa do dzierżawcy Wohynia, marszałka wielkiego litewskiego Aleksandra Hilarego Połubińskiego: „że zaś sam byłem sejmową ekspedycję wygotował, do Białej pośpieszyć zechcę”.

Ponieważ król Jan III Sobieski za zgodą sejmu wydał zarządzenie o powiększeniu stanu wojska przez tzw. wyprawy dymowe, na podstawie wykazu dymów z 1661 r. opracowano również dla Podlasia tabele żołnierzy, którzy mieli być wystawieni przez poszczególne ziemie i ich przydział do poszczególnych regimentów piechoty.

Późną jesienią 1675 r. niektórzy żołnierze Radziwiłła wrócili do Białej i opowiadali, co widzieli w czasie kampanii. Z ich relacji wynikało, że przed bitwą król Jan Sobieski, klęczac z żoną, dziećmi i ludem w świątyni lwowskiej u stóp cudownego obrazu błogosławionego Stanisława Kostki modlił się żarliwie o zwycięstwo.